Το επικίνδυνο σχέδιο Κβάρτενγκ

H Παρασκευή, η ημέρα του «δημοσιονομικού γεγονότος» του Κουάζι Κβάρτενγκ, ήταν ημέρα για τα βιβλία της οικονομικής και χρηματοοικονομικής ιστορίας, μια ημέρα εντυπωσιακών κινήσεων στα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου που θα έπρεπε να ενδιαφέρουν περισσότερους από τους παίκτες της αγοράς, τους οικονομολόγους και τους ιστορικούς της οικονομίας. Εάν διατηρηθούν τα μέτρα, η υποτίμηση του νομίσματος και η άνοδος του κόστους δανεισμού, θα έχουν σημαντικές, ευρείας βάσης επιπτώσεις για τις οικονομικές προοπτικές. Και για άλλη μια φορά τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού είναι αυτά που κινδυνεύουν περισσότερο.

Ευτυχώς, δεν πρόκειται για το Ηνωμένο Βασίλειο που αντιμετωπίζει μια οικονομική και χρηματοπιστωτική αναταραχή τύπου της δεκαετίας του 1970 που θα έκανε την κυβέρνηση να πάει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως το 1976. Η δομή της οικονομίας του Ηνωμένου Βασιλείου και τα οικονομικά του είναι πολύ πιο ανθεκτικά αυτή τη φορά. Ούτε πρόκειται για την εγκατάλειψη της ανάπτυξης ως κρίσιμο στόχο της οικονομικής πολιτικής. Αντίθετα: η υψηλή, χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμη ανάπτυξη είναι η απάντηση σε πολλές από τις οικονομικές, χρηματοπιστωτικές, κοινωνικές και θεσμικές προκλήσεις μας. Είναι οικονομική και κοινωνική αναγκαιότητα.

Ολα όμως αφορούν τη βαθμονόμηση του σχεδιασμού και της αλληλουχίας της προσέγγισης πολιτικής με τρόπο που διασφαλίζει ότι τα μέτρα υπέρ της ανάπτυξης και της παραγωγικότητας δεν ακυρώνονται από αντιπαραγωγικές μεγάλες δωρεές προς τους πλούσιους, από μια υπερβολικά εμπροσθοβαρή προσέγγιση και αλόγιστη παραβίαση της παγκόσμιας οικονομικής πραγματικότητας.

Πρέπει να αφορά μια πολύ πιο στοχευμένη δημοσιονομική στήριξη και μεγαλύτερη προσοχή σε μέτρα από τη βάση προς την κορυφή που ενισχύουν την παραγωγικότητα και προσφέρουν βιώσιμα υψηλή και πιο δίκαιη ανάπτυξη. Αφορά την κυβέρνηση και την Τράπεζα της Αγγλίας που πρέπει να συνεργάζονται για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Και πρόκειται για τον συντονισμό του Ηνωμένου Βασιλείου με τις ΗΠΑ, ιδίως για την ενίσχυση της συνεργασίας διεθνούς πολιτικής και, ως εκ τούτου, τη μείωση των παγκόσμιων αντίξοων ανέμων για την εγχώρια ευημερία.

Η Παρασκευή ήταν ιστορική για τις βρετανικές αγορές. Ωστόσο, οι αριθμοί μάς δείχνουν μόνο ένα μέρος της εικόνας. Πίσω από αυτούς τους αριθμούς κρύβεται ο κίνδυνος για ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες για εκατομμύρια οικογένειες. Πράγματι, θα ήταν τραγωδία εάν η Παρασκευή καταλήξει να σηματοδοτεί την εντατικοποίηση ενός στασιμοπληθωρισμού που πλήττει ιδιαίτερα σκληρά τα πιο ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού και καθιστά τον σημαντικό στόχο της χωρίς αποκλεισμούς ισχυρής ανάπτυξης ακόμη πιο άπιαστο.