«Ιστορική» – και όχι άδικα – χαρακτηρίστηκε η καταρχήν συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου να προχωρήσουν στην οριοθέτηση των παρακείμενων θαλασσίων ζωνών τους. Και μπορεί πολλά να συμβούν ως την οριστική υπογραφή της συμφωνίας αυτής, που θα κριθεί τελικά από το πώς θα εφαρμοσθεί στην πράξη. Δεν παύει όμως να αποτελεί μια πρώτη θετική εξέλιξη, μεταξύ δύο χωρών που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση εδώ και χρόνια και δεν διατηρούν καν διπλωματικές σχέσεις. Ενώ είναι απαραίτητο να τονισθεί ότι η συμφωνία αυτή δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς την ευθεία μεσολάβηση της Ουάσιγκτον. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι δύο χώρες δεν υπέγραψαν τα σχετικά κείμενα μεταξύ τους, αλλά η καθεμία χωριστά με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ακόμη και ο ηγέτης της εξτρεμιστικής φιλοϊρανικής οργάνωσης Χεζμπολάχ του Λιβάνου Χασάν Νασράλα την αποδέχθηκε τελικά.
Πιο εξτρεμιστής όμως ακόμη και από τον αιμοσταγή Νασράλα αποδεικνύεται ο περιώνυμος υπόδικος πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπένιαμιν Νετανιάχου, ο οποίος απείλησε ότι αν επανέλθει στην εξουσία στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, θα ακυρώσει τη συμφωνία και να δούμε τότε πώς θα αντιδράσουν οι Αμερικανοί και κυρίως ο ίδιος ο Μπάιντεν, εμπνευστής της συμφωνίας αυτής, που αντιμετωπίζει στις αρχές Νοεμβρίου τις κρίσιμες ενδιάμεσες εκλογές στο Κογκρέσο, όπου αν το Δημοκρατικό Κόμμα χάσει την πλειοψηφία θα έχει τα χέρια του δεμένα για την επόμενη διετία. Με την πιθανότητα να επανέλθει ίσως στην εξουσία ο Ντόναλντ Τραμπ, γνωστός θαυμαστής του Νετανιάχου. Αυτές όμως οι αρνητικές προβλέψεις δεν αναιρούν το τεράστιο επίτευγμα της συμφωνίας, σε μια στιγμή που τα όποια κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου αποκτούν νέα σημασία λόγω της γνωστής ενεργειακής κρίσης.
Και είναι φυσικό η εξέλιξη αυτή να αποτελεί επίσης ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την Τουρκία του Ερντογάν, να εγκαταλείψει τις μονομερείς διεκδικήσεις και τις συνεχείς απειλές κατά της Ελλάδας και να προσέλθει επιτέλους σε έναν σοβαρό διάλογο με την Ελλάδα, για την επίλυση του εξαιρετικά κρίσιμου (ιδίως σήμερα) ζητήματος των θαλασσίων ζωνών. Ενας διάλογος, που αν δεν καταλήξει σε κάποια συμφωνία, όπως είναι το πιθανότερο, θα πρέπει να έχει ως στόχο την παραπομπή της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτό σημαίνει όμως ότι και η ελληνική πλευρά θα πρέπει να είναι έτοιμη να αποδεχθεί την όποια απόφαση του Δικαστηρίου, που είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν θα δίνει πλήρες δίκαιο ούτε στην Ελλάδα ούτε στη Τουρκία. Θα πρόκειται δηλαδή για έναν ουσιαστικό συμβιβασμό, ο οποίος όμως δεν θα πρέπει να καταγγελθεί ως «εθνική προδοσία». Και το καίριο ερώτημα είναι αν έχει καλλιεργηθεί το απαραίτητο εκείνο κλίμα που μπορεί να οδηγήσει στην αποδοχή αυτού του αναγκαίου συμβιβασμού.
Πηγή: Έντυπη έκδοση Το Βήμα της Κυριακής
Latest News
Στην ασφάλεια των πλεονασμάτων
Το χθεσινό μήνυμα Χατζηδάκη αποτελεί μια ελάχιστη ανταπόδοση στους χτυπημένους από τη χρεοκοπία Έλληνες φορολογουμένους
Ευκαιρία εκσυγχρονισμού
Τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ έχουν υποχρέωση μεταφοράς, έως 15 Νοεμβρίου 2024, στο εθνικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς
Εκτός κυβερνητικού ραντάρ…
Ο τομέας μπορεί να προοδεύει την τελευταία τριετία, αλλά η παραγωγικότητά του μειώνεται
Απαγορευτικά ενοίκια
Γενικά το κόστος στέγασης αποτελεί έναν από τα σημαντικότερα πάγια έξοδα για μια επιχείρηση
Η αγορά ενός σπιτιού
Καλό το πρόγραμμα «Σπίτι μου» με κονδύλια πολλά ευρωπαϊκά, αλλά αφορά λίγους, τη στιγμή που οι ανάγκες είναι μεγάλες
Πόσο ισχυρός θα είναι ο Ντόναλντ Τραμπ
Παρά τη θεαματική νίκη του ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα έχει τα χέρια του τόσο ελεύθερα όσο νομίζει για να κάνει αυτό που έχει υποσχεθεί.
Τα ευρωπαϊκά εμπορικά αυτογκόλ με τη σοκολάτα
Την περασμένη εβδομάδα οι κολοσσοί της σοκολάτας ξεσηκώθηκαν κατά της Κομισιόν
Οικονομίες του ήλιου
Οι απαισιόδοξοι, φοβούνται τα χειρότερα
Οποιοσδήποτε εκτός από…
Η λογική του μικρότερου κακού συνήθως δεν λειτουργεί στην πολιτική
Η νέα αμερικανική πραγματικότητα
Οι αγορές και οι επιχειρήσεις έχουν μάθει να παίρνουν τοις μετρητοίς όσα λένε οι πολιτικοί