Οι ευρωπαϊκές εταιρείες υπεράκτιας αιολικής ενέργειας πάνε στην Ασία για να νικήσουν τους αντιπάλους από την Κίνα

Ευρωπαϊκές εταιρείες είναι επικεφαλής ώθησης για επέκταση στην αγορά υπεράκτιας αιολικής ενέργειας της ανατολικής Ασίας, καθώς επιδιώκουν να κερδίσουν έδαφος στην περιοχή την ώρα που κατασκευαστές στροβίλων (τουρμπινών) της Δύσης εξακολουθούν να έχουν τεχνολογικό πλεονέκτημα έναντι των Κινέζων ανταγωνιστών τους.

Η Νότια Κορέα, η Ταϊβάν και η Ιαπωνία έχουν δεσμευτεί να ενισχύσουν το μερίδιό τους στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως μέρος των φιλόδοξων κυβερνητικών στόχων καθαρών μηδενικών εκπομπών, ενώ εταιρείες ηλεκτρονικών όπως η TSMC, η SK Group και η Samsung Electronics έχουν δεσμευτεί να χρησιμοποιούν 100% ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές στις παγκόσμιες δραστηριότητές τους έως το 2050.

Διαβάστε επίσης: BP: Συμφωνία για υπεράκτια αιολικά πάρκα στην Ιαπωνία

Ο Jesper Krarup Holst, συνεργάτης στην εταιρεία ανάπτυξης έργων Copenhagen Offshore Partners και επικεφαλής του γραφείου της εταιρείας στη Σεούλ δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες προσελκύθηκαν από μια «θεμελιώδη μετατόπιση» στη ζήτηση για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ασία. Αυτό συμβαίνει εν μέρει λόγω των αμερικανικών τεχνολογικών κολοσσών που απαιτούν από τους προμηθευτές τους να πετύχουν συγκεκριμένους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Διαβάστε επίσης: Ινδία: Συμφωνία RWE-Tata Power για υπεράκτια αιολικά πάρκα

«Ο ανταγωνισμός γίνεται πιο καυτός», είπε ο Χολστ. «Τώρα βλέπουμε μια ώθηση όχι μόνο από μεγάλες εταιρείες αλλά και από καταναλωτές και κυβερνήσεις, ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει μια τεράστια ώθηση για την ενεργειακή ασφάλεια».

Το 2019, υπήρχαν 5 γιγαβάτ εγκατεστημένων υπεράκτιων αιολικών δυνατοτήτων σε όλη την Ασία σε σύγκριση με 19 γιγαβάτ στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Irena). Ωστόσο, η Ασία προβλέπεται να ξεπεράσει την Ευρώπη μέχρι το τέλος της δεκαετίας, αντιπροσωπεύοντας το 60% της παγκόσμιας υπεράκτιας αιολικής ισχύος μέχρι το 2050, σύμφωνα με την Irena.

Ο Δανός Knud Bjarne Hansen, βετεράνος του κλάδου και ο συν-διευθύνων σύμβουλος της CS Wind, δήλωσε ότι «η Κίνα έχει ίσως χρονικό διάστημα 5 έως 10 ετών για να καλύψει τη διαφορά με την τεχνολογία στροβίλων των Ευρωπαίων, επομένως οι Ευρωπαίοι πρέπει να εδραιωθούν στην Ασία πριν συμβεί αυτό».

ΓΡΑΦΗΜΑ

Η Νότια Κορέα έχει εθνικό στόχο να πιάσει τα 12 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ισχύος μέχρι το 2030, από μόλις 142,1 μεγαβάτ σήμερα. Το μεγαλύτερο μέρος της υπάρχουσας χωρητικότητας (παραγωγής) προέρχεται από κυβερνητικά πιλοτικά προγράμματα.

Αλλά η διαδικασία είναι δύσκολη: αυτή τη στιγμή απαιτεί από τις εταιρείες ανάπτυξης τέτοιων έργων να λάβουν 29 άδειες από εννέα διαφορετικά υπουργεία, σε μια διαδικασία που διαρκεί κατά μέσο όρο επτά χρόνια. «Η διαδικασία πρέπει να εξορθολογιστεί», δήλωσε ο Eunbyeol Jo, ερευνητής για το Solutions For Our Climate της Σεούλ.

Στέλεχος του αιολικού κλάδου της Κορέας είπε ότι η διαδικασία αδειοδότησης είχε δώσει υπερβολική δύναμη στους τοπικούς πολιτικούς, οι οποίοι συχνά χορηγούν άδειες μόνο με αντάλλαγμα υποσχέσεις για απασχόληση ντόπιων και τη χρήση εξαρτημάτων τοπικής παραγωγής. Αυτό τροφοδότησε την αναποτελεσματικότητα και ανέβασε την τιμή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η οποία με τη σειρά της έχει καταστείλει τη ζήτηση.

Ένας τρόπος για τους ξένους κατασκευαστές στροβίλων να ξεπεράσουν ορισμένα από αυτά τα εμπόδια ήταν να δημιουργήσουν συνεργασίες και κοινοπραξίες με τοπικές εταιρείες. Η Vestas της Δανίας έχει δημιουργήσει κοινοπραξία με την κορεατική εταιρεία αιολικών πύργων CS Wind, ενώ η GE Renewable Energy υπέγραψε μνημόνιο κατανόησης με την Hyundai Electric τον Φεβρουάριο.

Ο Χολστ είπε ότι τα νερά στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Κορέας ήταν ένα τέλειο πεδίο δοκιμών για πλωτούς αιολικούς πύργους επόμενης γενιάς, οι οποίοι σε αντίθεση με τους σταθερούς πύργους βυθού που επικρατούν στην Ευρώπη, θα μπορούσαν να εγκατασταθούν σε νερά βάθους άνω των 50-60 μέτρων.

Αυτό «ανοίγει τεράστιες δυνατότητες», είπε ο Holst, προσθέτοντας ότι η παρουσία της κορυφαίας ναυπηγικής βιομηχανίας της Κορέας ήταν ένα πλεονέκτημα για την ανάπτυξη και την κατασκευή των τεράστιων πλωτών πύργων.

Εν τω μεταξύ, η Ταϊβάν, η οποία κινήθηκε πιο γρήγορα από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία στο να μεταρρυθμίσει την ενεργειακή της αγορά για να ενθαρρύνει υπεράκτια αιολικά έργα, ξεκίνησε τον τρίτο γύρο δημοπρασιών της τον περασμένο μήνα, για μισθώσεις εγκαταστάσεων συνολικής ισχύος 3 GW.

Το 2020, η εταιρεία κατασκευής τσιπ TSMC υπέγραψε συμφωνία αγοράς ενέργειας, τη μεγαλύτερη τέτοια συμφωνία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον κόσμο, με την Ørsted. Το 20ετές συμβόλαιο σταθερής τιμής θα παράσχει στην TSMC και τα 920 MW που παράγονται από το υπεράκτιο αιολικό πάρκο Greater Changhua 2b & 4 της Ørsted.

Η Ιαπωνία, η οποία χρησιμοποιεί μοντέλο δημοπρασιών, στοχεύει στα 10 γιγαβάτ υπεράκτιου αιολικού ρεύματος μέχρι το 2030 και στα 45 γιγαβάτ μέχρι το τέλος της επόμενης δεκαετίας. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας θα αντιπροσωπεύουν μεταξύ 36% και 38% του μείγματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2030, από 20% το 2020, σύμφωνα με το τελευταίο ενεργειακό της σχέδιο.

Αλλά η πρώτη μεγάλη δημοπρασία της χώρας τον Δεκέμβριο έληξε με αντιπαράθεση αφού κοινοπραξία υπό την ηγεσία της Mitsubishi κέρδισε και τους τρεις διαγωνισμούς με προσφορές που ήταν πολύ χαμηλότερες από οποιονδήποτε από τους ανταγωνιστές τους.

Οι ιαπωνικές αρχές ανέστειλαν τη διαδικασία για τη δεύτερη μεγάλη δημοπρασία τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Άτομα που συμμετείχαν στο έργο είπαν ότι η αναστολή ήταν απάντηση στις ανησυχίες ότι ένας μόνο παίκτης θα κυριαρχούσε σε όλα τα μεγαλύτερα έργα της Ιαπωνίας.

«Η ιαπωνική ενεργειακή αγορά είναι πλέον πιθανό να θεωρηθεί ότι έχει έναν ασυνήθιστα υψηλό κίνδυνο ρυθμιστικών αλλαγών», δήλωσε ο Sumiko Takeuchi, ανώτερος συνεργάτης στο International Environment and Economy Institute στο Τόκιο.

Ο Kohei Amakusa, επικεφαλής ανάπτυξης αγοράς στην Ιαπωνία για την Ørsted, εταιρεία που συμμετείχε στην πρώτη δημοπρασία, πιστεύει ότι η Ιαπωνία εξακολουθεί να είναι ελκυστική αγορά μεταξύ των ομοίων της στην Ασία λόγω της τεράστιας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της.

Καθώς η κινεζική αγορά παραμένει απρόσιτη για ξένους παίκτες, οι εταιρείες προς το παρόν επικεντρώνονται στις άλλες χώρες της περιοχής.

«Οι συνθήκες ανέμου είναι εξίσου καλές γύρω από την Ιαπωνία και την Κορέα όπως είναι και στη δυτική ακτή της Δανίας», δήλωσε ο Hansen. «Η ζήτηση υπάρχει: κανείς δεν μπορεί να αποκλειστεί από την ώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας», είπε.