Πολωνία: Το πυραυλικό πλήγμα αποκάλυψε τα κενά στην αεράμυνα του ΝΑΤΟ

Τα τραγικά κενά στην αεράμυνα του ΝΑΤΟ ανέδειξε το περιστατικό με τον «αδέσποτο» ουκρανικό – όπως όλα δείχνουν – πύραυλο που προσγειώθηκε εντός πολωνικού εδάφους αργά το απόγευμα της Τρίτης, σκοτώνοντας δύο ανθρώπους.

Όπως τονίζει το Reuters, μπορεί αυτή τη φορά το συμβάν να οφειλόταν σε τεχνικό λάθος που μπορεί να συμβεί σε κάθε σύγκρουση, ωστόσο το περιστατικό υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη το ΝΑΤΟ να καλύψει τα κενά στην άμυνά του, διότι ακόμη και λάθη όπως αυτό θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επικίνδυνη κλιμάκωση της σύγκρουσης.

Διαβάστε επίσης: Πολωνία: Η Ουκρανία ζήτησε εμπλοκή του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, όμως ο Μπάιντεν δεν είπε το «ναι»

«Ήταν θέμα χρόνου»

«Ήταν μόνο θέμα χρόνου να συμβεί ένα τέτοιο ατύχημα», δήλωσε στο Reuters ειδικός σε θέματα αεράμυνας από χώρα του ΝΑΤΟ, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας. «Θα μπορούσε επίσης να ήταν ένας αδέσποτος ρωσικός πύραυλος που κινούταν με λάθος τρόπο, λόγω τεχνικού ή ανθρώπινου λάθους».

Ενώ οι πιο προηγμένοι δυτικοί πύραυλοι αεράμυνας είναι σχεδιασμένοι να αυτοκαταστρέφονται αν χάσουν το στόχο τους, οι παλαιότεροι σοβιετικοί πύραυλοι δεν διαθέτουν τέτοιο μηχανισμό, δήλωσε η στρατιωτική πηγή.

«Αν χάσουν το στόχο τους, απλά πετούν μέχρι να κάψουν όλα τα καύσιμα – και μετά πέφτουν», είπε, προσθέτοντας ότι οι παλαιότεροι πύραυλοι είχαν επίσης υψηλότερο ποσοστό σφάλματος.

Η αεράμυνα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο

Τα χερσαία συστήματα αεράμυνας, όπως το Patriot, έχουν κατασκευαστεί για να αναχαιτίζουν τους εισερχόμενους πυραύλους.

Αλλά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, πολλοί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ μείωσαν τον αριθμό των μονάδων αεράμυνας εκτιμώντας ότι, στο εξής, τυχόν πυραυλικές απειλές θα προέρχονταν μόνο από χώρες όπως το Ιράν.

Η αντίληψη αυτή άλλαξε δραστικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία οδήγησε τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να προσπαθούν να αυξήσουν τα αποθέματα πυρομαχικών και να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις στα συστήματα αεράμυνας.

Είναι ενδεικτικό ότι κατά τη διάρκεια του Ψυχορύ Πολέμου η Γερμανία είχε 36 μονάδες Patriot, ενώ σήμερα διαθέτει μόλις 12, δύο εκ των οποίων έχουν αναπτυχθεί στη Σλοβακία.

«Κάποτε ήταν μια πραγματική ζώνη συστημάτων αεράμυνας και αυτό έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι αν μιλούν για την προστασία της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ», δήλωσε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας. «Αλλά απέχουμε πολύ από ένα τέτοιο σενάριο».

Καθυστερημένη αντίδραση

Συνειδητοποιώντας την ανάγκη να καλυφθεί το κενό, περισσότεροι από δώδεκα σύμμαχοι του ΝΑΤΟ με επικεφαλής τη Γερμανία ξεκίνησαν τον Οκτώβριο μια πρωτοβουλία για την από κοινού προμήθεια συστημάτων αεράμυνας για διάφορα επίπεδα απειλών, εξετάζοντας μεταξύ άλλων τα ισραηλινά Arrow 3, Patriot και το γερμανικό IRIS-T.

Η πρωτοβουλία έρχεται καθώς η Ουκρανία, που δέχεται σφοδρές ρωσικές επιθέσεις, χρειάζεται απεγνωσμένα περισσότερες μονάδες αεράμυνας, επιδεινώνοντας ενδεχομένως τις υπάρχουσες ελλείψεις των δυτικών χωρών που παραδίδουν στο Κίεβο ορισμένα από τα συστήματά τους.

Η Πολωνία, η οποία μαζί με τις τρεις χώρες της Βαλτικής συγκροτεί τα νέα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ, έχει επενδύσει εδώ και χρόνια στην ενίσχυση των δυνατοτήτων αεράμυνάς της, οι οποίες εξακολουθούν να βασίζονται εν μέρει σε συστήματα της σοβιετικής εποχής, όπως τα OSA και οι πύραυλοι αεράμυνας Kub.

«Την επόμενη δεκαετία, η Πολωνία θα διαθέτει ένα πραγματικά σύγχρονο και πολύ μεγάλο σύστημα αεράμυνας», δήλωσε ο Μάρεκ Σβιερσζίνσκι, αμυντικός αναλυτής της πολωνικής δεξαμενής σκέψης Polityka Insight.

Ωστόσο, η υλοποίηση αυτών των συστημάτων είναι αργή και μπορεί να χρειαστούν ακόμη χρόνια για να καταστούν πλήρως λειτουργικά.

Κανένα σύστημα δεν είναι 100% αδιαπέραστο

Η Πολωνία έχει λάβει πρόσθετη υποστήριξη από την Ουάσινγκτον τους τελευταίους μήνες, αλλά ακόμα κι έτσι τα συστήματα που διαθέτει δεν είναι αρκετά ώστε να καλύπτουν κάθε κενό προστασίας στην ανατολική πλευρά της χώρας.

Ωστόσο, ακόμη και περισσότερα συστήματα αεράμυνας δεν θα μπορούσαν να εγγυηθούν ότι ένας ακόμη αδέσποτος πύραυλος όπως αυτός της Τρίτης θα αναχαιτιστεί.

«Αυτό είναι το παράδοξο: ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα ξοδεύεις για ένα τέτοιο σύστημα αεράμυνας, ποτέ δεν θα φτιάξεις κάτι που να είναι 100% αδιαπέραστο, ας πούμε, οπότε υπάρχει πάντα η πιθανότητα να προκύψει μια τέτοια κατάσταση», δήλωσε ο Σβιερσζίνσκι.