Το κυβερνών κόμμα θέλει να αλλάξει την ατζέντα, να βγει από τη δίνη των υποκλοπών και το τούνελ της εσωστρέφειας και να παίξει μπάλα στο γήπεδο της οικονομίας.

Ολες οι κινήσεις του πρωθυπουργού και των υπουργών του από εδώ και πέρα θα συγκλίνουν στην κατεύθυνση αυτή. Η «μάχη» του καλαθιού του νοικοκυριού γενικότερα, η ενίσχυση του πορτοφολιού, η προσπάθεια να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα το χειμώνα με την ενεργειακή κρίση, είναι το στοίχημα της κυβέρνησης.

Και από τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των πολιτών να δρέψουν τους καρπούς των δημοσκοπήσεων. Η κάλπη της τσέπης σε συνδυασμό με τη διαχείριση των εθνικών θεμάτων είναι τα δύο μεγάλα ατού της κυβέρνησης για να ξεφύγει από τη θηλιά των υποκλοπών.

Σκληρό ροκ και εναλλακτική πρόταση

Από την άλλη η Κεντροαριστερά, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ είναι σε άλλο… mood. Ο Αλέξης Τσίπρας για παράδειγμα «αντιγράφει» τον Κώστα Λαλιώτη. Όχι, προς θεού, δεν έγινε ο Λαλιώτης στρατηγός της Κουμουνδούρου. Την τακτική του «σκληρού ροκ» αντιγράφουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ανένδοτος με σκοπό ακόμη και να πέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης πριν από τις εκλογές. Κι αν όχι αυτό, τουλάχιστον στις εκλογές να πείσουν τους πολίτες να ρίξουν… μαύρο στη ΝΔ.

Ο δε Νίκος Ανδρουλάκης έχει τον πιο δύσκολο ρόλο. Αισθάνεται μεν δικαιωμένος για την επιλογή του να συντηρήσει το σκάνδαλο των υποκλοπών, νιώθει δε ότι δεν μπορεί να είναι μονοθεματικός. Εξ’ ου και οι περιοδείες στον κόσμο, οι παρεμβάσεις στο μέτωπο της οικονομίας (πρόταση για 120 δόσεις για χρέη επιχειρήσεων) και η ενίσχυση κρίσιμων τομέων του κόμματός του, ώστε το ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί ως η εναλλακτική λύση σοβαρής διακυβέρνησης της χώρας.

Η ισχύς εν τη ενώσει για την ενέργεια

Μία πρωτοβουλία αναλαμβάνει ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας επιδιώκοντας να φέρει τις βαλκανικές χώρες πιο κοντά ώστε να αντιμετωπίσουν μαζί με την Ελλάδα από κοινού την ενεργειακή κρίση.

Αύριο λοιπόν στην Αθήνα θα βρίσκονται οι υπουργοί Ενέργειας της Αλβανίας Belinda Balluku, της Βόρειας Μακεδονίας Kreshnik Bektesh, της Ιταλίας Pichetto Fratin, της Βουλγαρίας  Rosen Hristov, της Ρουμανίας Virgil–Daniel Popescu και του Κοσόβου Dr. Artane Rizvanolli.

Οι υπουργοί των χωρών της περιοχής αναμένεται να εξετάσουν τρόπους άρσης του ενεργειακού αδιεξόδου των τελευταίων μηνών, να αναζητήσουν τις λύσεις που θα διασφαλίσουν την επάρκεια εφοδιασμού τους με φυσικό αέριο, καθώς να συζητήσουν το πώς η περιοχή μπορεί να αποτελέσει στρατηγικό κόμβο μεταφοράς ενέργειας προς την Ε.Ε.

Ο Κώστας Σκρέκας επιδιώκει αυτή τη συνάντηση να τη μετατρέψει σε θεσμό και οι χώρες της ΝΑ Ευρώπης και των Βαλκανίων να συνάψουν συμμαχία για την ανάπτυξη ενεργειακών έργων υποδομής.

Στη συνέχεια θα ανοίξουν τα χαρτιά τους στο ετήσιο ενεργειακό συνέδριο του ΙΕΝΕ.

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, γι’ αυτό και δεν ανασταίνεται

«Ζούμε ταραγμένη περίοδο, η χώρα είναι σε περιδίνηση και η αμφιβολία δυστυχώς έχει επιστρέψει» σχολίαζε τις προάλλες επιφανής τραπεζίτης, αποδίδοντας με απολύτως ευθύ τρόπο τις επικρατούσες, τούτο τον καιρό, αγωνίες και ανησυχίες στον κόσμο της οικονομίας. Αυτό είναι το κλίμα και αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Σύμφωνα με τον Μικροπολιτικό του Βήματος έννοια της σταθερότητας ή καλύτερα το αγαθό της σταθερότητας τελεί υπό αίρεση και αμφισβήτηση. Η υπόθεση των παρακολουθήσεων απομείωσε εν ριπή οφθαλμού το απόθεμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης που με πολύ κόπο είχε χτίσει η κυβέρνηση. Τώρα δυστυχώς επανέρχονται τα συνήθη αρνητικά σενάρια που συνόδευσαν τη χώρα σε ολόκληρη τη δεκαετία της μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Μοιάζει σχεδόν με εθνική κατάρα, επιβεβαιώνοντας το οξυδερκές ευφυολόγημα του Μάνου Χατζιδάκι που σε ανύποπτο χρόνο είχε διαγνώσει ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, γι’ αυτό και δεν ανασταίνεται».

Ο αγώνας δρόμου του κ. Σκυλακάκη

Σε αυτές ωστόσο τις μέρες της μεγάλης ανησυχίας υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν απτόητοι. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Θ. Σκυλακάκης για παράδειγμα, παρότι θορυβημένος από την ένταση και το βάρος του πολιτικού προβλήματος, τρέχει στην κυριολεξία να καλύψει τις απαιτητικές προβλέψεις του Ταμείου Ανάκαμψης, να προλάβει τις προθεσμίες και να εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες απορρόφησης των κονδυλίων που αναλογούν στη χώρα μας. Τούτη την εποχή εξαντλείται στην προσπάθεια δέσμευσης των προβλεπόμενων πόρων για τα επιδοτούμενα δημόσια έργα. Και παλεύει με θεούς και δαίμονες ώστε από τώρα μέχρι τα τέλη του πρώτου εξαμήνου της νέας χρονιάς να έχει ολοκληρώσει 250 διαγωνισμούς ανάθεσης έργων συνολικού ύψους άνω των 2 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για έργα οδικής ασφάλειας, αστικής ανάπλασης, ψηφιακού εκσυγχρονισμού και άλλα των τομέων της Παιδείας, της Ενέργειας και της αγροτικής παραγωγής. Ο κ. Σκυλακάκης προγραμματίζει με ταχύτητες μεγάλες, τη διενέργεια των σχετικών διαγωνισμών γιατί θέλει να προηγείται των προθεσμιών, να εξασφαλίζει εγκαίρως τις  εκταμιεύσεις των δόσεων του Ταμείου Ανάκαμψης ώστε να θέσει τις βάσεις για την πλήρη απορρόφηση των πόρων μέχρι το τέλος του προγράμματος.

Ως γνωστόν, το Ταμείο Ανάκαμψης έχει ημερομηνία λήξεως την 31η Αυγούστου του 2026 και μέχρι τότε από τον κύκλο των επιδοτούμενων δημοσίων έργων θα πρέπει να έχουν απορροφηθεί 17,4 δισ. ευρώ. Γι’ αυτό και η ένταση και η επιμονή της προσπάθειάς του. Το καλό είναι ότι οι σχετικοί διαγωνισμοί πραγματοποιούνται βάσει αυστηρών ευρωπαϊκών προδιαγραφών που δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις. Και εκείνος σχολαστικός όπως είναι τηρεί κατά γράμμα τους όρους και τους κανόνες, όπως ακριβώς έπραξε και πράττει με τα προβλεπόμενα επίσης από το Ταμείο Ανάκαμψης χαμηλότοκα επενδυτικά δάνεια των ιδιωτικών επιχειρήσεων.

Ηδη οι αναρτημένες στη σχετική πλατφόρμα του υπουργείου Οικονομικών προς χρηματοδότηση ιδιωτικές επενδύσεις ανέρχονται σε περίπου 10 δισ. ευρώ και εκτιμάται ότι οι υπολειπόμενες άλλων 15 δισ. ευρώ θα εξαντληθούν πολύ νωρίτερα των προβλεπόμενων προθεσμιών. Οπότε υπάρχει το μοντέλο και το αυτό επιχειρεί να αξιοποιήσει και για την απορρόφηση των επιδοτούμενων δημοσίων έργων.

Μποϊκοτάζ; Με τέτοια τρελά κέρδη;

To… αιματοβαμμένο Μουντιάλ του Κατάρ ξεκίνησε χθες, παρά τις εκκλήσεις για μποϊκοτάζ, και των φιλάθλων που θα το παρακολουθήσουν από κοντά και από τηλεοράσεως, αλλά και των χορηγών.

Όμως, ας μην γελιόμαστε. Ολοι οι μεγάλοι χορηγοί, όλες οι κορυφαίες εταιρείες του κόσμου βρίσκονται στα γήπεδα του Κατάρ και παίζουν τη δική τους… μπάλα. Ποιος θα έκανε μποϊκοτάζ, παρά το γεγονός ότι η διοργάνωση αυτή θα μείνει στην ιστορία για τους εκατοντάδες θανάτους εργαζόμενους, για την πλήρη καταπάτηση ανθρωπίνων και ατομικών δικαιωμάτων, για απαγορεύσεις που δεν μπορεί να υπάρχουν σε ένα τόσο μεγάλο αθλητικό γεγονός;

Για να καταλάβετε ότι τα λεφτά είναι το παν σας λέμε το εξής. Εκτιμάται ότι τα έσοδα της FIFA θα ξεπεράσουν τα 5,4 δις δολάρια που είχαν μαζευτεί στην προηγούμενη διοργάνωση. Και κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τα κέρδη του Κατάρ.

Περισσότερα από 5 δις άνθρωποι θα παρακολουθήσουν το κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός και θα γίνουν «πελάτες» των εταιρειών – χορηγών που θα βλέπουν διαφημίσεις, νέα προϊόντα και logo. Αμφιβάλλει κανείς ότι όλα αυτά είναι πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Ο «σκοτεινός» τουρισμός, το Λοιμοκαθαρτήριο και άλλα… αξιοθέατα

Ξέρετε τι είναι ο «σκοτεινός» τουρισμός; Πιθανότατα όχι, αλλά υπάρχει και σε άλλες χώρες, έρχεται τώρα και στη Θεσσαλονίκη. Είναι ουσιαστικά η ανάδειξη περιοχών που μπορούν να προσελκύσουν το τουριστικό ενδιαφέρον γιατί έχουν «σκοτεινό» παρελθόν. Πώς είναι για παράδειγμα το κολαστήριο του Άουσβιτς;

Ετσι, λοιπόν, και στη συμπρωτεύουσα υπάρχουν σημεία που προκαλούν συναισθήματα έντονα διότι κουβαλούν μια ιστορία από τα παλιά.

Σε εκδήλωση που έγινε στην Καλαμαριά τονίστηκε ότι έχει δημιουργηθεί ήδη μια «σκοτεινή» διαδρομή.

Αναλύθηκε π.χ. η ιστορία των Απολυμαντηρίων της Καλαμαριάς Ανάμεσα στο Παλατάκι και την Πλαζ Αρετσούς στην Καλαμαριά, έρχονταν οι βάρκες με τους πρόσφυγες. Εκεί ήταν τα “Απολυμαντήρια”, ή αλλιώς το δημόσιο Λοιμοκαθαρτήριο, που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά δύο μεγάλα ξύλινα παραπήγματα, όπου στο ένα απολυμαίνονταν τα ρούχα και τα κλινοσκεπάσματα των προσφύγων και ό,τι άλλο κουβαλούσαν μαζί τους, και στο άλλο εξελισσόταν η διαδικασία της δικής τους απολύμανσης.

Με την ολοκλήρωση της απολύμανσης των προσφύγων, αυτοί τίθεντο σε καραντίνα έως και επτά μήνες, σε σκηνές, και έπειτα μεταφερόντουσαν σε χωριά της Μακεδονίας και της Θράκης. Οι καταγραφές μιλούν για 355.000 πρόσφυγες από Θράκη, Μικρά Ασία και Πόντο, οι οποίοι έφτασαν στο Καραμπουρνού μεταξύ 1916-1924, εκ των οποίων οι 22.000 (πολλά παιδιά) δεν άντεξαν τη σκληρή δοκιμασία και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και πέθαναν.

Έτσι η περιοχή γύρω από τα Απολυμαντήρια γέμισε ομαδικούς τάφους και λίγα χρόνια πριν γκρεμιστούν τα Απολυμαντήρια, χρησιμοποιήθηκαν το καλοκαίρι του 1942 από Γερμανούς, όπου 45.000 περίπου Εβραίοι της Θεσσαλονίκης μεταφέρθηκαν εκεί για απολύμανση – και από κει στον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό με προορισμό τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Λίγο πριν το 1970 κατεδαφίστηκαν.

Ένα άλλο «σκοτεινό» σημείο στην Καλαμαριά το Βρετανικό Κοιμητήριο Μίκρας, που λειτούργησε από τον Απρίλιο του 1917 έως το 1920 και εντός αυτού υπάρχουν 1.810 ταφές της Κοινοπολιτείας από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και 148 στρατιωτικοί τάφοι άλλων εθνικοτήτων – Έλληνες, Ρώσοι, Βούλγαροι και μερικοί Τούρκοι.

Επίσης, στον χώρο του νεκροταφείου υπάρχουν και αναμνηστικές στήλες για τα σχεδόν 500 θύματα που προήλθαν από τις βυθίσεις των συμμαχικών πλοίων. Υπάρχει ακόμη μνημείο αφιερωμένο στις περίπου 500 νοσοκόμες, τους στρατιωτικούς υπαλλήλους και τους άντρες της Κοινοπολιτείας που έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα κατά τη μεταφορά των στρατευμάτων με πλοία στη Μεσόγειο. 

Μπορεί οι πολίτες να μην καταλαβαίνουν πολλά από επενδυτικές βαθμίδες και αξιολογήσεις, και να ασχολούνται με το καλάθι του νοικοκυριού, όμως, για τη χώρα είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό γεγονός.

Και πολύ φοβούμαστε ότι θα αργήσουμε πολύ να δούμε την επενδυτική βαθμίδα. Περιμέναμε μέσα στο φθινόπωρο, κι αφού η Ελλάδα βγήκε τον Αύγουστο από τις μνημονιακές δαγκάνες, αλλά μάλλον θα αργήσει ένα χρόνο, ίσως και παραπάνω. Με την ελπίδα να γίνει η κίνηση μέσα στο 2023.

Ο υψηλός πληθωρισμός, η ενεργειακή κρίση, η τρέχουσα κακή πολιτική κατάσταση και κυρίως το πολιτικό ρίσκο που πλήττει την οικονομία στο δρόμο προς τις κάλπες, είναι παράγοντες που παγώνουν την επενδυτική βαθμίδα και τις θετικές συνέπειές της.

Κι όπως γράφει η Handelsblatt, επί του παρόντος, η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται μία βαθμίδα κάτω από την επενδυτική βαθμίδα κατά S&P και DBRS. Με τη Fitch είναι δύο βήματα, με τη Moody‘s τρία. Μια αναβάθμιση σε επενδυτική βαθμίδα θα ήταν σημαντική, διότι θα καθιστούσε τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, τα οποία οι διαχειριστές κεφαλαίων και οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων δεν επιτρέπεται να αγοράζουν λόγω του καθεστώτος “σκουπίδια”, διαπραγματεύσιμα γι’ αυτούς. Αυτό θα αύξανε τη ζήτηση για τους τίτλους, θα μείωνε τις αποδόσεις και θα μείωνε το κόστος αναχρηματοδότησης.

Οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες υποφέρουν επίσης από τη χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα του κράτους. Αυτό δυσχεραίνει τη χρηματοδότηση από την αγορά κεφαλαίων.