
Είναι γεγονός πως η ενεργειακή κρίση έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στο κόστος των νοικοκυριών και επιχειρήσεων και έχει συντελέσει στην μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, το οποίο μεσοπρόθεσμα αποτελεί μία νέα απειλή, τόσο για το δημόσιο χρέος, όσο για την ίδια την ανάπτυξη, μέσω της μείωσης της κατά κεφαλή κατανάλωσης.
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να στηρίξει την κοινωνία μέσω μιας στoχευμένης δημοσιονομικής πολιτικής, όπου παρέχει συγκεκριμένα επιδόματα σε πολίτες με αντίστοιχα εισοδηματικά κριτήρια, ή επιδοτεί μέχρι ένα όριο την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης και του φυσικού αερίου.
Παρόλα αυτά και δεδομένου ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει ευρωπαϊκά κονδύλια για την δημοσιονομική στήριξη αλλά και να φορολογήσει τα κέρδη των ενεργειακών επιχειρήσεων, φαίνεται να μην αγγίζει καθόλου το θέμα της έμμεσης φορολογίας, δηλαδή των ειδικών φόρων κατανάλωσης καθώς και τον ΦΠΑ, με αποτέλεσμα να σπαταλώνται δις ευρώ κάθε μήνα, τα οποία δεν είναι ανεξάντλητα όσο η ενεργειακή κρίση συνεχίζεται.
Μπορεί οι φόροι στα καύσιμα να αποτελούν το 60% της λιανικής τιμής και το συγκεκριμένο έσοδο να είναι ένα από τα σημαντικότερα για τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά η μείωση έστω και πιλοτικά σε μηνιαία βάση, θα έπρεπε να εφαρμοστεί με ταυτόχρονη και αναλογική μείωση των επιδομάτων ανάλογα με την πορεία των εσόδων.
Στην ελληνική αγορά η χρήση ιδιωτικών μέσων μεταφοράς, υπερβαίνει κατά πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο με αποτέλεσμα την ισχυρή ζήτηση για όλες τις μορφές καυσίμων σε καθημερινή βάση.
Αυτό σημαίνει ότι η ελαστικότητα ζήτησης θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά σε μία ενδεχόμενη μείωση της τιμής, αρκεί να υπάρξει μια σωστή και αποτελεσματική παρακολούθηση του συστήματος εισροών και εκροών των πρατηρίων, καθώς η υφιστάμενη φοροδιαφυγή είναι σημαντική πληγή για τα έσοδα τα οποία δεν αναπληρώνονται από την επιδοματική πολιτική που εφαρμόζεται.
Σε κάθε περίπτωση, μια συντονισμένη και προσεκτική μείωση της έμμεσης φορολογίας, όπως είχε πραγματοποιηθεί και την περίοδο των μνημονίων, μπορεί να εξοικονομήσει σημαντικά κονδύλια μηνιαίως και να στηρίξει την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μακροπρόθεσμα.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός


Latest News

Χάνεται η λογική
Μπερδεύουν στην κυβέρνηση το «κράτος-εργοδότη» με το «κοινωνικό κράτος»

Ο Τραμπ, ο γεωπολιτικός αναταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας και η παγίδα του Θουκυδίδη;
Το βιβλίο των Αθ. Πλατιά και Β. Τρίγκα από τον Ιωάννη Ε. Κωτούλα και η ανάλυση του επίκαιρου και διόλου ακίνδυνου ανταγωνισμού ΗΠΑ – Κίνας

Οι «κρυφές» αμυντικές βιομηχανίες και τα οικονομικά οδοφράγματα
Ουδείς είχε αντιληφθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολλές βιομηχανίες παραγωγής αμυντικού υλικού κάθε είδους

Ζώντας με 743 ευρώ το μήνα
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Παραβλέποντας ότι αυτός αποτυπώνει ακόμη μια πολύ δύσκολη συνθήκη.

Βάζουν πλάτη οι επιχειρήσεις
Η αύξηση της τάξεως του 6% του κατώτατου μισθού, που ενέκρινε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν είναι διόλου αμελητέα ως ποσοστό

Ο καθρέφτης του χρηματιστηρίου
Σημαντική αύξηση των συναλλαγών, επιχειρηματικές εξελίξεις, νέες συμφωνίες και μεγάλη κινητικότητα σε πολλούς κλάδους είναι ξεκάθαρο σημάδι μιας οικονομίας σε ανάπτυξη

Κλείνει υποθέσεις με το παρελθόν
Το επίσημο ελληνικό κράτος οφείλει να «ξεψαχνίσει» και να φέρει στα ταμεία και το παραμικρό από τα χρωστούμενα, πριν αποφασίσει να προχωρήσουμε ως χώρα

Από τα μπλοκάκια στις εταιρείες για να αποφύγουν την κλίμακα των μισθωτών
Η «μαύρη» εργασία σε μεγάλο βαθμό περιορίστηκε με τη χρήση της κάρτας εργασίας, αλλά και εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης εργαζομένων στην περίοδο που διαδέχτηκε τα μνημόνια

Ανισότητες: Μύθοι και πραγματικότητες
Σε αντίθεση με τις λαϊκές πεποιθήσεις τα στατικά στοιχεία δείχνουν ότι η παγκόσμια ανισότητα φθίνει και βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο των 220 τελευταίων ετών.

Επενδυτική τοξικότητα
Οι ευκαιρίες στην εποχή μας, που τα πάντα είναι ρευστά και απρόβλεπτα, είναι για αυτούς που διαθέτουν ισχυρά αντανακλαστικά και πολίτες ενημερωμένους