Πληθωρισμός: Πώς έχουν αλλάξει τα δεδομένα για τις κεντρικές τράπεζες

Με τις κεντρικές τράπεζες να συντονίζουν την ανταπόκρισή τους για να αντιμετωπίσουν ένα παγκόσμιο σοκ πληθωρισμού, η συζήτηση πλέον μετατοπίζεται τόσο στο πότε θα τελειώσει ο πόλεμος, όσο και για πόσον καιρό οι τιμές θα διατηρηθούν σε υψηλά επίπεδα σε έναν κόσμο με περιορισμένη προσφορά.

Οι κίνδυνοι μιας αναδυόμενης εποχής υψηλού πληθωρισμού σκιαγραφήθηκαν από κορυφαίους κεντρικούς τραπεζίτες.

Οι κεντρικές τράπεζες ενδέχεται να σημειώσουν κάποια πρόοδο προς τους στόχους τους για τον πληθωρισμό αυξάνοντας τα επιτόκια, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Morgan Stanley, Τζέιμς Γκόρμαν, στο συνέδριο του Reuters NEXT στη Νέα Υόρκη. Αλλά η επιστροφή στο επίπεδο του 2% που οι περισσότεροι έχουν θέσει ως στόχο τους μπορεί να είναι δύσκολο σε έναν κόσμο όπου οι αλυσίδες εφοδιασμού, τα δημογραφικά στοιχεία και άλλες προκλήσεις θα συνωμοτήσουν για να διατηρήσουν τις τιμές υψηλότερες.

Διαβάστε επίσης – Ο παγκόσμιος συγχρονισμός στον κύκλο αύξησης των επιτοκίων

«Υποψιάζομαι ότι ο πληθωρισμός θα παραμείνει υψηλότερος από όσο θέλουν οι άνθρωποι», είπε ο Γκόρμαν. Οι κεντρικές τράπεζες, με τη διαχείριση της ζήτησης μέσω των επιτοκίων, θα μπορούσαν πιθανότατα «να μειώσουν τον πληθωρισμό περίπου στο 4%. Γίνεται πολύ δύσκολο μετά από αυτό. Το 4% με 2% είναι μια αρκετά σημαντική αλλαγή» λόγω των περιορισμών από την πλευρά της προσφοράς.

Διαβάστε επίσης -Η παγίδα της νομισματικής σύσφιγξης

Το επόμενο στάδιο της συζήτησης

Τα σχόλια του Γκόρμαν κατέγραψαν αυτό που είναι πιθανό να είναι το επόμενο στάδιο της συζήτησης για τις κεντρικές τράπεζες και τους παγκόσμιους ηγέτες καθώς αξιολογούν πόσο αποτελεσματικές ήταν οι πολιτικές τους στον έλεγχο των τιμών και τι άλλο μπορεί να πρέπει να γίνει – όλα στο πλαίσιο μιας επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας και ύφεση σε βασικούς τομείς όπως η Ευρώπη.

Ο πληθωρισμός είναι «ακόμα πολύ ανησυχητικός… ξεκινήσαμε τον Απρίλιο με την ιδέα ότι θα υπάρξει στασιμοπληθωρισμός και νομίζω ότι αυτό παίζει», δήλωσε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ντέιβιντ Μάλπας σε συνέντευξη στο Reuters NEXT.

«Έχουμε αργή ανάπτυξη. Έχουμε τον πληθωρισμό πεισματικά υψηλό. Έχουμε τον κίνδυνο ύφεσης σε πολλές χώρες», δήλωσε ο Μάλπας.

Αλλά έστειλε σήμα και πέρα ​​από τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου, κάνοντας λόγο για μια αναγκαία λύση από την πλευρά της προσφοράς για την αύξηση των τιμών.

Μέχρι στιγμής, και ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ενέργειες των κεντρικών τραπεζών δεν είχαν αξιόλογο αντίκτυπο στα βασικά στοιχεία της οικονομίας, ιδιαίτερα στην αγορά εργασίας. Αλλά δεν έχουν κάνει επίσης ουσιαστική πρόοδο στη μείωση του πληθωρισμού από τα σημερινά υψηλά επίπεδα – περίπου 6% στις ΗΠΑ, περισσότερο από 10% στην Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Κορύφωση του πληθωρισμό

Μπορεί ωστόσο, να κορυφώνεται. Ο πληθωρισμός επιβραδύνθηκε στην Ευρώπη τον Νοέμβριο για πρώτη φορά μετά από 17 μήνες, ενώ στις ΗΠΑ έχει υποχωρήσει από τον Ιούνιο.

Σε δηλώσεις του αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος της Fed Τζερόμ Πάουελ έδωσε την πιο λεπτομερή περιγραφή των δυνάμεων που μπορεί να μειώσουν τον πληθωρισμό τους επόμενους μήνες, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των νέων μισθώσεων που θα περιορίσουν τελικά τους ονομαστικούς μέσους όρους και του πτωτικού πληθωρισμού αγαθών.

«Οι τιμές εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλές», δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Γουόλι Αντεγιέμο μιλώντας επίσης στο Reuters NEXT. «Ενώ η Fed έχει την πρωταρχική ευθύνη… κάνουμε ό,τι μπορούμε από την πλευρά της προσφοράς, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης πετρελαίου από τα στρατηγικά αποθέματα σε δημόσιες επενδύσεις στην παραγωγή μικροτσίπ και προγράμματα κατάρτισης που αποσκοπούν στη βελτίωση της προσφοράς των διαθέσιμων εργαζομένων.

Ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Olivier Blanchard, επί του παρόντος ανώτερος συνεργάτης στο Peterson Institute for International Economics, έχει υποστηρίξει εδώ και καιρό έναν υψηλότερο στόχο πληθωρισμού, τονίζοντας ότι το κόστος του πληθωρισμού 2% έναντι 4% είναι ελάχιστο, ενώ το υψηλότερο επιτόκιο δίνει στην κεντρική τράπεζα περισσότερο χώρο πολιτικής για τη διαχείριση της οικονομίας.