Το τέλος και η νέα αρχή για την Μπουτάρης

Και μόνο για τη θρυλική «Νάουσσα Μπουτάρη», το πρώτο ερυθρό εμφιαλωμένο κρασί που κυκλοφόρησε πριν από έναν αιώνα στην τότε πρωτόγονη ελληνική αγορά, το Lac des Roches που έφτασε τις 11.000.000 φιάλες, την ανάδειξη του Ασύρτικου και το άνοιγμα του οινοτουρισμού στην οινοποιία Μπουτάρης αξίζει μια θέση στον καλό κόσμο του κρασιού (le tout vin για τους επαΐοντες).

Τώρα που κάνει μια φρέσκια αρχή με μηδενικό τραπεζικό δανεισμό και κανένα χρέος σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, ενδεχομένως αυτή της τη θέση να την ισχυροποιήσει και να την διευρύνει, κάτι που μόνο ο χρόνος μπορεί να το (απο)δείξει.

Διαβάστε επίσης: Μπουτάρης: Μεταβίβαση ακινήτων στην Premia έναντι τιμήματος 12,3 εκατ. ευρώ

Έχοντας κλείσει και την τελευταία (παράπλευρη) «μαύρη τρύπα», ήτοι την αγορά των 4 ακινήτων της προσωπικής περιουσίας του Κωνσταντίνου Μπουτάρη, που είχε προγραμματιστεί να βγουν στο σφυρί, η Sterner Stenhus Greece, ο εγχώριος βραχίονας του ομίλου των αδελφών Ηλία και Θωμά Γεωργιάδη από τη Σουηδία, «τρέχει» από τις αρχές Νοεμβρίου την Μπουτάρης Οινοποιητική, στοχεύοντας να την διατηρήσει στην κορυφή.

Ο οινοποιός – επιχειρηματίας Κωνσταντίνος Μπουτάρης έχει πλέον την τιμητική θέση συμβούλου στη νέα εταιρεία και την επιχείρηση την τρέχει ο Θωμάς Γεωργιάδης, ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος.

Υπενθυμίζεται πως σε υλοποίηση της από 22/8/2022 δικαστικής απόφασης επικύρωσης συμφωνίας εξυγίανσης για την Μπουτάρης καθώς και για την θυγατρική της «Ι. Μπουτάρης & Υιός Οινοποιητκή Α.Ε.» η ιδιοκτησία των πέντε οινοποιείων εμβαδού 15.660 τ.μ., καθώς και των πέντε αμπελώνων, έκτασης 633 στρεμμάτων έχει περάσει στην Premia Properties, η οποία εκμισθώνει τις εγκαταστάσεις στη νεοϊδρυθείσα εταιρεία Μπουτάρη Οινοποιητική.

Συνολικά η Premia έναντι τιμήματος 12,3 εκατ. ευρώ (τα κεφάλαια προήλθαν από το πρόσφατο ομόλογο), απέκτησε κτίρια συνολικής επιφάνειας 28.800 τετραγωνικών μέτρων και οικόπεδα έκτασης 740 στρεμμάτων.

Από την άλλη, η νέα εταιρεία ξεκίνησε την οινοποιητική παραγωγική και εμπορική δραστηριότητα της με τα σήματα και τα μηχανήματα της πρώην οινοποιίας, ενώ μεταφέρθηκε και το σύνολο των εργαζομένων.

Το business plan των αδελφών Γεωργιάδη περιλαμβάνει και σημαντικές νέες επενδύσεις στο brand Boutari, στα εμπορικά σήματα, στις παραγωγικές εγκαταστάσεις, στον εκσυγχρονισμό συστημάτων και οργανωτικών δομών, καθώς και στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας.

Εκτός από τη βασική δραστηριότητα της οινοποιίας, ο στόχος είναι η παράλληλη ανάπτυξη ενός τουριστικού βραχίονα που θα περιλαμβάνει και τη λειτουργία boutique hotels σε ορισμένα από τα οινοποιεία της Μπουτάρης, όπως στη Σαντορίνη και την Κρήτη.

Η τελευταία πράξη

Η ελεύθερη εκποίηση των 4 σπιτιών του Κωνσταντίνου Μπουτάρη – σε Ύδρα, Κεφαλάρι Κηφισιάς, Θεσσαλονίκη και Αμύνταιο Φλώρινας – και ακολούθως η αγορά τους από εταιρείες της Sterner Stenhus Greece σε τιμές ανώτερες έναντι των τιμημάτων με τα οποία θα έβγαιναν σε πλειστηριασμό, ήταν η τελευταία πράξη της εισόδου της Μπουτάρης στη νέα εποχή.

Η αξιοποίηση των εν λόγω ακινήτων από την Sterner Stenhus αυτή τη στιγμή εξετάζεται, ενώ δεν αποκλείεται η επαναπώλησή τους. Το συνολικό τίμημα για την απόκτησή τους ανήλθε σε 4,885 εκατ. ευρώ.

Οι διασώσεις που δεν «περπάτησαν»

Η πρόσφατη διάσωση της Μπουτάρης κατά την οποία ρυθμίστηκε με «κούρεμα» των απαιτήσεων των τραπεζών, του δημοσίου και προμηθευτών, «τρύπα» 74 εκατ. ευρώ, δεν ήταν η μόνη που είχε επιχειρηθεί τα τελευταία χρόνια. Ακόμη τρεις φορές υπήρξαν προσπάθειες να εξυγιανθεί αλλά έπεσαν στο κενό.

Η Μπουτάρης Οινοποιητική, η οποία υπαγόταν στον όμιλο Μπουτάρης Συμμετοχών, είχε λάβει κατά το παρελθόν την έγκριση των πιστωτριών τραπεζών, Eurobank, Alpha Bank, Εθνικής Τράπεζας και Πειραιώς για την εξυγίανση του δανεισμού της.

Η συμφωνία η οποία εγκρίθηκε και δικαστικά από το Πρωτοδικείο Ημαθίας όριζε ανάμεσα σε άλλα τη ρύθμιση του τραπεζικού δανεισμού σε βάθος δεκαπενταετίας και χρηματοδότηση των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων της εταιρείας με ταυτόχρονη περίοδο χάριτος για ένα χρόνο με υποχρέωση πληρωμής μόνο των τόκων.

Ωστόσο η μη εκπλήρωση συγκεκριμένων όρων της συμφωνίας εξυγίανσης, μεταξύ των οποίων ήταν και η πώληση της θυγατρικής και του οινοποιείου με ιδιόκτητο αμπελώνα που διατηρεί ο όμιλος Μπουτάρη στη Νότια Γαλλία, έφερε συγκεκριμένες καθυστερήσεις και έκπτωση της αρχικής συμφωνίας. Σημειώνεται ότι ο συνολικός δανεισμός υπερέβαινε κατά το έτος της πρώτης συμφωνίας εξυγίανσης τα 25 εκατ. ευρώ.

Δύο χρόνια αργότερα, οι τράπεζες απέρριψαν την πρόταση εξαγοράς της Μπουτάρης που έκαναν η εταιρεία διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, Pillarstone σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Άκαρπη ήταν και η προσπάθεια για εξεύρεση λύσης με πρόταση αυτή τη φορά από εγχώριο επενδυτή.

Ιστορία 143 χρόνων

Έχουν περάσει 143 χρόνια από τότε που ο Ιωάννης Μπουτάρης, παππούς του Κωνσταντίνου Μπουτάρη, σε ένα «μαγαζάκι» της οδού Ζαφειράκη στη Νάουσα έφτιαξε τις πρώτες σταγόνες κόκκινου κρασιού, θέτοντας τις βάσεις για την παραγωγή εμφιαλωμένου και επώνυμου προϊόντος.

Η «βασίλισσα» του κόκκινου ελληνικού κρασιού και η ναυαρχίδα της μακριάς αλυσίδας προϊόντων που ακολούθησαν, η «Νάουσσα Μπουτάρη» δημιουργήθηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα στο πρώτο ιδιόκτητο οινοποιείο – κάβα στη Νάουσα, στην οδό Ζαφειράκη 35.

Το 1912, μέσα σε έξι μήνες ο ιδρυτής της μεγάλης οινοποιίας έχασε και τα τρία παιδιά του από διφθερίτιδα και ευλογιά. Ήταν ήδη εξήντα ετών αλλά δεν λύγισε.

Την επομένη χρονιά γεννιέται ο Στέλιος, πατέρας του Γιάννη και του Κωνσταντίνου Μπουτάρη.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, ο Στέλιος Μπουτάρης, μόλις στα 22 του χρόνια, αναλαμβάνει τα ηνία και ανοίγεται προς μεγάλες αγορές του εξωτερικού, ξεκινώντας από την Αυστρία, την Ουγγαρία και την Αίγυπτο.

Τη μεταπολεμική περίοδο, επεκτείνει τις δραστηριότητες της οινοποιίας στην Αθήνα και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Την ίδια δεκαετία ανοίγει το δεύτερο οινοποιείο της οινοποιίας στην οδό Βρυσακίου 2, στη Νάουσα.

Αναλαμβάνουν οι γιοί του Στέλιου Μπουτάρη

Το 1968, οι δύο γιοι του Στέλιου, ο Γιάννης – ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης – και ο Κωνσταντίνος Μπουτάρης παραλαμβάνουν τη σκυτάλη για να προχωρήσουν ακόμα παραπέρα την επιχείρηση.

Τότε πάρθηκαν δύο πολύ σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της επιχείρησης: να εγκαταλειφθεί η παραγωγή ούζου παρότι ήταν επικερδής και να αναπτυχθεί η παραγωγή και πέραν της Νάουσας

Είναι η χρονιά όπου η οινοποιία Μπουτάρη στρέφεται  προς την αμπελοκαλλιέργεια αγοράζοντας τον πρώτο της αμπελώνα στο Γιαννακοχώρι Ημαθίας.

Μία δεκαετία αργότερα, το 1978, εγκαινιάζεται ένα νέο υπερσύγχρονο οινοποιείο στη Στενήμαχο της Νάουσσας, που αποτελεί έως και σήμερα την καρδιά της παραγωγής, της εμφιάλωσης και της παλαίωσης των κρασιών της οινοποιίας.

Η δημιουργική δεκαετία του ‘80

Την δεκαετία αυτή η δραστηριότητα της οινοποιίας επεκτείνεται στις σημαντικότερες οινοπαραγωγικές περιοχές της χώρα. Στη Γουμένισσα, στη Σαντορίνη, στη Νεμέα και στην Κρήτη ιδρύονται τα πρώτα οινοποιεία πολύ κοντά στους ιδιόκτητους αμπελώνες.

Στην Αττική αντίστοιχα τη δεκαετία του 80, ξεκινάει η συνεργασία με την εμβληματική αμπελουργό Ρωξάνη Μάτσα.

Κάθε  οινοποιείο Μπουτάρη πλέον συμμετέχει ενεργά στην αμπελοοινική, πολιτιστική και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της περιοχής τους.

Ταυτόχρονα ακολουθώντας τις παγκόσμιες οινικές εξελίξεις, το οινολογικό τμήμα της οινοποιίας πειραματίζεται διαρκώς στην καλλιέργεια και οινοποίηση ελληνικών και ξένων ποικιλιών και κυκλοφορεί σε περιορισμένο αριθμό φιαλών τη σειρά των Πειραματικών κρασιών Μπουτάρη.

Η θερμή αποδοχή των πειραματικών αυτών οινοποιήσεων οδηγούν στην ένταξη των προϊόντων, Μοσχοφίλερο Μπουτάρη,  Αγιωργίτικο Μπουτάρη, Ξινόμαυρο και των ξένων ποικιλιακών Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah στο βασικό portfolio των προϊόντων της, σαν πετυχημένα εμπορικά brands.

Το Χρηματιστήριο και τα οινοπνευματώδη

Η εταιρεία αναπτύσσεται ραγδαία. Η επιβεβαίωση έρχεται το 1987 με την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών και την ίδρυση του Ομίλου Μπουτάρη (Ι. Μπουτάρης & Υιός Holding A.E.).

Το 1989 ο όμιλος Μπουτάρη αποκτά την αποκλειστική αντιπροσώπευση και εμπορία των οινοπνευματωδών ποτών (Jonnie Walker, Gordon’s Gin κτλ) της πολυεθνικής United Distillers Plc. (σημερινής Diageo).

Τα κτήματα Καμπά

Σταθμός για την πορεία της Μπουτάρης υπήρξε η εξαγορά της Καμπάς Α.Ε., η οποία από τις αρχές της δεκαετίας του 1930 είχε περάσει (λόγω ενεχύρων) στην Εθνική Τράπεζα.

Το 1991 η τράπεζα αποφάσισε να βγάλει σε δημοπρασία τα ακίνητα της Καμπάς, ειδικότερα το κτήμα και το εργοστάσιο στην Κάντζα, το κτήμα στη Γιαλού και κτήματα στην Τρίπολη. Σε αυτή τη διαδικασία είχαν δικαίωμα συμμετοχής μόνον οινοπαραγωγοί, καθώς στόχος της τράπεζας ήταν η συνέχιση της λειτουργίας της οινοποιητικής μονάδας.

Μετά από σκληρό ανταγωνισμό με την πλευρά Κουρτάκη, η δημοπρασία κατακυρώθηκε με υψηλότατο τίμημα στην «Ι. Μπουτάρης και Υιός Holding Α.Ε.».

Τότε ανέκυψε η ιδέα της εμπορικής αξιοποίησης των ακίνητων, αλλά δεν πραγματοποιήθηκε.

Σύμφωνα με παλαιότερη δήλωση του Κωνσταντίνου Μπουτάρη «είχαμε πάρει την απόφαση να κάνουμε ένα Mall Center, είχαμε κάνει το businessplan, όλα τα σχέδια, αλλά προσκρούσαμε στις πολιτικές εξελίξεις, καθώς ενώ από το 1992 είχε αποφασιστεί να γίνει το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, με την κυβερνητική αλλαγή η κατασκευή του αεροδρομίου καθυστέρησε και μαζί όλες οι πολεοδομικές ρυθμίσεις της περιοχής».

Οινοτουρισμός

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, η οινοποιία Μπουτάρη καινοτομεί για μια ακόμα φορά ανοίγοντας τις πόρτες των οινοποιείων της στο κοινό, αρχής γενομένης από τη Σαντορίνη. Θα ακολουθήσει η Νάουσσα και η Γουμένισσα.

Η «Μύθος» και το «διαζύγιο»

Το 1992 ο όμιλος Μπουτάρη επεκτείνεται στην αγορά της ζυθοποιίας αγοράζοντας την Henninger Hellas Α.Ε., ενώ το 1996 τα δύο αδέλφια, ο Κωνσταντίνος και ο Γιάννης Μπουτάρης, αποφασίζουν να χωρίσουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και ο Κωνσταντίνος Μπουτάρης αναλαμβάνει την ηγεσία του ομίλου.

Όπως έχει αναφέρει σχετικά και ο Γιάννης Μπουτάρης μέσα από το βιβλίο του με τίτλο «Eξήντα Χρόνια Τρύγος»: «η πρώτη δύσκολη φάση της ζωής μου ήταν όταν χρειάστηκε να τραβήξουμε διαφορετικούς δρόμους με τον αδελφό μου, Κωνσταντίνο, λόγω διαφορετικών επιχειρηματικών αντιλήψεων». Οι διαφορετικές αυτές αντιλήψεις ήταν εκείνες που οδήγησαν και στη συνέχεια στη δημιουργία του κτήματος Κυρ Γιάννη.

Το 1997 ο Κωνσταντίνος Μπουτάρης ταράζει τα νερά της αγοράς δημιουργώντας τον «Μύθο» την πρώτη ελληνική lager μπύρα.

Άρχισαν τα προβλήματα

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η αγορά του κρασιού κατέγραφε καθοδική πορεία, με την εταιρεία να αρχίζει να πιέζεται.

Έτσι το 1997 η Μπουτάρης πώλησε τη συμμετοχή της στην Καμπάς σε κοινοπραξία επενδυτών με τη συμμετοχή των τεχνικών ομίλων που είχαν αναλάβει την κατασκευή της Αττικής Οδού, διατηρώντας τον οινοποιητικό κλάδο και τα σήματα της.

Τότε αναδιάρθρωσε τις υποχρεώσεις της που έφθαναν τα 15 15 δισ. δραχμές.

Το 2002 μπαίνει και στην αγορά του εμφιαλωμένου νερού με την εξαγορά της πλειοψηφίας της Κύμη Εμφιαλωτική Ε.Π.Ε.

Ο γαλλικός αμπελώνας

Το 2004 η εταιρία εξαγοράζει τον αμπελώνα στο Σκαλάνι της Κρήτης και ανακαινίζει το οινοποιείο του κτήματος.

Το 2005  η οινοποιία Μπουτάρη γίνεται η πρώτη ελληνική οινοποιία που επεκτείνει τις δραστηριότητές της εκτός Ελλάδος. Εξαγοράζει το Domaine de Mayrac, ένα οινοποιείο που περιβάλλεται από έναν αμπελώνα 700 στρεμμάτων βιολογικής καλλιέργειας, στη Νότια Γαλλία.

Εστίαση στο κρασί

Το 2006 η διοίκηση του ομίλου αποφασίζει να εστιάσει στο core business, το κρασί.

Πουλάει το σύνολο της συμμετοχής της στην Μύθος Ζυθοποιία Α.Ε. Την ίδια χρονιά, επανακτά τον συνολικό έλεγχο της Μπουτάρη Οινοποιητική Α.Ε. μέσω της εξαγοράς του συνολικού μεριδίου που κατείχε η Global Finance για λογαριασμό στρατηγικών επενδυτών της.