Κενεβέζος στο in: Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν η Ελλάδα επιδείκνυε αυτή την επιθετική συμπεριφορά έναντι της Τουρκίας

Στην τουρκική πλευρά αποδίδει την ευθύνη για τη μη επίλυση του Κυπριακού ο πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα, Κυριάκος Κενεβέζος, χαρακτηρίζοντας την Άγκυρα ως «ταραξία» της περιοχής.

Μιλώντας στο in ο Κενεβέζος τονίζει ότι η Κύπρος στο θέμα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία πήρε τη σωστή θέση «παρά το ότι θα υπήρχαν και υπήρξαν συνέπειες αρνητικές για την Κυπριακή Δημοκρατία», αποδεικνύοντας ότι δεν υπηρετεί πολιτικές «a la carte».

Σε σχέση με τις ισορροπίες και το παιχνίδι που επιχειρεί να παίξει η Άγκυρα στο Ουκρανικό, ο κύπριος πρέσβης στην Αθήνα σημειώνει ότι «και σε αυτή την περίπτωση η διεθνής κοινότητα λειτούργησε και λειτουργεί με ιδιαίτερη επιείκεια  και ανοχή έναντι της τουρκικής στάσης και επιλογών».

Μετσόλα: H Eυρώπη δεν θα είναι πότε πλήρης όσο η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη

Πάμε σε εκλογές στην Κύπρο με ακόμα μια φορά άλυτο το Κυπριακό. Υπάρχουν ελπίδες ή προχωράμε σε οριστικό αδιέξοδο;

Δεν είμαστε καθόλου ευτυχείς με τις εξελίξεις στο Κυπριακό αφού το μόνο που θα μπορούσε να μας δώσει χαμόγελο και ικανοποίηση θα ήταν η ύπαρξη ουσιαστικών προϋποθέσεων για επανέναρξη διαλόγου και οικοδόμηση προοπτικών επίλυσής του.

Θέλω να πιστεύω ότι θα προκύψει σύντομα διαμόρφωση περιβάλλοντος ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες επανέναρξης διαλόγου.  Στο ερώτημά σας εάν υπάρχουν ελπίδες απαντάω ευθαρσώς ότι έχουμε ευθύνη και υποχρέωση ακόμα και όταν η Τουρκία με τη στάση της υπονομεύει και ακρωτηριάζει αυτές, ήτοι τις ελπίδες, εμείς να παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στο στόχο, δηλαδή, την ελπίδα, προσδοκία και σταθερή αγωνία για επίλυση του προβλήματος και απελευθέρωση και επανένωση του τόπου.

Είμαστε, μεταξύ άλλων, κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό δεν πρέπει σε καμία στιγμή να το ξεχνάμε. Αυτό το στρατηγικό μας πλεονέκτημα έναντι της αμετροεπούς και ταραξία της περιοχής, Τουρκίας, σε συνδυασμό με τις αρχές και αξίες που με συνέπεια υπηρετούμε αποτελούν σημαντικούς λόγους επί των οποίων οικοδομούμε το επιχείρημα για ουσιαστική συμβολή και επιρροή των τρίτων  ώστε η Τουρκία ν’ αλλάξει επιτέλους στάση στο Κυπριακό αλλά και ευρύτερα.

Για τη μη επίλυση του Κυπριακού προβλήματος ευθύνεται η τουρκική πλευρά.  Και το σημειώνω με έμφαση γιατί είναι συχνές ενίοτε οι αναφορές από αρκετούς οι οποίοι επιρρίπτουν ευθύνες και στις δύο πλευρές. Αν ο ισχυρισμός όσων επιρρίπτουν ευθύνες στη δική μας πλευρά για τα μέχρι σήμερα αδιέξοδα είναι ότι θα έπρεπε να είχαμε κάνει περισσότερες υποχωρήσεις ώστε να υπάρξει κατάληξη, τότε, θα ήταν πολύ πιο έντιμο να το πουν ευθαρσώς.  Αντίθετα, η γενική επίρριψη και στις δύο πλευρές ευθυνών, με πολύ σεβασμό στην αντίθετη άποψη, εισηγούμαι ότι απλά πλήττει και δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα στην Ελληνοκυπριακή και ευρύτερα Ελληνική πλευρά.

Εύχομαι με το νέο χρόνο να προκύψει νέο παράθυρο ευκαιρίας για διάλογο με στόχο και κατάληξη λύση βιώσιμη, δίκαιη και λειτουργική. Μία λύση όπου να δίδεται περιεχόμενο στις πιο πάνω έννοιες και όχι απλά συνθηματική πρόταξή των.

Πως επηρεάζει ο πόλεμος στην Ουκρανία το κυπριακό; Υπάρχει αλλαγή νοοτροπίας; Μεγαλύτερη αλληλεγγύη; Κατανόηση; Η Κύπρος πήρε τη σωστή θέση απέναντι στη ρωσική εισβολή;

Η Κύπρος ασφαλώς και πήρε τη σωστή θέση, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι την έλαβε παρά το ότι θα υπήρχαν και υπήρξαν συνέπειες αρνητικές για την Κυπριακή Δημοκρατία.

Οι σχέσεις Κύπρου – Ρωσίας καθώς και ο συνολικός ρόλος της στα της Κύπρου ήταν πάντα πολύ σημαντικός. Εάν σε αυτό προστεθεί η μεγάλη παρουσία Ρώσων υπηκόων στην Κύπρο, σε συνδυασμό με έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα αυτών, προσθέτοντας και το κρίσιμο κομμάτι του τουρισμού, μπορεί εύκολα να κατανοήσει κανείς πόσο απλό δεν θα ήταν για μία χώρα να λάβει και να έχει τόσο σταθερή διακριτή και ξεκάθαρη θέση όπως η Κύπρος απέναντι στη Ρωσία.

Η Κύπρος το έπραξε, και το έπραξε αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά ότι παρά το μικρό μας μέγεθος δεν υπηρετούμε πολιτικές «a la carte» ούτε επικαλούμαστε τις αρχές και αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της ειρήνης, της σταθερότητας και του σεβασμού του διεθνούς δικαίου μόνο και όταν αφορά εμάς.  Το πράττουμε σε κάθε περίσταση, ακόμα και όταν υπάρχουν συνέπειες για εμάς.  Κι αυτό αποτελεί ακόμα ένα κρίσιμο και χρήσιμο επιχείρημα έναντι των συνομιλητών μας από τους οποίους περιμένουμε ασφαλώς πολύ περισσότερα, τόσο έναντι της θετικής δικής μας ατζέντας αλλά πολύ περισσότερο έναντι της αρνητικής, μονίμως, ατζέντας της Τουρκίας.

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία η Τουρκία χάνει έδαφος ή παραμένει ένας πολύτιμος σύμμαχος για το ΝΑΤΟ αξιοποιώντας και την πολιτική του ισορροπισμού που ακολούθησε;

Και σε αυτή την περίπτωση η διεθνής κοινότητα λειτούργησε και λειτουργεί με ιδιαίτερη επιείκεια  και ανοχή έναντι της τουρκικής στάσης και επιλογών.  Δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι σε θέση ευθύνης ή να διαθέτεις εξειδικευμένες γνώσεις για να αντιληφθείς ότι η Τουρκία με τη στάση της επιχειρεί, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε άνευ επιτυχίας να ισορροπεί σε όλες τις βάρκες, εμπαίζοντας κατ’ ουσίαν όλους, αλλά πολύ περισσότερο και ειδικότερα τους δήθεν δυτικούς συμμάχους της.

Δεν θα έλεγα ότι οι συνέπειες που προκύπτουν για την Τουρκία είναι αντίστοιχες με την αμετροέπεια και επιθετική ακόμα και έναντι υποτιθέμενων συμμάχων της εντός ΝΑΤΟ στάση.  Σκεφτείτε να είχε και να επιδείκνυε η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας την επιθετική συμπεριφορά που η Τουρκία επιδεικνύει έναντι της Ελλάδας τί θα συνέβαινε σήμερα. Αυτή η απλή ρητορική άσκηση είναι αρκετή για να δώσει το συνολικό στίγμα ανοχής έναντι της Τουρκίας.

Κατανοώ και κατανοούμε όλοι την χρησιμότητα και τον κρίσιμο ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, στο ΝΑΤΟ και ευρύτερα, γνωρίζουμε την οικονομική έκθεση πολλών σημαντικών κρατών στην τουρκική αγορά – οικονομία, πιστέψτε με όμως, δεν αλλάζει και είναι προφανές ότι δεν προκύπτει αλλαγή της τουρκικής στάσης με πολιτικές και επιλογές εκμαυλισμού αυτής. Πρέπει ο διεθνής παράγοντας να είναι πιο σαφής, πιο σταθερός, κατηγορηματικός και ξεκάθαρος απέναντί της.

Πώς αξιολογείτε τις τουρκικές απειλές και εναντίον της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα; Θεωρείτε ότι επιδιώκει πόλεμο;

Σε συνέχεια της προηγούμενης απάντησης σημειώνω ότι δεν εκπλήσσομαι κατά τι για την τουρκική συμπεριφορά.

Θα σας υπενθυμίσω, κυρία Φωτάκη, ότι, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια που συνομιλούμε, είχαμε προβλέψει την κορύφωση και περαιτέρω κλιμάκωση από μέρους της Τουρκίας έναντι της Κύπρου και της Ελλάδας αλλά και ευρύτερα.

Σημειώσαμε κατ’ επανάληψη ότι, η υπονόμευση Ελλάδας – Κύπρου δεν αποτελεί μεμονωμένο πρόβλημα, ούτε αφορά τις δύο χώρες ατομικά. Αφορά  αυτή την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφορά αυτή την ίδια τη διεθνή κοινότητα.

Αξιολογώ τις τουρκικές απειλές εναντίον της Ελλάδας μας ως προέκταση και συνεπή σχέση της Τουρκίας με την παραβατικότητα και το ρόλο του ταραξία στην περιοχή.  Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Αν δε επιχειρήσει πρόσθετη κλιμάκωση, και δη επί του πεδίου, πράγμα που δεν θα ήθελα να πιστέψω, τότε απλά θα έχει επιλέξει την κατάταξη και τοποθέτησή της, για άλλη μία φορά στη θέση του υπονομευτή της διεθνούς έννομης τάξης, της ειρήνης, της ασφάλειας και σταθερότητας.

Είστε πολλά χρόνια Πρέσβης στην Αθήνα, ώστε να έχετε λάβει τον τίτλου του Πρύτανη του Διπλωματικού Σώματος.  Είναι αρκετά ή υπάρχουν πολλά να γίνουν ακόμα;

Οι σχέσεις Ελλάδας- Κύπρου, καθώς και, Ελλαδιτών και Κυπρίων, δεν εξαρτώνται και δεν στηρίζονται, προφανώς, σε μεμονωμένα φυσικά πρόσωπα. Αυτή, η ιστορική, αδελφική, πολιτιστική σύνδεση, στέρεη και θεμελιωμένη σε ασάλευτες βάσεις κάνει όλους εμάς να φαινόμαστε πολύ μικροί και ασήμαντοι, ώστε όποιος από εμάς ισχυριστεί ότι, όσα κάνει, ή όσα παραλείπει να κάνει, επηρεάζουν τον πυρήνα της σχέσης, εισηγούμαι πολύ σεμνά, ότι βρίσκεται σε μεγάλη πλάνη.

Αυτό που επωμίζεται ο καθείς από εμάς και στην προκειμένη περίπτωση ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα, αλλά και συνολικά το «οικοδόμημα» της αποστολής μας εδώ, είναι να εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις, ανοίγοντας δρόμους, όπου δεν υπάρχουν και υπερβαίνοντας προβλήματα, όπου προκύπτουν. Πάντα υπάρχουν πολλά να γίνουν και ακόμα περισσότερα. Δεν σταματάει ποτέ η ευθύνη της περεταίρω κι ακόμα πιο ισχυρής παρουσίας της Κύπρου στην Ελλάδα μας, είτε αυτό αφορά πιο καίρια και κρίσιμα ζητήματα κι εκκρεμότητες, είτε θέματα λεγόμενου κοινού ενδιαφέροντος, καθώς όμως, και περιπτώσεις, που ενώ φαντάζουν ασήμαντες έχουν τη δική τους σημασία σε αυτό που ονομάζουμε γέφυρες σύνδεσης  Κύπρου-Ελλάδας και Ελλαδιτών και Κυπρίων.

Έγιναν πολλά τα προηγούμενα χρόνια, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί σημείο ειδικής αναφοράς αφού αυτό είναι ακριβώς η ευθύνη και το καθήκον μας. Μην ξεχνάτε, ότι η Πρεσβεία μας στην Αθήνα είναι ένας πραγματικά ζωντανός οργανισμός. Δεν σου επιτρέπεται να ολιγωρείς.

Παράλληλα, προκύπτουν και σειρά και σωρεία θεμάτων που αφορούν συμπατριώτες μας καθώς και άλλα φυσικά πρόσωπα με παράλληλη δική μας υποχρέωση για διαχείριση του συνόλου αυτών των ζητημάτων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πολύ δύσκολη περίοδος της πανδημίας όπου εκατοντάδες για να μην πω χιλιάδες συμπατριώτες μας απευθύνθηκαν σε μας ζητώντας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη συνδρομή και αρωγή μας.

Θα ήταν παράλειψή μου να μην κάνω ειδική μνεία στους βραχίονες λειτουργίας της Πρεσβείας καθώς και το σύνολο των συνεργατών μου, διπλωματών και επιτόπιου προσωπικού, οι οποίοι προσδίδουν ένα κρίσιμο συγκριτικό πλεονέκτημα αφού συμβάλουν στην αποτελεσματική και χρήσιμη για τους πολίτες λειτουργία μας καθώς και την εξωστρεφή και θετική παρουσία της Κύπρου μας στην κοινωνία της Αθήνας αλλά και σ’ όλη την Ελλάδα.

Γνωριζόμαστε αρκετό καιρό και νομίζω γνωρίζετε ότι δεν θα έδινα απάντηση ποτέ αναφορικά με το πρόσωπό μου.  Ήτοι, αν έπραξα αρκετά.  Σε αυτό κρινόμαστε από εσάς και πολύ περισσότερο από τους πολίτες.

Πηγή: in.gr