Οι παροχές δεν μεταφράζονται πάντα σε ψήφους

Κάθε κυβέρνηση περνάει μια φάση που μπορεί να περιγραφεί ως η φάση «Τσοβόλα δώστα όλα».

Δηλαδή, εκείνη τη φάση του πολιτικού και εκλογικού κύκλου όπου οι εκλογές επίκεινται και η κυβέρνηση αποφασίζει να «παίξει τα ρέστα της» δοκιμάζοντας να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερες παροχές.

Για τους ψηφοφόρους τέτοιες περίοδοι είναι με έναν τρόπο οι καλύτερες κάθε πολιτικού κύκλου.

Και αυτό γιατί τουλάχιστον κάποιες κοινωνικές ανάγκες και δίκαια κοινωνικά αιτήματα ικανοποιούνται.

Αυτό, ακριβώς, προσπαθεί να κάνει και η σημερινή κυβέρνηση και αυτόν τον τόνο έδωσε και ο πρωθυπουργός στη συζήτηση του προϋπολογισμού, όπου τόνισε κατ’ επανάληψη ότι η κυβέρνησή του προχωρά σε απτά μέτρα κοινωνικής πολιτικής.

Προφανώς, η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι αυτές οι παροχές είναι ανεπαρκείς και ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα, αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι αυτή τη στιγμή γίνονται παροχές.

Όμως, εγώ δεν θέλω απλώς να σταθώ σε αυτό. Κυρίως, θέλω να εξετάσω ποια θα είναι η πολιτική αποτελεσματικότητά τους.

Η στρατηγική της κυβέρνησης είναι προφανής. Γνωρίζει ότι έχει ελλείμματα στο «κοινωνικό της πρόσωπο», γιατί μπορεί να υπάρχει ανάπτυξη και να έχει αυξηθεί η απασχόληση, όμως ο πληθωρισμός, ιδίως στην ενέργεια και σε είδη πρώτης ανάγκης δημιουργεί πολύ μεγάλη πίεση στη μεσαία τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Προσπαθεί λοιπόν να κάνει «κοινωνική πολιτική», παράλληλα με το αφήγημα ότι είναι η «σίγουρη και δοκιμασμένη» λύση σταθερότητας, ελπίζοντας ότι θα τα πάει καλά και στους δύο – τουλάχιστον…- γύρους εκλογών που έχει μπροστά της.

Ωστόσο, υπάρχει μια παράμετρος που δεν συζητιέται όσο πρέπει.

Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι από μόνες τους οι παροχές θα μεταφραστούν σε ψήφους.

Ή για να το πω διαφορετικά το εάν η ΝΔ θα πάρει έναν εκλογικό «αέρα» πέραν του «σκληρού πυρήνα» της κοινωνικής και εκλογικής της βάσης, δεν είμαι βέβαιος ότι θα κριθεί στις παροχές.

Σίγουρα κάποιοι που ταλαντεύονται μπορεί να πειστούν από αυτές. Όμως, οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν αποφασίζουν με τέτοιο αντανακλαστικό τρόπο. Στις επιλογές τους μετράει η συνολική παρουσία ή ο λόγος μιας κυβέρνησης ή ενός κόμματος.

Και εκεί η ΝΔ έχει πραγματικά εμπόδια να αντιμετωπίσει. Η οικονομία γεννά μια ανασφάλεια που δεν κατευνάζεται απλώς με μέτρα τύπου food pass. Τα ζητήματα δημοκρατίας, με αφορμή είτε τις υποκλοπές είτε τα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας, παίζουν ρόλο στη συνείδηση αρκετών ψηφοφόρων. Αρκετοί υπουργοί είναι στο στόχαστρο σημαντικών τμημάτων της κοινωνίας που είναι έντονα δυσαρεστημένα με πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής.

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πάρουν τις παροχές, αλλά στις εκλογές να προτιμήσουν να τιμωρήσουν αντί να επιβραβεύσουν την κυβέρνηση.

Ακριβώς γιατί ο τρόπος που οι άνθρωποι σκέφτονται πολιτικά δεν είναι ποτέ μόνο «ταμειακός».