Οταν είναι πολλά τα λεφτά

Το σκάνδαλο Qatargate, που κατέδειξε μια πτυχή για το τι μπορεί να συμβαίνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ανακίνησε τις συζητήσεις γύρω από τα οικονομικά μεγέθη της σε επίπεδο θεσμικών οργάνων και λειτουργίας τους. Ο ετήσιος προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το 2023, που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ανέρχεται σε 186,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι συνεπώς πολλά τα λεφτά και πολλοί οι ωφελούμενοι. Από αυτόν τον ογκώδη προϋπολογισμό πληρώνονται οι μόνιμοι υπάλληλοι των θεσμικών οργάνων με κατώτατο μισθό τα 3.272 ευρώ, που επαυξάνεται από διάφορα επιδόματα. Ο μισθός των επικεφαλής θεσμών, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου, ανέρχεται σε 36.000 ευρώ μηνιαίως. Η μισθοδοσία των επιτρόπων ανέρχεται σε 25.000 ευρώ.

Περισσότερη διαφάνεια ισχύει για τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αν και χρειάζεται να κάνεις σειρά υπολογισμών για να καταλήξεις σ’ ένα άθροισμα, που εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 20.000 ευρώ τον μήνα για κάθε ευρωβουλευτή. Ειδικότερα οι μηνιαίες αποδοχές ευρωβουλευτή ανέρχονται σε 8.484 ευρώ, που αν αφαιρεθούν οι φόροι απομένει καθαρό ποσό 6.500 ευρώ. Εκτός όμως από τον μισθό ο ευρωβουλευτής εισπράττει κάθε μήνα και 4.358 ευρώ για έξοδα ταξιδίου και διαμονής εκτός της χώρας του, και αν δεν ζει πλουσιοπάροχα μπορεί να εξοικονομήσει τουλάχιστον το 1/3.

Το Ευρωκοινοβούλιο καταβάλλει επίσης 313 ευρώ ημερησίως σε κάθε ευρωβουλευτή για τη συμμετοχή του στις διάφορες επιτροπές και στην ολομέλεια, που ανέρχονται μηνιαίως γύρω στις 5.000 ευρώ. Επιπλέον χορηγείται μηνιαίο επίδομα 4.416 ευρώ για γενικά έξοδα (διαχείριση γραφείου, τηλεφωνικά και ταχυδρομικά τέλη κ.λπ.). Ας προστεθούν και 7.000 ευρώ μηνιαίως για τον μισθό τριών βοηθών που δικαιούται να έχει ο κάθε ευρωβουλευτής. Οπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τα λεφτά είναι πολλά για κάθε ευρωβουλευτή και καθώς η διαχείρισή τους ελάχιστα ελέγχεται, κάποιοι ευρωβουλευτές επωφελούνται παρατύπως για πρόσθετα αφανή εισοδήματα, π.χ. αν προσλάβουν ως βοηθούς πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντός τους.

Καθώς τα λεφτά είναι πολλά υφίστανται και διάφορες ευκαιρίες για πρόσθετα οικονομικά οφέλη. Π.χ. την εποχή που ήμουν ευρωβουλευτής λειτουργούσε κατάστημα με αφορολόγητα και αδασμολόγητα εμπορεύματα για τους υπαλλήλους των θεσμικών οργάνων, αλλά περιέργως όχι για τους ευρωβουλευτές. Επίσης οι υπάλληλοι δικαιούνται κάθε τέσσερα χρόνια να αγοράζουν καινούριο αυτοκίνητο χωρίς να πληρώνουν δασμούς. Μια άλλη ευκαιρία για άκοπο πλουτισμό παρέχει η Ευρωπαϊκή Ενωση στις χιλιάδες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που λειτουργούν ως διαπιστευμένες. Θυμάμαι συζητήσεις για τη δημιουργία μιας ΜΚΟ οποιουδήποτε σκοπού, που μόλις παρείχετο η διαπίστευσή της στην ΕΕ εισέπραττες έκτοτε διάφορα κονδύλια σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Ευκαιρίες χρηματισμού από τους ευρωβουλευτές, αλλά και από υπηρεσιακά στελέχη των θεσμών της ΕΕ, παρέχουν οι διάφοροι λεγόμενοι λομπίστες, που κατά χιλιάδες είναι διαπιστευμένοι στους θεσμούς της ΕΕ και εκπροσωπούν συχνά τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Ο χώρος δεν επιτρέπει δυστυχώς να αναφερθούμε λεπτομερέστερα, όμως τα πολλά χρήματα που διακινούνται στην ΕΕ και τα τεράστια συμφέροντα που επηρεάζονται από τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων καταδεικνύουν και τους πειρασμούς, στους οποίους υπόκεινται τα κοινοτικά όργανα που αποφασίζουν, όπως κατέδειξαν οι δωροδοκίες του Κατάρ και του Μαρόκου. Είναι πολλά τα λεφτά, αγαπητοί αναγνώστες, και τεράστια τα συμφέροντα.