Volkswagen: Πέθανε ο Carl H. Hahn, ο άνθρωπος που «απογείωσε» τον «σκαραβαίο» στις ΗΠΑ

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 96 ετών άφησε στις 14 Ιανουαρίου στο σπίτι του στο Βόλφσμπουργκ της Γερμανίας ο Carl H. Hahn, επί σειρά ετών πρόεδρος της Volkswagen που συνέβαλε τα μέγιστα στο να μετατραπεί ο ταπεινός «σκαραβαίος» σε σύμβολο της αμερικανικής ποπ κουλτούρας και ένα από τα πιο διαδεδομένα αυτοκίνητα στον κόσμο.

Όπως σημειώνουν οι New York Times, κατά τη διάρκεια της προεδρία του Hahn, από το 1982 έως το 1993, η Volkswagen «απογειώθηκε», μετατρεπόμενη σε παγκόσμιο εμπορικό σήμα και κορυφαία αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης.

Volkswagen: Αλλαγές στη διαδικασία παραγωγής φέρνει η ενεργειακή κρίση

Τα πρώτα βήματα και οι Ναζί

Γεννημένος στο Chemnitz της ανατολικής Γερμανίας την 1η Ιουλίου 1926, ο ίδιος εισήλθε στην εταιρεία σε ηλικία μόλις 20 ετών, το 1954, όταν με δική του πρωτοβουλία έστειλε επιστολή στον Heinrich Nordhoff, τον Γερμανό μηχανικό που είχε αναζωογονήσει τη Volkswagen μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πείθοντάς τον να τον προσλάβει. Γρήγορα προήχθη σε επικεφαλής προώθησης εξαγωγών.

Ο πατέρας του Hahn είχε προσχωρήσει στο ναζιστικό κόμμα το 1933, όταν ο Χίτλερ υπέγραψε συνθήκη με το Βατικανό στην οποία εγγυόταν τα δικαιώματα της εκκλησίας στη Γερμανία. Ο ίδιος επιστρατεύτηκε στον στρατό των Ναζί ως έφηβος και υπηρέτησε στο σώμα των τεθωρακισμένων. Αιχμαλωτίστηκε κοντά στο τέλος του πολέμου και απελευθερώθηκε από ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου υπό αμερικανική διοίκηση στα τέλη Ιουλίου 1945.

Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και έλαβε το διδακτορικό του στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στην Ελβετία το 1952.

Εργάστηκε ως οικονομολόγος στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Παραγωγικότητας (EPA) στο Παρίσι πριν προσληφθεί από τη Volkswagen.

Στις ΗΠΑ

Ο Hahn υπηρέτησε ως πρόεδρος της Volkswagen ΗΠΑ με έδρα τη Νέα Υόρκη από το 1959 έως το 1964, και κατά την άφιξή του στις Ηνωμένες Πολιτείες περιόδευσε στη χώρα με ένα μικρό λεωφορείο VW. «Έμαθα, προφανώς πολύ γρήγορα, να γνωρίζω και να καταλαβαίνω την Αμερική», θα έλεγε αργότερα. «Και μου άρεσε πολύ».

Όπως εξηγούσε δεκαετίες αργότερα, το 2011, η Volkswagen απέφυγε συνειδητά να εντάξει στον σχεδιασμό των αυτοκινήτων της τα πτερύγια και άλλα διακοσμητικά στοιχεία, όπως έκαναν της μεταπολεμικές δεκαετίες οι αμερικανικές εταιρείες. Αντιθέτως, επέλεξε να επικοινωνήσει το μήνυμα ότι η γερμανική εταιρεία δεν αλλάζει τα μοντέλα της απλώς και μόνο για την αλλαγή, αλλά μόνο προς όφελος του καταναλωτή.

Όπως σημειώνουν οι NYT, οι διαφημίσεις έπειθαν τους αγοραστές να «σκεφτούν το μικρό μέγεθος», να αποδεχτούν τη χαρακτηριστική στρογγυλεμένη πλάτη των αυτοκινήτων και τους προβολείς με το μάτι του σκουληκιού και να δώσουν προτεραιότητα στην αποδοτικότητα και τον ποιοτικό έλεγχο.

Σε συνδυασμό με τις τεχνικές εξελίξεις, η διαφημιστική εκστρατεία μετέτρεψε το αυτοκίνητο χαμηλού κόστους που ο Χίτλερ παρουσίασε ως «το αυτοκίνητο του λαού» τη δεκαετία του 1930 στο αξιολάτρευτο «Love Bug» της αμερικανικής αντικουλτούρας.

Έτσι, την περίοδο που οι αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντιτρόιτ προσέλκυαν αγοραστές με αυτοκίνητα-μεγαθήρια, «φορτωμένα» και υπερπολυτελή, η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία έδινε έμφαση στην απλότητα και τη λειτουργικότητα.

Επιστροφή στη Γερμανία

Το 1964, σε ηλικία 38 ετών, ο Hahn ορίστηκε επικεφαλής πωλήσεων της μητρικής εταιρείας και εγκατέλειψε τις ΗΠΑ, μετακομίζοντας στο Wolfsburg, την πόλη στην περιοχή της Κάτω Σαξονίας της βόρειας Γερμανίας, όπου βρίσκεται η έδρα της Volkswagen AG.

Το 1972, ο Σκαραβαίος έγινε το αυτοκίνητο με τις περισσότερες πωλήσεις στον κόσμο. Την ίδια χρονιά, ο Hahn εγκατέλειψε την Volkswagen για να ενταχθεί στην Continental Gummi-Werke, τη μεγαλύτερη εταιρεία ελαστικών της Γερμανίας, την οποία βοήθησε να αλλάξει πορεία ως διευθύνων σύμβουλος.

Το Golf και το Trabant

Επιστρέφοντας στη Volkswagen το 1982, προώθησε το μοντέλο Golf και η εταιρεία άρχισε να παράγει οχήματα στην Κίνα, την πρώην Ανατολική Γερμανία και την Ανατολική Ευρώπη.

Στα τέλη του 1992, εγκατέλειψε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, αλλά παρέμεινε στο εποπτικό συμβούλιο της εταιρείας μέχρι το 1997.

Μετά την αποχώρησή του από την αυτοκινητοβιομηχανία, ο Hahn ήταν πρόεδρος ενός ελβετικού ομίλου μηχανικών και μέλος του διοικητικού συμβουλίου πολλών αμερικανικών και ευρωπαϊκών εταιρειών. Ίδρυσε επίσης το φιλανθρωπικό ίδρυμα Carl και Marisa Hahn.

Σε πολλές περιπτώσεις, προέβλεψε με αυτοπεποίθηση ότι το μέλλον της αυτοκινητοβιομηχανίας στηρίζεται λιγότερο στην ατομική ιδιοκτησία οχημάτων και περισσότερο στην παροχή μεταφορών μέσω άμεσα διαθέσιμων αυτοκινούμενων οχημάτων και άλλων μέσων. Στα αγαπημένα του μοντέλα περιλαμβανόταν η κάμπριο εκδοχή του Trabant, του θρυλικού αυτοκινήτου της Ανατολικής Γερμανίας.