Γιατί άλλαξαν οι επιδοτήσεις του ρεύματος

Οι επιδοτήσεις του ρεύματος Φεβρουαρίου, μπορεί και να μείνουν στην ιστορία ως ένα μοναδικό δείγμα προεκλογικής συμμόρφωσης με τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Είναι από τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που ενώ η προεκλογική περίοδος θα επέτρεπε ένα «παραστράτημα», στα όρια της ευρωπαϊκής πολιτικής ανοχής, μια ελληνική κυβέρνηση – εν προκειμένω η κυβέρνηση Μητσοτάκη – επέλεξε συνειδητά να εφαρμόσει μια διακριτική καθοδήγηση που έδωσε το τελευταίο Eurogroup.
Στην πρώτη συνεδρίαση της χρονιάς των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, οι χώρες του Βορρά πίεσαν για να αλλάξει η μορφή των παροχών που δίνουν οι κυβερνήσεις, ειδικά στην ενέργεια. Το ολλανδικό μοντέλο που ξεκίνησε από την αρχή του έτους να εφαρμόζεται και προβλέπει επιδοτήσεις πολλών ταχυτήτων και εκπτώσεις ανάλογα με την κατανάλωση, προκρίθηκε ως το καλύτερο στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεδομένου ότι μεταξύ άλλων οδηγεί στην εξοικονόμηση ενέργειας που είναι και το ζητούμενο. Αυτόματα το ελληνικό «οριζόντιο» μοντέλο παροχής επιδοτήσεων προς όλους τους καταναλωτές, που εφαρμόζεται από το περασμένο καλοκαίρι, βρέθηκε εκτός «κανόνων».

Πριν από το Eurogroup του Ιανουαρίου είχε προηγηθεί πολύ παρασκήνιο, τόσο στην αντίστοιχη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου, όσο και στην εξίσου σημαντική συνάντηση των ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος εδώ στην Αθήνα. Σε αυτές τις συναντήσεις κατέστη σαφές ότι πρέπει να μπει φρένο σε υπέρμετρες δαπάνες και κυρίως στον οριζόντιο χαρακτήρα κατανομής τους. Ειδικά για την Ελλάδα είχε ζητηθεί να περιοριστεί η παροχολογία ενόψει εκλογών και είχε υπενθυμιστεί η ανάγκη σύσφιξης της δημοσιονομικής πολιτικής ενόψει της επιστροφής των κανόνων για το έλλειμμα και το χρέος.

Απόφαση, ωστόσο, για το θέμα που να υποχρεώνει την κυβέρνηση να αλλάξει πολιτική δεν υπήρχε, καθώς έχει παραπεμφθεί για τις αντίστοιχες συνεδριάσεις των υπουργών Οικονομικών και των ηγετών, του Φεβρουαρίου.

Ως εκ τούτου προκαλεί μόνο θετική εντύπωση, ότι η κυβέρνηση επέλεξε κάτι μοναδικό στα σύγχρονα πολιτικά χρονικά. Να αλλάξει, αν και θα μπορούσε να μην το κάνει, τον χαρακτήρα των επιδοτήσεων του ρεύματος. Να επιλέξει δηλαδή συνειδητά και προφανώς με αυτοπεποίθηση για το εκλογικό αποτέλεσμα και τις μετεκλογικές της ευθύνες, να δυσαρεστήσει ένα μέρος του εκλογικού σώματος. Των πολιτών με τις μεγάλες καταναλώσεις ρεύματος. Να θυμίσουμε απλά το γαλλικό παράδειγμα των τεράστιων προεκλογικών δαπανών με ευρωπαϊκή ανοχή, πέρυσι τέτοια εποχή, προκειμένου να υποστηριχθεί η υποψηφιότητα Μακρόν.

Κάπως έτσι μας προέκυψαν οι «κόφτες» στις επιδοτήσεις του ρεύματος που ξεκινούν από όσους καταναλώνουν πάνω από 500 κιλοβατώρες μηνιαίως (με την εξαίρεση όσων μειώνουν την κατανάλωση ρεύματος κατά 15%). Κάπως έτσι μας προέκυψε η κατάργηση του μπόνους των 0,05 ευρώ ανά κιλοβατώρα για τα νοικοκυριά που καταναλώνουν έως 500 κιλοβατώρες. Κάπως έτσι κρίθηκε ότι δεν θα επιδοτηθούν ξεχωριστά, δηλαδή με διαφορετικές επιδοτήσεις, οι κατηγορίες των επαγγελματικών τιμολογίων μέχρι και 35 KVa. Κάπως έτσι δεν θα δοθεί επιδότηση στους καταναλωτές φυσικού αερίου, καθώς οι διεθνείς τιμές του δεν έχουν επιστρέψει μεν στα επίπεδα της άνοιξης του 2021, αλλά πλέον είναι σε χαμηλότερα επίπεδα από τον Φεβρουάριο του 2022.

Ολη αυτή η πολιτική στάση, είναι ένα δείγμα σεβασμού στο δημόσιο χρήμα. Αποτελεί μια σαφέστατη προστασία των οικονομικών προοπτικών της χώρας, μειώνοντας σε βαθμό εξάλειψης μετεκλογικούς κινδύνους που έχουν να κάνουν με ευρωπαϊκές «προειδοποιήσεις» περί εκτροχιασμού. Το να μη σπαταλά χωρίς μέτρο προεκλογικά μηδενίζει τον κίνδυνο λήψης περιοριστικών μέτρων μετεκλογικά…