Έρευνα: Στρεφόμαστε στην ηλεκτροκίνηση για να κάνουμε οικονομία

Το κίνητρο για όσους σκέπτονται να αγοράσουν ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι να κάνουν οικονομία στα καύσιμα και όχι να συμβάλουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιοποίησε την Πέμπτη η Deloitte. Οι καταναλωτές, δηλαδή, θεωρούν ότι κορυφαίο επιχείρημα για τη μετάβαση είναι το χαμηλότερο κόστος χρήσης ενός αυτοκινήτου με ηλεκτρικό κινητήρα συγκριτικά με όσα διαθέτουν κινητήρα εσωτερικής καύσεως. Μόνο στην Κίνα, που έχει εξελιχθεί εξάλλου στην κορυφαία αγορά αυτοκινήτου παγκοσμίως, οι υποψήφιοι αγοραστές θέλουν να αποκτήσουν ηλεκτρικό πρωτίστως για την εμπειρία της οδήγησης.

Πόσα ηλεκτρικά ΙΧ κυκλοφορούν στην Ε.Ε.

Οι ανησυχίες για την υπερθέρμανση του πλανήτη αναφέρονται από τους καταναλωτές παγκοσμίως ως το δεύτερο κριτήριο για την στροφή στην ηλεκτροκίνηση. Ακολουθούν ως κριτήριο επιλογής οι επιδοτήσεις και οι άλλες φορολογικές ελαφρύνσεις που οι κυβερνήσεις έχουν θεσπίσει για να στηρίξουν την αγορά «καθαρών» οχημάτων. Τέλος, ως τέταρτο κίνητρο αναφέρεται η προοπτική εξοικονόμησης χρημάτων από τη συντήρηση του ηλεκτροκινητήρα –τα ιδιαίτερα αυξημένα κόστη επισκευών φανοποιίας δεν συνυπολογίζονται από τους καταναλωτές, διότι ουδείς αγοράζει ένα αυτοκίνητο για να το τρακάρει.

Η βενζίνη ακόμα κυριαρχεί

Το ενδιαφέρον για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ενισχύθηκε το 2022, αλλά η μεγάλη πλειονότητα των καταναλωτών σκέπτεται ότι το επόμενο αυτοκίνητο που θα αποκτήσει, είτε καινούργιο είτε μεταχειρισμένο, θα είναι με κινητήρα βενζίνης, ντίζελ ή υβριδικό. Η Κίνα κι εδώ ξεχωρίζει με το ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό 27% εκείνων που προγραμματίζουν την αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου (το αντίστοιχο ποσοστό στη Γαλλία, για παράδειγμα, είναι μόνο 8%).

Όσο για τις μεγαλύτερες ανησυχίες που έχουν οι υποψήφιοι αγοραστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων –και αντικίνητρα αγοράς ως ένα βαθμό– είναι ο χρόνος που απαιτείται για τη φόρτιση της μπαταρίας του οχήματος, η αυτονομία του και βεβαίως η τιμή αγοράς του, που παραμένει συγκριτικά υψηλή.

Η τελευταία ανησυχία μοιάζει να αποτελεί το πρώτο αντικίνητρο για την αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «παρότι οι τιμές όλων των αυτοκινήτων έχουν αυξηθεί πολύ, περίπου το ένα τρίτο των Γάλλων δεν σκέπτεται να δαπανήσει περισσότερα από 15.000 ευρώ για την αγορά του επόμενου αυτοκινήτου του, ενώ άλλο ένα τρίτο δηλώνει ότι θα δαπανήσει από 15.000 έως 30.000 ευρώ». Είναι προφανές ότι με τόσα χρήματα ελάχιστες επιλογές ηλεκτρικού αυτοκινήτου έχει κανείς –και μάλιστα «οικογενειακού». Ακόμα και μεταχειρισμένου.

Αφραγκιές…

«Σε ό,τι αφορά την αγορά αυτοκινήτου το τρίπτυχο που μετράει για τους καταναλωτές είναι η ανθεκτικότητα, η αξιοπιστία και η ποιότητα», σημειώνει στο AFP ο Γκιγιόμ Γκρινέλ της Deloitte. «Όλοι έχουν κατά νου ότι πρόκειται να διαθέσουν ένα μεγάλο κεφάλαιο για να αποκτήσουν ένα αγαθό. Γι’ αυτό όλοι προσδοκούν να διαρκέσει το αγαθό αυτό όσο το δυνατόν περισσότερο», εξήγησε ο αναλυτής της εταιρείας ερευνών.

Αν ισχύουν όσα λέει ο αναλυτής, τότε συντελείται μια τεκτονική αλλαγή καταναλωτικής συμπεριφοράς στις ανεπτυγμένες αγορές της Ευρώπης. Διότι οι Δυτικοευρωπαίοι και οι Αμερικανοί βεβαίως και οι Αυστραλοί (σε μικρότερο βαθμό οι Ιάπωνες) άλλαζαν παραδοσιακά αυτοκίνητο κάθε δύο, το πολύ τρία χρόνια –για γεωγραφικούς λόγους διανύουν εξάλλου πολύ περισσότερα χιλιόμετρα ετησίως συγκριτικά με τους Έλληνες οδηγούς, για παράδειγμα.

Ο ειδικός της Deloitte παρατηρεί ότι και αυτοί αρχίζουν να ενδιαφέρονται για την αντοχή του προϊόντος στο χρόνο. Ψάχνουν δηλαδή αυτοκίνητο για να το… παντρευτούν, όπως κάνουν παραδοσιακά οι Έλληνες και άλλοι Βαλκάνιοι και Κεντροευρωπαίοι οδηγοί (αλλά και οι Φινλανδοί περιέργως, βάσει ερευνών).

Αιτία της τάσης αυτής, σύμφωνα με την έρευνα της Deloitte, είναι η οικονομική στενότητα των καταναλωτών. Το AFP μεταδίδει ότι, μεταξύ των Γάλλων που συμμετείχαν στην έρευνα, το 74% όσων οδηγούν μεταχειρισμένο αυτοκίνητο σκοπεύουν όταν το αλλάξουν να αγοράσουν ένα επίσης μεταχειρισμένο λόγω ελλείψεως πόρων για αγορά καινούργιου. Αλλά η έρευνα στη Γαλλία έδειξε ότι και το 20% όσων αγόρασαν καινούργιο το αυτοκίνητο που οδηγούν, σκέφτονται ότι όταν θα το αλλάξουν θα αναζητήσουν κάποια «ευκαιρία».

Το παιχνίδι της υπομονής

Η έρευνα που διενήργησε η Deloitte το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2022 σε δείγμα 26.000 καταναλωτών από 24 χώρες ανέδειξε και έναν άλλο λόγο για τον οποίο οι αγοραστές στρέφονται στα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα: το γεγονός ότι λόγω εμπλοκών και άλλων προβλημάτων στην εφοδιαστική αλυσίδα –προβλημάτων που αφορούν συχνά την προμήθεια των κατασκευαστών με πρώτες ύλες– τα καινούργια αυτοκίνητα, είτε τα ηλεκτροκίνητα είτε αυτά με συμβατικό κινητήρα, έχουν γίνει δυσεύρετα.

Οι αντιπρόσωποι έχουν στις εκθέσεις τους απαστράπτοντα δείγματα των νέων μοντέλων, αλλά τα γκαράζ τους είναι άδεια. Ο υποψήφιος αγοραστής θα πρέπει να περιμένει από εβδομάδες έως και μήνες για να παραλάβει το αυτοκίνητό του. Όπως φαίνεται από την έρευνα, πολλοί είναι εκείνοι που δηλώνουν υπομονετικοί.

Όσοι όμως έχουν συνηθίσει να αγοράζουν καινούργιο αυτοκίνητο κάθε δύο χρόνια αφού έχουν ήδη κάνει 70.000 ή και 100.000 χιλιόμετρα και μοιραία θα αρχίσουν να επισκέπτονται συχνότερα το συνεργείο, ευλόγως θέλουν να μπουν στην έκθεση με το «παλιό» τους αυτοκίνητο και να βγουν με καινούργιο. Έχουν μια απολύτως χρηστική σχέση με το μεταφορικό τους μέσο και ουδείς  μπορεί να απαιτήσει από αυτούς την πρόνοια να το παραγγείλουν ένα εξάμηνο προτού το χρειαστούν.

Εν προκειμένω ενδιαφέρον έχει το εύρημα της έρευνας της Deloitte που αφορά τον «εύλογο χρόνο» που μεσολαβεί από την παραγγελία στην παραλαβή του οχήματος. Το 65% των Γάλλων δηλώνουν έτοιμοι να περιμένουν από δύο εβδομάδες έως τρεις μήνες. Μετά η υπομονή τους εξαντλείται. Σε ποσοστό μόλις 11% ανέχονται να κάνουν υπομονή πάνω από τρεις μήνες.

Σε διεθνές επίπεδο (Ευρώπη, ΗΠΑ, Κίνα και Νοτιοανατολική Ασία) περίπου οι μισοί από τους καταναλωτές κρίνουν αποδεκτή την καθυστέρηση έως και τρεις μήνες για να παραλάβουν το καινούργιο τους αυτοκίνητο, εφόσον βέβαια θα φέρει και τις δικές τους επιλογές σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό και το χρώμα. Το άλλο 50% θεωρεί απαράδεκτη την καθυστέρηση αυτή.