Η απουσία του ευρωπαϊκού Νότου από την κούρσα των ενεργειακών επιδοτήσεων

Την αλήθεια την είπε στις αρχές της περασμένης εβδομάδας ο επίτροπος Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Πάολο Τζεντιλόνι. Δεν μπορούμε, είπε, να χρησιμοποιήσουμε τα ίδια χρήματα για 25 διαφορετικούς στόχους. Πρόσθεσε δε αυτό που βλέπουμε όλοι. Βάζουμε, ανέφερε, μια ταμπέλα στο ίδιο καλάθι με τα ίδια χρήματα και όταν έρχεται μια νέα κρίση αλλάζουμε την ταμπέλα, αλλά τα χρήματα μένουν τα ίδια. Η τοποθέτησή του αφορούσε την επικείμενη ευρωπαϊκή απάντηση στο τεράστιο αμερικανικό πρόγραμμα κρατικών επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών ύψους 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη στήριξη της πράσινης τεχνολογίας. Πριν αλέκτορα φωνήσαι, η προϊστάμενή του πρόεδρος της Κομισιόν, ήρθε να τον επιβεβαιώσει.

Ολοι στην Ευρώπη ανέμεναν το περίφημο πακέτο αντίβαρο των τεράστιων ενεργειακών επιδοτήσεων που αποφάσισαν οι ΗΠΑ, ώστε να ανακοπεί η τάση μετανάστευσης μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων που είχε εκδηλωθεί.

Αντί πακέτου, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε την ανακύκλωση κονδυλίων της πανδημίας. Για τρίτη φορά στη σειρά. Με τα ίδια χρήματα, περίπου 250 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν περισσέψει από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης.

Εβαλε στο πακέτο και… λίγο από χαλάρωση των κανόνων της ΕΕ για κρατικές ενισχύσεις, ίσα για να πάρουν τη «βούλα» των Βρυξελλών οι εκτός κανόνων ανταγωνισμού ενισχύσεις που μπορούν και δίνουν οι πλούσιες χώρες του Βορρά στις επιχειρήσεις τους. Παράλληλα υποσχέθηκε και λιγότερη γραφειοκρατία με ταχύτερη έγκριση πράσινων έργων. Υποσχέθηκε δηλαδή το αυτονόητο. Σε όλο αυτό έβαλε και μια «κορδέλα» και το ονόμασε ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία (green deal). Προφανώς κοροϊδευόμαστε. Προαναγγέλθηκε και ανακοινώθηκε ολόκληρο σχέδιο ίσα ίσα για να διεκπεραιώνονται ταχύτερα οι υποθέσεις κρατικής βοήθειας των βόρειων χωρών. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ το είπε ξεκάθαρα: «Δεν πρέπει να χρειάζονται δύο ή τρία χρόνια, πρέπει να ολοκληρώνονται εντός έξι μηνών το πολύ», δίνοντας το στίγμα για το θέμα που καίγεται η γερμανική πλευρά, το οποίο δεν είναι η χρηματοδότηση, αλλά η χαλάρωση των κανόνων ανταγωνισμού, χωρίς αντίστοιχη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων. Πράσινη συμφωνία και επιδοτήσεις, μόνο για τους λίγους και ισχυρούς.

Αρκετοί κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της επικεφαλής ανταγωνισμού της ΕΕ, Μ. Βεστάγκερ, προειδοποίησε ότι η υπερβολική εθνική υποστήριξη στις εταιρείες θα μπορούσε να θέσει σε μειονεκτική θέση τα κράτη-μέλη με λιγότερη δημοσιονομική ικανότητα. Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος, «αν δεν είμαστε προσεκτικοί, υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν οι οικονομικές και κοινωνικές αποκλίσεις και οι περιφερειακές αποκλίσεις σε ολόκληρη την Ενωση».

Κι όμως η Κομισιόν ενέκρινε και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε ένα σχέδιο επιδοτήσεων κομμένο και ραμμένο για μια ακόμα φορά μόνο στα μέτρα της Γερμανίας – άντε και στη Γαλλία – και τις δυνατότητές της.

Από τις συζητήσεις για την «κούρσα» των επιδοτήσεων που μόλις ξεκίνησε, φαίνεται ότι απουσιάζει σχεδόν όλος ο ευρωπαϊκός νότος αλλά και λίγες μικρές χώρες του Βορρά. Στις επιχειρήσεις αυτών των χωρών ήδη οι Αμερικανοί «κλείνουν το μάτι», λέγοντάς τους «μην επενδύετε στην Ευρώπη, έχουμε κάτι καλύτερο στις ΗΠΑ» και στις Βρυξέλλες σφυρίζουν αδιάφορα…