Αν δεν «χωρούσε» η ελληνική ναυτιλία στην πατρίδα της!

Στην ομιλία του στο Α’ Ελληνικόν Ναυτιλιακόν Συνέδριον,  το 1964 ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου σημείωνε: «Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά, η οποία υπάρχει μεταξύ των άλλων ελληνικών βιομηχανιών και της μεγάλης βιομηχανίας της ναυτιλίας. Αι άλλαι είναι υποανάπτυκτοι και προσπαθούν να πληρώσουν το κενόν. Η Ναυτιλία η Ελληνική είναι υπερανάπτυκτος και αγωνίζεται να χωρέση εις τα πλαίσια του Ελληνικού Κράτους».

Από το 1964 και το πρώτο Ελληνικό Ναυτιλιακό Συνέδριο κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η ελληνική ναυτιλία μεγάλωσε ακόμη περισσότερο. Εδώ και δεκαετίες η ελληνόκτητη ναυτιλία είναι η μεγαλύτερη με βάση τη εθνικότητα ναυτιλία στον πλανήτη και ευτυχώς «χώρεσε», στη  μικρή αυτή χώρα.

Μετά από διαχρονικές προσπάθειες της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και της πολιτείας. απέκτησε ένα θεσμικό πλαίσιο ανταγωνιστικό που ταιριάζει απόλυτα στον διεθνή της χαρακτήρα. Ο Πειραιάς έγινε σταδιακά η βάση της ελληνόκτητης ναυτιλίας, η οποία σήμερα αντιμετωπίζεται ως εθνικό κεφάλαιο από την συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού της χώρας.

Τι θα συνέβαινε όμως αν δεν «χωρούσε» η ναυτιλία στην πατρίδα της;

Αν δεν «χωρούσε» η ναυτιλία στη πατρίδας της,  η ελληνική οικονομία θα είχε στερηθεί τεράστιων πόρων. Μόνο μεταξύ των ετών 2010-2021, οι καθαρές εισροές από την ναυτιλία ξεπέρασαν τα 60 δις. ευρώ (στοιχεία της ΤτΕ), όσος είναι δηλαδή ο προϋπολογισμός δυο ταμείων  ανάκαμψης.

Αν δεν «χωρούσε η ναυτιλία μας στη πατρίδα της, η ελληνική κοινωνία δεν θα είχε αξιοποιήσει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες σε τομείς ιδιαίτερα ευαίσθητους όπως είναι της υγείας και παιδείας. Είναι γνωστή η κοινωνική προσφορά εφοπλιστών αλλά και των δεκάδων ιδρυμάτων που έχει δημιουργήσει η ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα. Είναι πολύ γνωστή η  κοινωνική προσφορά της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, μέσω της ΣΥΝ-ΕΝΩΣΙΣ της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας που ίδρυσε ο ελληνικός εφοπλισμός το 2016.

Αν δεν χωρούσε η ναυτιλία στη χώρα μας δεν θα ήταν το Λεκανοπέδιο έδρα, εκτός των χιλίων περίπου ναυτιλιακών εταιρειών, και εκατοντάδων επιχειρήσεων «παραναυτιλιακής» δραστηριότητας όπως ναυλομεσιτικών, νηογνωμόνων, τραπεζών, δικηγορικών και ασφαλιστικών γραφείων, και άλλων φορέων που εξυπηρετούν τις διάφορες ανάγκες των ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακών εταιρειών και προσφέρουν εργασία σε χιλιάδες απασχολούμενους κυρίως επιστήμονες υψηλής ειδίκευσης.

Προφανώς υπάρχει δυνατότητα περαιτέρω ενίσχυσης των δεσμών της ελληνικής ναυτιλίας με την πατρίδα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο με έμφαση στην αναβίωση της ναυτοσύνης των ελλήνων.,  διατηρώντας πάντα την ανταγωνιστικότητα της έναντι άλλων ναυτιλιακών δυνάμεων κυρίως της Άπω Ανατολής.

Στην αναβίωση της ναυτοσύνης έχει  αναφερθεί επανειλημμένως και η Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κα. Μελίνα Τραυλού, επισημαίνοντας ότι «προτεραιότητά μας παραμένει να επικοινωνήσουμε στη νέα γενιά τις προοπτικές της επιλογής του ναυτικού επαγγέλματος. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, συνεργαζόμαστε με τους υπεύθυνους φορείς και την Πολιτεία, με στόχο την ολιστική αναμόρφωση του συστήματος ναυτικής εκπαίδευσης, προκειμένου να δημιουργηθούν οι σωστές σύγχρονες βάσεις, ώστε οι νέοι μας, γυναίκες και άντρες, να εκπαιδευτούν, να ενταχθούν, καθώς και να δημιουργήσουν και να προοδεύσουν στον κλάδο μας, αναβιώνοντας τη ναυτοσύνη του λαού μας».

Η προσέλκυση νέων στη θάλασσα και η πράσινη μετάβαση της ναυτιλίας των ελλήνων σε μία εποχή χωρίς άνθρακα είναι δυο «μέτωπα» στα οποία εστιάζει ιδιαίτερα η κα. Τραυλού η οποία έχει θέση από την εκλογή της εδώ και ένα χρόνο την σφραγίδα της στην ενίσχυση της  ενότητας και εξωστρέφειας της ΕΕΕ πατώντας πάνω στη ρότα που είχε χαράξει με ιδιαίτερη επιτυχία τα προηγούμενα 13 χρόνια ο πρώην  πρόεδρος της ΕΕΕ κ. Θεόδωρος Βενιάμης.