Τι περιμένουμε; Nα καταρρεύσουν και τα υπόλοιπα;

Το άρθρο 24 παρ. 6 εδ. 2 του Συντάγματος 1975 ορίζει ότι «Tα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το κράτος. Nόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών».

Το άρθρο 28 παρ. 1 του ίδιου Συντάγματος ορίζει ότι οι κανόνες του διεθνούς δικαίου, και οι επικυρωμένες διεθνείς συμβάσεις, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου.

Με το άρθρο 6 του Ν. 2039/1992 (ΦΕΚ 61Α’/13.4.1192) «Κύρωση της Σύμβασης για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης» επικυρώθηκε ομόφωνα «Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Προστασία της Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς», γνωστή ως «Σύμβαση της Γρανάδας». Με αυτό προβλέπεται τόσο η διάθεση πιστώσεων για τον σκοπό αυτόν όσο και η παροχή ευνοϊκών φορολογικών μέτρων προς τους ιδιώτες για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς ως υποχρέωση των κρατών-μελών που επικύρωσαν τη Σύμβαση αυτή.

Ετσι με το άρθρο 48, παρ. 2 του Ν. 3028/2002 (ΦΕΚ 153Α’/28.6.2002) «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», προβλέφθηκε η έκδοση ΠΔ για τη θεσμοθέτηση επιχορηγήσεων, οικονομικών και φορολογικών κινήτρων υπέρ των ιδιοκτητών (πολιτών και φορέων) διατηρητέων κτιρίων και μνημείων της χώρας), αφού αυτό θα συντελέσει και στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη των διαφόρων περιοχών της χώρας μας μέσα από την πολιτιστική και αρχιτεκτονική κληρονομιά μας. Ομως το διάταγμα αυτό δεν εκδόθηκε μέχρι σήμερα, με πασίδηλα καταστροφικά αποτελέσματα.

Χαρακτηρίζοντας πάνω από 20.000 περίπου κτίρια ως διατηρητέα, οι κρατικές υπηρεσίες επέβαλαν τεράστιους περιορισμούς και υποχρεώσεις στους ιδιοκτήτες τους, αδιαφορώντας πλήρως για την οικονομική δυνατότητά τους να αναλάβουν το υψηλότατο κόστος συντήρησης και αποκατάστασής τους.

Ετσι τα περισσότερα από τα κηρυγμένα ως διατηρητέα ακίνητα, που βρίσκονται σε συνοικίες της Αθήνας και των επαρχιακών πόλεων, αφού χαρακτηρίστηκαν από το ΥΠΠΟ ή ΥΠΕΚΑ, ΥΜΑΘ, ΥΠΑΙΓΑΙΟΥ, εγκαταλείφθηκαν στη μοίρα τους, φορτώνοντας μια ουσιαστικά κρατική υποχρέωση στους ώμους των άτυχων ιδιοκτητών τους, που έχουν περιέλθει σε πραγματική απόγνωση! Αποτέλεσμα είναι το κτιριακό απόθεμα διατηρητέων κτιρίων και μνημείων της χώρας μας να καταρρέει κάτω από την αδιαφορία του κράτους και την αδυναμία των ιδιοκτητών τους να το διατηρήσουν με δαπάνες τους!

Γι’ αυτό η κυβέρνηση, που σήμερα φαίνεται να ενδιαφέρεται για το θέμα, οφείλει να προχωρήσει στην άμεση έκδοση του παραπάνω ΠΔ, αλλά και σε κάθε αναγκαία νομοθετική φορολογική ρύθμιση, θεσμοθετώντας επιχορηγήσεις και ουσιαστικά κίνητρα υπέρ των ιδιοκτητών διατηρητέων κτιρίων και μνημείων της χώρας μας πριν καταρρεύσουν και όλα τα υπόλοιπα…

Ο Στράτος Παραδιάς είναι δικηγόρος Α.Π., πρόεδρος ΠΟΜΙΔΑ και UIPI