Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έδωσε στον Βλαντιμίρ Πούτιν μερικές αναζωογονητικές οικονομικές ειδήσεις.
Ο Ρώσος πρόεδρος θα πρέπει τώρα να επιβάλλει το σενάριο αυτό στη δική του κυβέρνηση, η οποία δεν συμμερίζεται την αισιοδοξία του ΔΝΤ. Ο διεθνής οργανισμός εκτίμησε πρόσφατα ότι η Ρωσία θα αποφύγει την ύφεση το 2023 και θα επεκταθεί κατά 0,3% μετά τη συρρίκνωση κατά 2,2% το 2022. Αυτό ισοδυναμεί με μια οιονεί στασιμότητα, αλλά εξακολουθεί να φαίνεται πολύ θετικό.
Εκ πρώτης όψεως, η τελευταία πρόβλεψη του Ταμείου αποτελεί λόγο ελπίδας για μια οικονομία που πλήττεται από το κόστος της εισβολής στην Ουκρανία και τις σχετικές κυρώσεις. Και παρόλο που οι παγκόσμιες οικονομικές προοπτικές δεν φαίνονται τόσο τρομερές όσο πριν από λίγους μήνες, η ρωσική αναθεώρηση είναι σημαντική. Τον Οκτώβριο, το ΔΝΤ είδε το ΑΕΠ της χώρας να συρρικνώνεται κατά 2,3% φέτος.
Το ΔΝΤ δεν έχει αναφέρει λεπτομερώς τις υποθέσεις που στηρίζουν τις αισιόδοξες προοπτικές του για τη Ρωσία. Οι Ρώσοι οικονομολόγοι, που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση αυτόν τον μήνα από την κεντρική τράπεζα της χώρας, εξακολουθούν να αναμένουν το ΑΕΠ να μειωθεί κατά 1,5% φέτος. Και το υπουργείο Οικονομίας εξακολουθεί να προβλέπει ότι η παραγωγή θα συρρικνωθεί κατά 0,8%, σύμφωνα με τη ρωσική ανεξάρτητη έκδοση The Bell .
Το κλειδί για την αισιοδοξία του ΔΝΤ μπορεί να είναι οι υποθέσεις του για τις τιμές του πετρελαίου και οι επιπτώσεις των πρόσφατων απαγορεύσεων και ανώτατων ορίων τιμών από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ομάδα των βιομηχανικών χωρών της G7. Τα μέτρα δεν θα επηρεάσουν «σημαντικά» τις εξαγωγές πετρελαίου της Ρωσίας, λέει το Ταμείο. Αυτό είναι ένα θέμα έντονης συζήτησης μεταξύ των οικονομολόγων, καθώς οι τιμές του πετρελαίου παραμένουν κάτω από το ανώτατο όριο που έχει ορίσει η G7.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη των τιμών του πετρελαίου φέτος. Οι εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου ανήλθαν σε περίπου 15% του ΑΕΠ της Ρωσίας το 2021 και οι σχετικοί φόροι χρηματοδοτούν περισσότερο από το 40% του κρατικού προϋπολογισμού. Το Urals, το ρωσικό αργό, διαπραγματεύεται περίπου στα 56 δολάρια το βαρέλι. Η έκπτωση στο σημείο αναφοράς Brent είναι τώρα στο 33%, έναντι 7% πριν από τον πόλεμο. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι οι κυρώσεις είχαν κάποιο αντίκτυπο. Θέτει επίσης περισσότερο εν αμφιβόλω την αισιοδοξία του ΔΝΤ.
Τον Οκτώβριο, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας προέβλεψε ότι η εγχώρια οικονομία θα συρρικνωθεί μεταξύ 1,5% και 4% φέτος. Αυτό προϋπέθετε μια τιμή 70 δολαρίων το βαρέλι για το Urals– τον ίδιο αριθμό που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση για τον δημοσιονομικό της σχεδιασμό. Τέσσερις μήνες αργότερα, η παγκόσμια οικονομία έχει καλύτερες προοπτικές και η Ρωσία μπορεί να είναι πιο ανθεκτική από το αναμενόμενο. Αλλά μόνο ένα σοβαρό ράλι της τιμής του πετρελαίου, απίθανο στο πλαίσιο της «κατώτερης ανάπτυξης» της παγκόσμιας οικονομίας -για να αναφέρω το ΔΝΤ- θα μπορούσε να δικαιολογήσει την εξέταση της Ρωσίας με ρόδινα γυαλιά.
REUTERS BREAKINGVIEWS
Latest News
Ο Τραμπ κινδυνεύει να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε ένα κράτος απατεώνων
Ο εδαφικός επεκτατισμός και οι απειλές για τους γείτονες και τους συμμάχους ανάβουν σήματα κινδύνου σε όλο τον κόσμο
Ακριβή μου καφεΐνη - Το αυξανόμενο κόστος μίας δόσης
Το κλίμα, οι ασθένειες και οι λανθασμένοι κανονισμοί στριμώχνουν τους λάτρεις του καφέ και της σοκολάτας
Πώς ο Μασκ απειλεί την ευρωπαϊκή δημοκρατία
Η προάσπιση της ελευθερίας του λόγου, που τώρα υποστηρίζεται από τον Ζάγκερμπεργκ, κινδυνεύει να διασπείρει την παραπληροφόρηση
Ρίσκο και η ανθεκτικότητα, οι λέξεις-κλειδιά για το 2025
Όπως πάντα, η χρονιά που έρχεται θα επιφυλάσσει εκπλήξεις που δεν υπήρχαν ούτε στα πιο περίτεχνα σενάρια
Αυτή θα είναι η χρονιά του vivere pericolosamente στις επενδύσεις
Οι επενδυτές δεν έχουν ιδέα τι θα κάνει στην πραγματικότητα ο επανερχόμενος πρόεδρος Τραμπ
Γιατί η πολιτική κληρονομιά του Τζίμι Κάρτερ είναι πιο επίκαιρη από ποτέ
Ο Κάρτερ έμαθε με τον δύσκολο τρόπο ότι οι ψηφοφόροι δίνουν προτεραιότητα στις θέσεις εργασίας και στους λογαριασμούς παντοπωλείων σε σχέση με μακροπρόθεσμα ζητήματα
Τα «ήξεις, αφήξεις» Πάουελ και οι παλινωδίες της Fed
Η ιδιαίτερα αντιδραστική πολιτική προσέγγιση της κεντρικής τράπεζας των τελευταίων ετών ενισχύει τη χρηματοπιστωτική αστάθεια