ΕΛΕΤΑΕΝ: Περί τα 4,2 δισ. ευρώ επιπλέον θα πλήρωναν οι πολίτες εάν δεν υπήρχαν αιολικά πάρκα

Περί τα 4,2 δις ευρώ επιπλέον θα είχαν πληρώσει οι καταναλωτές και οι φορολογούμενοι τους τελευταίους 16 μήνες εάν δεν υπήρχαν τα αιολικά πάρκα.

Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 51% των συνολικών επιδοτήσεων που έχουν δοθεί στους καταναλωτές μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης. Οι λοιπές Α.Π.Ε. έχουν συνεισφέρει κατά 7%, ο δημόσιος προϋπολογισμός κατά 19% και οι συμβατικοί ηλεκτροπαραγωγοί κατά 18%. Από λοιπούς πόρους έχει προέλθει το υπόλοιπο 5%.

Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα αναλυτικής τεχνικής έκθεσης που δημοσιοποίησε η ΕΛΕΤΑΕΝ βάσει όλων  των διαθέσιμων δημόσιων δεδομένων.

ΑΔΜΗΕ: Υπεράκτια αιολικά, αποθήκευση ενέργειας και ρομποτική τεχνολογία στο δεκαετές πρόγραμμα 2024-2033

Όφελος

Τo μεγάλο αυτό όφελος από τα αιολικά πάρκα προκύπτει διότι πωλούν την ενέργειά τους σε σταθερές και χαμηλές τιμές, παράγοντας την ίδια στιγμή ικανό μέρος του ηλεκτρισμού που χρειαζόμαστε. Έτσι, είναι σε θέση να επιστρέφουν (όπως πάντα επέστρεφαν) στους καταναλωτές τη σημαντική διαφορά που προκύπτει μεταξύ της τιμής με την οποία αποζημιώνονται (την τιμή δηλαδή πώλησης της ενέργειάς τους) και της υψηλής τιμής της χονδρικής αγοράς, που λόγω φυσικού αερίου έχει αυξηθεί. Για τον ίδιο λόγο κρίθηκε ότι δεν χρειάζονται για την αποζημίωσή τους άλλους πόρους, όπως τα έσοδα από τις δημοπρασίες δικαιωμάτων εκπομπών.

Με σταθερές και χαμηλές τιμές αποζημιώνονται και τα μικρά υδροηλεκτρικά, αλλά η εγκατεστημένη ισχύς τους είναι περιορισμένη και έτσι δημιουργούν μικρό πλεόνασμα. Από την άλλη, τα υφιστάμενα εμπορικά φωτοβολταϊκά και η βιομάζα αποζημιώνονται μεν με σταθερές τιμές αλλά αυτές είναι υψηλότερες με αποτέλεσμα να μη δημιουργούν ικανό πλεόνασμα.

Πιο αναλυτικά:

1. Τα αιολικά πάρκα έχουν «κλειδώσει» σταθερές και χαμηλές τιμές αμοιβής, με μακροχρόνια συμβόλαια που έχουν συνάψει με τη δημόσια επιχείρηση ΔΑΠΕΕΠ[1]. Για τα παλαιότερα αιολικά αυτές οι τιμές έχουν καθορισθεί διοικητικά με βάση το κόστος των επενδύσεων κατά το χρόνο που υλοποιήθηκαν, ενώ για τα νεότερα πάρκα οι τιμές προκύπτουν μέσω διαγωνισμών που διενεργεί η ΡΑΕ.

2. Για το λόγο αυτό, τα αιολικά πάρκα δεν επωφελούνται από τις υψηλές τιμές στη χονδρική αγορά και δεν έχουν υπερκέρδη.

Ειδικότερα, η μέση τιμή αποζημίωσης της ενέργειας που παράγεται από τα αιολικά πάρκα στο διασυνδεδεμένο σύστημα της Ελλάδας είναι περί τα 95 €/MWh. Στο ακόλουθο διάγραμμα φαίνεται η αύξηση της τιμής στη χονδρική αγορά κατά τους τελευταίους μήνες (κόκκινη γραμμή) και η τιμή που λαμβάνουν τα αιολικά πάρκα, που παραμένει σταθερή και χαμηλή (μπλε γραμμή).

Μηχανισμός φορολόγησης

Για τους παραπάνω λόγους, ο μηχανισμός για τη φορολόγηση και επιστροφή στους καταναλωτές των υπερεσόδων των ηλεκτροπαραγωγών και τη θέση ανώτατου ορίου στα έσοδά τους από το χρηματιστήριο ενέργειας, δεν αφορά επί της ουσίας τα αιολικά πάρκα, διότι αυτά επέστρεφαν (και πριν τη θέσπιση του μηχανισμού) και συνεχίζουν να επιστρέφουν, το όποιο έσοδο πάνω από την «κλειδωμένη» τιμή του συμβολαίου τους με τον ΔΑΠΕΕΠ.

3. Έτσι, τα αιολικά πάρκα έχουν ήδη επιδοτήσει τους καταναλωτές επιστρέφοντάς τους από την αρχή της κρίσης μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης, άμεσα 2,67 δις ευρώ και έμμεσα 1,58 δις ευρώ, δηλαδή συνολικά 4,2 δις ευρώ.

4. Όσο θα εγκαθίστανται περισσότερα αιολικά πάρκα, αυτό το όφελος θα αυξάνεται με γρηγορότερο ρυθμό, διότι τα νέα αιολικά πάρκα είναι οικονομικά πιο ανταγωνιστικά και έχουν κλειδώσει ακόμα πιο χαμηλές τιμές αμοιβής. Για παράδειγμα, η μέση τιμή των αιολικών πάρκων που επιλέχθηκαν για κατασκευή κατά τον τελευταίο διαγωνισμό της ΡΑΕ που έγινε την 5/9/2022, είναι 57,66 €/MWh.

Έτσι, με περισσότερα αιολικά το μείγμα παραγωγής ενέργειας θα γίνεται πιο ανταγωνιστικό, το μέσο κόστος θα πέφτει ραγδαία και ο καταναλωτής θα πληρώνει λιγότερα.