Ηταν μάλλον μια ομολογία αποτυχίας. Η εμφάνιση και ομιλία του προέδρου Πούτιν (για την κατάσταση του έθνους) έναν χρόνο μετά την απεχθή εισβολή στην Ουκρανία δεν είχε τίποτα το θριαμβευτικό. Και πώς θα μπορούσε να έχει άλλωστε. Ηταν όμως πλούσια σε οργουελική γλώσσα. Ο κτηνώδης πόλεμος βαφτισμένος σε «ειδική πολεμική επιχείρηση» έχει οδηγηθεί ύστερα από διαδοχικές ήττες στο τέλμα χάρη στην ηρωική αντίσταση της Ουκρανίας και τη σθεναρή στάση και στήριξη της Δύσης. Καμιά προσπάθεια να δικαιολογηθεί ο πόλεμος με επίκληση της ιστορίας – όπως έγινε πέρυσι για την έναρξή του – και του επιχειρήματος ότι «η Ουκρανία δεν είναι κράτος, λαός, έθνος. Ανήκει στον ρωσικό κόσμο και πρέπει να επανέλθει στη Ρωσία ως επαρχία». Και καθώς ο στόχος αυτός ηττήθηκε επί του πεδίου, η ομιλία επικεντρώθηκε στην ανάγκη προστασίας των Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, των περιοχών δηλαδή στις οποίες αναγκάστηκε να περιορίσει τις πολεμικές επιχειρήσεις της. Και βέβαια σε μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια στη Δύση με οργουελικά επιχειρήματα και γλώσσα.
«Η Δύση άρχισε τον πόλεμο» είπε ανερυθρίαστα με σχέδιο «να καταφέρει τη στρατηγική ήττα της Ρωσίας» όπως έκανε σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη. Γι’ αυτό αρνήθηκε να μπει σε διαπραγμάτευση με τη Ρωσία για τη διαμόρφωση ενός πανευρωπαϊκού συστήματος ασφάλειας. Κάτω από τις συνθήκες αυτές δεν έχουν νόημα και οι συνομιλίες για τον έλεγχο των εξοπλισμών με τις ΗΠΑ. «Η Δύση που είναι τόσο ηθικά παρακμασμένη», που έχει φτάσει στο σημείο… να νομιμοποιεί γάμους ομοφυλοφίλων (!). Σταθερός στόχος της Δύσης παραμένει η καθυπόταξη της Ρωσίας και χρησιμοποιεί το «ναζιστικό καθεστώς» της Ουκρανίας για την επίτευξή του με τον εξοπλισμό του και τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία, «ως μοναδικός πολιτισμός», θα προστατεύσει την οικογένεια και τα παιδιά.
Και βέβαια αφιέρωσε μεγάλο μέρος της φλύαρης ομιλίας του στην εσωτερική κατάσταση της Ρωσίας με έμφαση στην αποτυχία των κυρώσεων (συρρίκνωση της οικονομίας/ΑΕΠ μόνο κατά 2,2%) και στην κοινωνία.
Ως προς το αύριο του πολέμου, η ομιλία δεν είχε καμία συγκεκριμένη αναφορά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση (κλιμάκωση, διαπραγμάτευση), δείγμα κι αυτό του αδιεξόδου. Αν και ο Πούτιν απέκλεισε την πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων.
Ενα αντιδυτικό παραλήρημα για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα.
Ο καθηγητής Π. Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής στο Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
Latest News
Οι 4+1 εποχές του τραπεζικού συστήματος
Η βαθύτερη κατανόηση της πορείας του τραπεζικού συστήματος και κυρίως της αλληλεπίδρασης μεταξύ πιστωτικής επέκτασης και επάρκειας καταθέσεων παρουσιάζει μια σειρά από προκλήσεις
Το έλλειμμα της οικονομίας
Δεν έχουμε βρει τον τρόπο να ανατρέψουμε την πιο ολέθρια για την ελληνική οικονομία συνθήκη
Ποιος ο ρόλος για τη μεταλλευτική βιομηχανία
Αν η Ελλάδα θέλει να ενισχύσει την «ενδογενή» ανάπτυξη της, αλλά με την απαραίτητη παραγωγική εξωστρέφεια, ο ορυκτός πλούτος της αποτελεί μεγάλη ευκαιρία
Κάτι ψήνεται
Η πολιτική αβεβαιότητα που περιβάλει την επιστροφή Τραμπ
Τι πρέπει να περιμένουν οι ελληνικές τράπεζες το 2025
Το έτος 2025, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες
Ποιοι κερδίζουν από τα ασφάλιστρα υγείας
Σύντομα θα έχουμε θέμα και με τις χρεώσεις των ιδιωτικών νοσοκομείων, καθώς οι ασφαλιστικές πετούν στα ιδιωτικά θεραπευτήρια τον «μουτζούρη» των αυξήσεων
Τι είναι η νέα επιχειρηματικότητα;
Αν και δεν υπάρχει ξεκάθαρος και ενιαίος ορισμός γιατί οι τύποι των επιχειρήσεων διαφέρουν μεταξύ τους, ωστόσο υπάρχουν αρχές της επιχειρηματικότητας οι οποίες σήμερα είναι γρήγορα μεταβαλλόμενες.
Χώρα παντοπωλείων…
Πλέον πήρε κεφάλι η δημιουργία παντοπωλείων, κοινώς μπακάλικα στην πιο εξευγενισμένη σημερινή μορφή
Οι προτεραιότητες και οι στόχοι του υπουργείου Ναυτιλίας
Σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από σημαντικές προκλήσεις και δύσκολες γεωπολιτικές συγκυρίες, η ελληνική ναυτιλία παραμένει η ραχοκοκαλιά του διεθνούς εμπορίου
Ελλάδα 2025: Από την ανθεκτικότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη
Το 2025 αναμένεται να είναι έτος κρίσιμο για την αξιοποίηση των ευκαιριών και την εδραίωση της Ελλάδας ως κόμβου καινοτομίας και βιωσιμότητας