Παρατηρώ τις διάφορες δηλώσεις επισήμων διεθνώς με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Με λύπη μου παρατηρώ ότι οι περισσότερες δηλώσεις υπογραμμίζουν ότι το βασικό είναι να «κερδηθεί ο πόλεμος».
Και αυτό το λένε τόσο οι δυτικές κυβερνήσεις όσο από τη δική της πλευρά και η Ρωσία που επίσης απλώς θέλει να συνεχίσει τον πόλεμο μέχρι να «πετύχει τους στόχους της».
Μόνο που όλα αυτά σημαίνουν ότι το δράμα του πολέμου θα συνεχίζεται.
Θα συνεχίζονται οι συγκρούσεις και οι βομβαρδισμοί.
Θα συνεχίσουν να σκοτώνονται άνθρωποι.
Θα συνεχίσουν άνθρωποι να μένουν ανάπηροι.
Θα συνεχίσουν να καταστρέφονται σπίτια και υποδομές.
Και κανείς δεν σκέφτεται πώς μπορεί να μπει τέλος στην καταστροφή.
Δεν αμφισβητώ ότι αρκετοί από όσους υποστηρίζουν ότι το βασικό είναι να συνεχιστεί ο πόλεμος «μέχρι τη νίκη» το κάνουν γιατί θεωρούν εγκληματική την απόφαση της Ρωσίας και θέλουν να διορθωθεί η τεράστια αδικία που έγινε σε βάρος της Ουκρανίας και του λαού της.
Όμως, το ζήτημα δεν είναι απλώς να καταδικάσουμε την παράνομη και εγκληματική απόφαση της Ρωσίας να δοκιμάσει να λύσει το «Ουκρανικό ζήτημα» με ένοπλό τρόπο.
Το ζήτημα είναι με ποιον τρόπο θα μπορέσει να υπάρξει ξανά ειρήνη. Πώς θα σταματήσει η μηχανή του πολέμου. Πώς θα υπάρξει ανοικοδόμηση και προσπάθεια για ειρηνική επίλυση των υπαρκτών προβλημάτων.
Και βεβαίως πώς θα αποφύγουμε εκείνη την παράταση του πολέμου, που θα γεννά διαρκώς το ερώτημα της κλιμάκωσης και αυξάνει τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης σύγκρουσης με ορίζοντα ακόμη και τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εξ ορισμού κανένας πόλεμος δεν φέρνει την ειρήνη, μόνο την καταστροφή.
Και έναν χρόνο μετά, ξέρουμε πολύ καλά πόση καταστροφή μπορεί να φέρει αυτός ο πόλεμος.
Ώρα λοιπόν να μιλήσουμε για ειρήνη.
Latest News
Ευρωπαϊκές οικονομίες σε τροχιά αβεβαιότητας
Οι προειδοποιήσεις της ΕΚΤ αποκαλύπτουν τους λόγους της ανησυχίας για την κατάσταση των οικονομιών στις ευρωπαϊκές χώρες
Χωρίς τιμαριθμοποίηση
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση συνεχίζει να επιλέγει τον «αραμπά» του κοινωνικού αυτοματισμού
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Στις μέρες μας, το 2024 εδώ στην Ελλάδα, έχουν πάρει κεφάλι και πάλι οι απαισιόδοξοι και φοβούνται και τη σκιά τους
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Οι ίδιοι απαισιόδοξοι ανησυχούσαν πριν από τις εκλογές του 2019 για το δημόσιο χρέος και τις τράπεζες
Οι επιχειρήσεις στην εποχή των αναταράξεων
Οι περίοδοι της σταθερότητας και μιας υποτιθέμενης κανονικότητας θα γίνονται όλο και πιο σύντομες για τις επιχειρήσεις και τις οικονομίες
Το ελαιόλαδο ρίχνει τον πληθωρισμό
Σε όλες τις απότομες αλλαγές σε μια αγορά, έτσι και στο ελαιόλαδο υπάρχουν νικητές και ηττημένοι
Στην ασφάλεια των πλεονασμάτων
Το χθεσινό μήνυμα Χατζηδάκη αποτελεί μια ελάχιστη ανταπόδοση στους χτυπημένους από τη χρεοκοπία Έλληνες φορολογουμένους
Ευκαιρία εκσυγχρονισμού
Τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ έχουν υποχρέωση μεταφοράς, έως 15 Νοεμβρίου 2024, στο εθνικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς
Εκτός κυβερνητικού ραντάρ…
Ο τομέας μπορεί να προοδεύει την τελευταία τριετία, αλλά η παραγωγικότητά του μειώνεται
Απαγορευτικά ενοίκια
Γενικά το κόστος στέγασης αποτελεί έναν από τα σημαντικότερα πάγια έξοδα για μια επιχείρηση