Θα πολεμήσει στην Ουκρανία στο πλευρό της Ρωσίας η Λευκορωσία;

Οι φήμες για νέες επιθέσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία από τη Λευκορωσία δεν λένε να κοπάσουν από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα.

Τι κι αν η τρίτη και πιο άγρια φάση του πολέμου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στην Μπαχμούτ, οι ανησυχίες που εκφράζονται για ενδεχόμενη εμπλοκή του Μινσκ, υπενθυμίζουν ότι η Δύση δεν πρέπει να ξεχνά την Λευκορωσία στους μελλοντικούς υπολογισμούς της.

Η χώρα αυτή της ανατολικής Ευρώπης αποτέλεσε εξάλλου τη βάση για την αρχική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο.

Στην υπηρεσία της Ρωσίας

Έκτοτε παρέχει στη χώρα του Βλαντιμίρ Πούτιν στρατιωτικές αποθήκες και εξοπλισμό, επιτρέπει την εκπαίδευση των επιστρατευμένων Ρώσων στα εδάφη της και αποτελεί το εφαλτήριο για πυραυλικές επιθέσεις εναντίον της χώρας του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, γράφει το Foreign Affairs.

Όσο πιο γρήγορα η Δύση εντατικοποιήσει τη βοήθεια της προς την Ουκρανία, τόσο πιο σύντομα το δράμα των Ουκρανών θα λάβει τέλος και το έργο της ανοικοδόμησης, η αξία του οποίου υπολογίζεται σε 1τρισ. δολάρια, θα ξεκινήσει και θα μπει σε σειρά.

Μια ουκρανική νίκη θα ευεργετήσει και τους ανθρώπους της Λευκορωσίας, που 29 χρόνια τώρα ζουν υπό τη σιδερένια πυγμή του Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος πυκνά συχνά αποκαλείται –και όχι άδικα- ο τελευταίος δικτάτορας της Ευρώπης.

Μια ρωσική ήττα θα αποδυναμώσει τον Πούτιν, ώστε δεν θα μπορεί πλέον να βοηθά τον απολυτάρχη της… γειτονιάς του και οι πολίτες της Λευκορωσίας ίσως βρουν το θάρρος να τον ξεφορτωθούν μια και καλή.

Η  Σβιατλάνα Τσιχανόφσκαγια

Επ’ αυτού πολλά έχει να πει η Σβιατλάνα Τσιχανόφσκαγια, η εξόριστη αρχηγός της αντιπολίτευσης, που σήμερα δικαστήριο του Μινσκ έκρινε ένοχη και καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση.

Η Τιχανόβσκαγια, που θεωρεί τον εαυτό της νόμιμο νικητή των προεδρικών εκλογών του 2020 και έχει πυροδοτήσει τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία της Λευκορωσίας, υποβάθμισε την ποινή για την κατηγορία της συνομωσίας, με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας με αντισυνταγματικά μέσα, γράφοντας στον λογαριασμό της στο Telegram τα εξής:

«Οι δημοκρατικές δυνάμεις και εγώ θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να απελευθερώσουμε τους πολιτικούς μας κρατούμενους και να επιτύχουμε δημοκρατικές αλλαγές στη χώρα μας».

Νωρίτερα, σε άρθρο της στον Guardian, αφού ανέφερε τις τελευταίες δράσεις της αντίστασης στην Λευκορωσία, υπογράμμισε ότι «όσο ο Λουκασένκο γαυγίζει σαν πεκινουά του Πούτιν, ο ουκρανικός αγώνας για ελευθερία θα δυναμώνει».

«Δεν μπορεί να υπάρξει ασφαλής Ουκρανία, χωρίς ελεύθερη Λευκορωσία. Η πρόσκληση του Λουκασένκο στα ρωσικά στρατεύματα να παρουσιάσουν μια υβριδική κατοχή της χώρας έχουν φέρει την Λευκορωσία στο κέντρο της κρίσης στην ανατολική Ευρώπη. Κι όμως παραμένει τμήμα της λύσης. Η ανατροπή του Λουκασένκο θα επιταχύνει την νίκη της Ουκρανίας», έγραφε η ίδια.

Τι μέλλει γενέσθαι

Η αλήθεια είναι ότι παρότι ο στρατός της Λευκορωσίας μέχρι στιγμής δεν πολεμά στο μέτωπο της Ουκρανίας, η στρατιωτική βοήθεια που προσφέρει συνεχώς στη Ρωσία καθιστά τον Λουκασένκο συνεργό του Πούτιν.

Όταν έρθει η ώρα του απολογισμού και της απόδοσης των ευθυνών η διεθνής δικαιοσύνη αμέσως μετά τον Ρώσο πρόεδρο θα κυνηγήσει τον ηγέτη της Λευκορωσίας, σημειώνει το αμερικανικό περιοδικό.

Για την ώρα ο Πούτιν δεν έχει ζητήσει από τον Λουκασένκο να πολεμήσει στο πλευρό του, ίσως γιατί καταλαβαίνει ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να οδηγήσει στην αποσταθεροποίηση της Λευκορωσίας.

Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει από στιγμή σε στιγμή, προειδοποιούν οι αναλυτές, εκτιμώντας ότι η Λευκορωσία θα εμπλακεί στην τέταρτη φάση του ρωσικού πολέμου στα ουκρανικά εδάφη, αν μέχρι τότε οι δύο πλευρές δεν έχουν αναγκαστεί, λόγω του στρατιωτικού αδιεξόδου, να οδηγηθούν σε διαπραγματεύσεις σε πολιτικό επίπεδο.

Τα παραπάνω, θα έλεγε κανείς ότι, στηρίζει και ο ίδιος ο Λουκασένκο, δηλώνοντας πρόσφατα ότι «είμαι έτοιμος να συμμετάσχω στον πόλεμο, μαζί με τους Ρώσους, από το έδαφος της Λευκορωσίας».

«Αλλά μόνο αν κάποιος – έστω και ένας στρατιώτης – εισέλθει στο έδαφός μας με όπλα για να σκοτώσει τον λαό μου», τόνισε χαρακτηριστικά ο Λευκορώσος ηγέτης.

Μεγάλη Ρωσία;

Να σημειωθεί ότι με διαβαθισμένο έγγραφο της Μόσχας, που διέρρευσε πρόσφατα η γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung», η Ρωσία έχει στόχο να «προσαρτήσει» τη γειτονική της χώρα έως το 2030.

Ο σχετικός φάκελος απαριθμεί συνολικά 17 σελίδες και φέρεται να χρονολογείται από το καλοκαίρι του 2021, υπό τον τίτλο «Στρατηγικοί Στόχοι της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Λευκορωσία».

Στόχος του Πούτιν είναι να διεισδύσει στη Λευκορωσία πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά και να δημιουργήσει ένα ενιαίο κράτος υπό την ηγεσία της Ρωσίας.

Κατά αυτόν τον τρόπο ο Ρώσος πρόεδρος πιστεύει ότι θα θωρακιστεί από τη δυτική επιρροή με τη δημιουργία ενός προπυργίου απέναντι στο ΝΑΤΟ.

Άραγε τι έχει να πει γι’ αυτά ο Λουκασένκο, που όλα τα ξένα έντυπα, γράφουν ότι είναι ο μόνος ηγέτης που ξέρει τόσο καλά τον Πούτιν.

Μήπως όμως κι αυτός πλανάται πλάνην οικτράν;