«Βόμβα» με Stade de France και Παρί: «Ζεστό» το ενδιαφέρον των Παριζιάνων

Η γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα Παρί Σεν Ζερμέν ενδιαφέρεται να αγοράσει το Stade de France, το μεγαλύτερο αθλητικό στάδιο της χώρας, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου Τύπου.

Το στάδιο εκτιμάται ότι αξίζει περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ και σύμφωνα με το AFP δεν έχει υποβληθεί ακόμη προσφορά.

Την πώληση του Stade de France εξετάζει η κυβέρνηση

Πρώτη η L’Equipe αναφέρθηκε στην υποψηφιότητα των Γάλλων πρωταθλητών, ενώ φέρεται να επιβεβαίωθηκε το ενδιαφέρον του γαλλικού συλλόγου στο Bloomberg.

Σημειώνεται πως η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο πώλησης του γηπέδου, με την υπουργό Αθλητισμού Αmelie Oudea-Castera, να αναφέρει ότι είναι ο καλύτερος τρόπος αξιοποίησης είναι το επιχειρηματικό μοντέλο πώλησης του σταδίου που ανήκει στο γαλλικό δημόσιο.

Ως εναλλακτική λύση, η Παρί Σεν Ζερμέν διερευνά επίσης τη δυνατότητα κατασκευής ενός νέου γηπέδου στον ιππόδρομο Saint-Cloud, κοντά στο Parc des Princes, ανέφερε ο σύλλογος στο Bloomberg.

Το ενδεχόμενο οι «Παριζιάνοι» να αποκτήσουν το στάδιο είχει προκύψει και από τη δήλωση του προέδρου της, Nasser Al-Khelaifi, σε συνέντευξή του στη Ντόχα ότι «το Παρίσι αξίζει ένα καλύτερο στάδιο».

Το Stade de France

Το Stade de France, με την ελλειπτική οροφή σε σχήμα δίσκου και τη χωρητικότητα 80.000 θεατών, κατασκευάστηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1998 και έχει φιλοξενήσει μια σειρά μεγάλων αθλητικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων. Αργότερα φέτος θα φιλοξενήσει αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ράγκμπι και τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024. Οι γαλλικοί κολοσσοί των υποδομών Bouygues και Vinci κατέχουν 30ετή σύμβαση παραχώρησης του σταδίου, η οποία άρχισε το 1995 και λήγει το 2025.

Ενδιαφέρον και από τη FIFA

Η FIFA, ανέφερε η L’Equipe την προηγούμενη εβδομάδα, διεκδικεί επίσης να αναλάβει το Stade de France.

Μια έκθεση του 2018 από το ανώτατο ελεγκτικό ίδρυμα της Γαλλίας, το Cour de Comptes, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα δομή παραχώρησης ήταν «χαοτική» και δαπανηρή για τους φορολογούμενους. Συνιστούσε την πώληση σε μια οντότητα που θα συνεργαζόταν με τις ομοσπονδίες ποδοσφαίρου και ράγκμπι της χώρας.