Η διάσωση τραπεζών αγοράζει τη σταθερότητα σε υψηλό τίμημα

Οι μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ είναι τόσο δεμένες στη γραφειοκρατία που δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν κρίση αν προσπαθούσαν. Η 16η μεγαλύτερη, όμως [θα μπορούσε];

Αυτή είναι μια διαφορετική ιστορία, που βασίζεται στη δραματική διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κυριακής. Η ταχεία αντίδραση των αμερικανικών αρχών έχει σταματήσει αυτό που θα μπορούσε να ήταν κρίση, αλλά με κόστος.

Η κατάρρευση της Silicon Valley Bank προκάλεσε παρέμβαση το Σαββατοκύριακο από την Federal Reserve, το υπουργείο Οικονομικών και την Federal Deposit Insurance Corp.

Επιχείρησαν να καθησυχάσουν τους καταθέτες του μεσαίου μεγέθους δανειστή και ξεκίνησαν μια νέα διευκόλυνση χρηματοδότησης για ιδρύματα που δεν είχαν μετρητά.

Στην πορεία, έκλεισαν επίσης έναν άλλο δανειστή, την Signature Bank of New York.

SVB: Έκτακτες παρεμβάσεις για να αποτραπεί το ντόμινο – Ποια άλλη μικρή τράπεζα έκλεισε

Το πακέτο των δύο μερών βοηθά στις περιπτώσεις της SVB και της Signature, αλλά επίσης καθησυχάζει τους ανήσυχους καταθέτες ότι οι άλλες μικρές τράπεζες που ζουν ακόμα είναι ασφαλείς.

Πρώτον, το FDIC θα αποζημιώσει όλους τους καταθέτες των δύο τραπεζών, όχι μόνο εκείνους των οποίων τα υπόλοιπα είναι εντός του εγγυημένου ορίου των 250.000 δολαρίων.

Σε περίπτωση που τα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας, μετά την πώληση, είναι κάτω από την αξία των καταθέσεων, αυτό το κόστος θα κατανεμηθεί μεταξύ όλων των ασφαλισμένων στο FDIC τραπεζών. Είναι ανορθόδοξο, αλλά απαραίτητο.

SVB: Η υπερβολική ρευστότητα, η υποτίμηση της αύξησης των επιτοκίων και το σορτάρισμα

Η αποτυχία της SVB, η οποία άφησε εταιρείες όπως η εταιρεία κρυπτονομισμάτων Circle να μην έχουν πρόσβαση στα μετρητά τους, είχε στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ότι οι μεγάλες καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς σε μικρότερες τράπεζες. Χωρίς μια σιωπηρή εγγύηση για όλους, η Δευτέρα θα μπορούσε να είχε φέρει την κατάρρευση και άλλων τραπεζών.

Δεύτερον, η Fed θα αρχίσει να δανείζει τις τράπεζες έναντι ορισμένων επενδύσεων που κατέχουν, αλλά με βάση την ονομαστική αξία των τίτλων και όχι τις τιμές αγοράς τους.

Με άλλα λόγια, οι τράπεζες που πρέπει να αντλήσουν μετρητά δεν θα χρειαστεί να πουλήσουν ομόλογα ή ομοσπονδιακά χρέη με ζημία όπως έκανε η SVB, αρκεί να είναι σε λογική κατάσταση.

Και πάλι, είναι ένα διάλειμμα από τον κανόνα. Η Fed συνήθως εφαρμόζει ένα «κούρεμα» σε περιουσιακά στοιχεία που οι τράπεζες θέλουν να δανειστούν μέσω της διευκόλυνσής της για το παράθυρο έκπτωσης.

Και ενώ το νέο Πρόγραμμα Τραπεζικής Χρηματοδότησης, με κόστος περίπου 5%, είναι πολύ υψηλότερο από το σχεδόν μηδενικό που πληρώνουν οι τράπεζες για τις περισσότερες από τις καταθέσεις τους, δεν είναι απολύτως τιμωρητικό.

Όπως πάντα, τα μέτρα κατά της κρίσης είναι εκεί για να τα δούμε και όχι να τα χρησιμοποιήσουμε. Εάν οι καταθέτες πιστεύουν ότι θα διασωθούν άνευ όρων, δεν χρειάζεται να προκαλέσουν φυγή. Και αν η τράπεζα δεν αντιμετωπίσει αυτή τη φυγή, δεν θα πρέπει να χρειάζεται να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία βιαστικά. Υπό αυτή την έννοια, οι ρυθμιστικές αρχές μπορούν να πουν ότι έκαναν ό,τι ήταν απαραίτητο.

Ωστόσο, όλα αυτά έχουν ένα τίμημα. Οι αρχές απέδειξαν ότι δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των τραπεζών ώστε να είναι «πολύ μεγάλες για να χρεοκοπήσουν».

Η νομοθεσία μετά την κρίση του 2008 σχεδιάστηκε έτσι ώστε οι μεγάλες επιχειρήσεις να μπορούν θεωρητικά να υποχωρούν χωρίς να συμπαρασύρουν ολόκληρο το σύστημα μαζί τους. Οι μεγαλύτερες τράπεζες αναγκάζονται να γράφουν τις λεγόμενες «διαθήκες διαβίωσης». Οι εξεταστές διεισδύουν σε κάθε τους συναλλαγή. Ακόμη και τα μηνύματά τους στο WhatsApp δεν είναι ασφαλή από τα αδιάκριτα βλέμματα . Οι μικρότερες τράπεζες – συμπεριλαμβανομένων των SVB και Signature, των οποίων τα συνδυασμένα περιουσιακά στοιχεία ήταν μόλις το ένα δέκατο του μεγέθους της JPMorgan – έλαβαν πολύ μικρότερο ρυθμιστικό βάρος, για λόγους τόσο ρεαλιστικούς όσο και πολιτικούς. Εκ των υστέρων, αυτό μπορεί να ήταν λάθος.

REUTERS BREAKINGVIEWS