Γερμανία: «Μπλοκ» στην κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης

Το ότι οι Γερμανοί αποφασίζουν τελικά τα πάντα στην Ευρώπη είναι γνωστό τοις πάσι αν και μη ευρέως καθομολογούμενο. Και όλοι στην Ευρώπη περιμένουν να δουν τι θα κάνει η Γερμανία πριν κινηθούν οι ίδιοι, και αυτό κολακεύει τους Γερμανούς, παρά τους ύμνους προς την ομόνοια, όπως αναφέρει το Politico.

Τούτου λεχθέντος, τις τελευταίες ημέρες η γερμανική τοξικότητα έφτασε σε ένα απόγειο με την παρέμβαση την τελευταία στιγμή του Βερολίνου για τη διάσωση του κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Ο νέο εμφύλιος της ΕΕ: Γαλλογερμανικός πόλεμος για τους κινητήρες εσωτερικής καύσης

Την περασμένη εβδομάδα, οι χώρες της ΕΕ αναμενόταν να περάσουν μια δέσμη μέτρων με στόχο να απαλλάξουν τους δρόμους της Ευρώπης από αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Σύμφωνα με το σχέδιο, η ΕΕ θα απαγόρευε νέες κυκλοφορίες αυτοκινήτων που κινούνται με κινητήρες εσωτερικής καύσης από το 2035. Η, μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων, συμφωνία αποτελεί πυλώνα του φιλόδοξου στόχου της ΕΕ να γίνει ουδέτερη προς τον άνθρακα έως το 2050.

Αυτή η γερμανική παρέμβαση της τελευταίας στιγμής σε μια συμφωνία που όλοι πίστευαν ότι ήταν τετελεσμένη έφερε την περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ σε αδιέξοδο, και ταυτόχρονα αποκάλυψε ότι η Γερμανία δεν προσπαθεί πλέον καν να κρύψει τη ισχύ της.

Η Γαλλία επί σκηνής

Για την Γαλλία, τα γερμανικά καμώματα αποτελούν εφαλτήριο να ενισχύσουν την άποψη ότι οι Γερμανοί είναι ένας αναξιόπιστος εταίρος στην Ευρώπη.

Η κίνηση της Γερμανίας έχει προκαλέσει φόβους ότι άλλες χώρες θα προσπαθήσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και να κρατήσουν όμηρους τις μεταρρυθμίσεις της ΕΕ.

Οι Γερμανοί μπορεί να μην είναι γνωστοί για τη φινέτσα τους, αλλά ακόμα κι έτσι, η τακτική του Βερολίνου για να σώσει τον κινητήρα εσωτερικής καύσης έχει συγκλονίσει και εξοργίσει στελέχη στις Βρυξέλλες.

Γι’ αυτό η πραγματική σημασία της αντιπαράθεσης δεν έχει να κάνει με τις εκπομπές CO2 αλλά με το πώς λειτουργούν οι Βρυξέλλες. Μια μεγάλη ανησυχία μεταξύ των μελών της ΕΕ είναι ότι ο συνασπισμός που έχει συγκεντρώσει η Γερμανία για να σώσει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης, που περιλαμβάνει Πολωνία, Αυστρία, Τσεχική Δημοκρατία και Βουλγαρία, θα αυτονομηθεί ως μπλοκ σε άλλα μέτωπα, με ή χωρίς γερμανική υποστήριξη.

Είναι εύκολο να κοροϊδεύουμε τον γραφειοκρατικό και περίπλοκο τρόπο λήψης αποφάσεων της ΕΕ, την ώθηση και την έλξη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, που γνωστοποιούνται στην αδιαφανή διάλεκτο των ευρωκρατών των Βρυξελλών, αλλά παράγει νόμιμα αποτελέσματα.

Το ότι η Γερμανία είναι διατεθειμένη να πειράξει αυτή τη λεπτή ισορροπία προδίδει είτε άγνοια του τρόπου λειτουργίας της ΕΕ, αμφιθυμία ή και τα δύο.

Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η Γερμανία δεν επρόκειτο ποτέ να σκοτώσει τη κότα που γεννάει τα χρυσά αυγά. Ο κινητήρας εσωτερικής καύσης εφευρέθηκε και τελειοποιήθηκε στη Γερμανία για πάνω από έναν αιώνα από εταιρείες όπως η Mercedes, η BMW και η Audi, όντας η πηγή της γερμανικής υπερηφάνειας και ευημερίας για γενιές.

Πράγματι, εφόσον οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες δεν είναι ιδιαίτερα ικανές στην κατασκευή ηλεκτρικών αυτοκινήτων (ή πιο συγκεκριμένα των μπαταριών στην καρδιά των οχημάτων), υπάρχει λόγος η Γερμανία να αναπτύξει συνθετικά καύσιμα χαμηλών εκπομπών που θα διατηρούσαν το κινητήρα εσωτερικής καύσης ζωντανό. Το Βερολίνο είχε τουλάχιστον μια δεκαετία να το πράξει.

Το θέμα είναι ότι δεν το έκανε, αντ’ αυτού επέλεξε να διαθέσει δισεκατομμύρια για την επιδότηση της αγοράς ηλεκτρικών οχημάτων και της υποδομής για την επαναφόρτισή.

Επιπλέον, η Γερμανία ενθάρρυνε και άλλες ευρωπαϊκές χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Και όλες οι χώρες που έχουν χρησιμεύσει ως εργοστάσια για αυτές τις εταιρείες, συμφώνησαν να συνεχίσουν.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η γερμανική επιμονή αυτόν τον μήνα να ορίσει η ΕΕ μια εξαίρεση από την απαγόρευση των κινητήρων για αυτοκίνητα που κινούνται με συνθετικά, τα λεγόμενα ηλεκτρονικά καύσιμα, έχει πιάσει την υπόλοιπη Ευρώπη εξ απίνης.

Γιατί τώρα;

Οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν πέσει κάτω από το 20% σε ορισμένες πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τοποθετώντας τους περισσότερο από 10 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες που βρίσκονται στην πρώτη θέση.

Ο μικρότερος εταίρος του κυβερνητικού συνασπισμού, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) με επιχειρηματικό προσανατολισμό, βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. Ο ηγέτης του κόμματος Κρίστιαν Λίντνερ, γνωστός λάτρης της ταχύτητας, έχει ορκιστεί να σώσει τον κινητήρα από τους συμπλέκτες του πράσινου λόμπι.

Περίπου 1 εκατομμύριο Γερμανοί εργάζονται στην αυτοκινητοβιομηχανία και πολλές από αυτές τις θέσεις εργασίας θα χάνονταν εάν ο κινητήρας «πεθάνει.

Το πραγματικό μυστήριο είναι γιατί οι Πράσινοι, το άλλο κόμμα στην κυβέρνηση της Γερμανίας, δεν έχουν κάνει περισσότερα για να επιλύσουν την κρίση. Όχι μόνο το περιβαλλοντικό κόμμα υποστήριξε την απαγόρευση των κινητήρων για χρόνια, αλλά είναι επίσης το πιο φιλοευρωπαϊκό κόμμα στην κυβέρνηση και κανονικά θα προσπαθούσε να εμποδίσει το Βερολίνο ακόμη και να μην φαίνεται ότι υπονομεύει τις Βρυξέλλες, αλλά σιωπά.

Σε μια προσπάθεια να εκτονωθεί η αντιπαράθεση ενόψει της συνόδου κορυφής των ηγετών της ΕΕ την επόμενη εβδομάδα, η γερμανική κυβέρνηση έστειλε επιστολή στην Επιτροπή την Τετάρτη, διευκρινίζοντας τι θέλει σε αντάλλαγμα για την άρση του βέτο της. Το κύριο αίτημά της, δηλαδή η ευρεία εξαίρεση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα είχε ήδη απορριφθεί από το Ευρωοινοβούλιο και άλλα θεσμικά όργανα κατά τις αρχικές διαπραγματεύσεις για το πακέτο.

Μια τέτοια αντιστροφή θα απαιτούσε να ανοίξει ξανά η συμφωνία. Οι Γάλλοι σίγουρα θα διαρρήξουν τα ιμάτια τους και η Γερμανία θα κάνει ούτως ή άλλως ότι θέλει.