Goldman Sachs: Mηνύματα ύφεσης στις ΗΠΑ από τις αγορές με φόντο την τραπεζική αναταραχή;

Η αναταραχή μεταξύ των μικρότερων τραπεζών στις ΗΠΑ αναμένεται να επιβραδύνει την οικονομία, αυξάνοντας την πιθανότητα ύφεσης. Ωστόσο, οι αγορές μετοχών και ομολόγων έδιναν διαφορετικά μηνύματα σχετικά με το εάν οι ΗΠΑ οδεύουν προς μια απότομη προσγείωση νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, σύμφωνα με τον Brett Nelson, επικεφαλής της κατανομής τακτικών περιουσιακών στοιχείων για την Asset & Wealth Management Investment Strategy Group (ISG) της Goldman Sachs.

Goldman Sachs: Η SVB φέρνει πιο κοντά στην ύφεση τις ΗΠΑ

Με βάση τις μειώσεις του S&P 500 Index, ένας πρόχειρος υπολογισμός υποδεικνύει ότι οι χρηματιστηριακοί επενδυτές αξιολογούν 50% – 50% τις πιθανότητες ύφεσης στις ΗΠΑ, κάτι το οποίο δεν απέχει πολύ από την εκτίμηση της ISG για 45% έως 55% πιθανότητες ύφεσης το επόμενο έτος.

«Βλέπουμε τα επιχειρήματα υπέρ μιας ύφεσης να είναι εξίσου επιτακτικά με αυτά που είναι εναντίον μιας ύφεσης», αναφέρει ο Νέλσον. Τα βραχυπρόθεσμα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ δείχνουν να έχουν πιο απαισιόδοξη προοπτική: η πρόσφατη πτώση των αποδόσεων στο κατώτατο σημείο τους έδειξε ότι οι επενδυτές πιστεύουν ότι η Fed θα μειώσει περαιτέρω τα επιτόκια μέσα στον χρόνο φέτος ως απάντηση στην επερχόμενη αδυναμία της οικονομικής ανάπτυξης, λέει ο ίδιος.

Ο Νέλσον απάντησε στο πόσο μεγάλο μέρος της αναταραχής στον τραπεζικό τομέα των ΗΠΑ έχει ήδη ολοκληρωθεί, τις προσδοκίες της ISG για ύφεση και πώς οι πελάτες πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να επενδύσουν καθώς η αυστηροποίηση των τραπεζικών προτύπων φιλτράρει την οικονομία. Ακολουθούν οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις που έδωσε:

Τι μέρος από την αναταραχή μεταξύ των μικρότερων τραπεζών στις ΗΠΑ εμφανίζεται ήδη στην οικονομία;

Στον Όμιλο Επενδυτικής Στρατηγικής, δημοσιεύουμε μια ετήσια προοπτική για τους πελάτες υψηλής καθαρής αξίας της εταιρείας και έχουμε πάντα ένα θέμα για αυτό. Φέτος το θέμα ήταν «προσοχή, βαριά ομίχλη», δεδομένης της τεράστιας αβεβαιότητας που προφανώς αντιμετωπίζουν οι επενδυτές σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της τροχιάς της οικονομίας, του πληθωρισμού, της νομισματικής πολιτικής και της γεωπολιτικής.

Θα έλεγα ότι τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων έχουν σίγουρα πυκνώσει αυτή την ομίχλη. Μολονότι έχουμε δει πιθανώς τις πρωτογενείς επιπτώσεις των αυστηρότερων χρηματοοικονομικών συνθηκών σε υψηλότερα ασφάλιστρα κινδύνου σε μια ποικιλία διαφορετικών κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, ο αντίκτυπος στην πραγματική οικονομία — η οποία τελικά θα τροφοδοτηθεί μέσω τραπεζικού δανεισμού, οικονομικής ανάπτυξης και εμπιστοσύνης των καταναλωτών — δεν έχει ακόμη εξελιχθεί.

Λάβετε τώρα υπόψη ότι αυτές οι τράπεζες μικρού και μεσαίου μεγέθους που επηρεάζονται είναι πολύ ζωτικής σημασίας για τον σχηματισμό πιστώσεων στις ΗΠΑ. Αυτές οι τράπεζες αντιπροσωπεύουν από κοινού περίπου το ήμισυ του επιχειρηματικού δανεισμού των ΗΠΑ, περίπου το 60% των στεγαστικών δανείων, το 80% του δανεισμού για εμπορικά ακίνητα και το 45% των καταναλωτικών δανείων.

Φαίνεται, λοιπόν, πολύ πιθανό, δεδομένων των γεγονότων της περασμένης εβδομάδας, να δούμε μια αυστηροποίηση των προτύπων δανεισμού αυτών των τραπεζών, και αυτό θα αποτελέσει προφανώς τροχοπέδη για την ανάπτυξη, δεδομένων των στατιστικών που μόλις σας έδωσα. Σε αυτό το στάδιο είναι πολύ δύσκολο να σταθμιστεί τι θα σημαίνει αυτή η αυστηροποίηση των προτύπων δανεισμού. Όμως, οι συνάδελφοί μας στην Global Investment Research υπολόγισαν ότι καθώς αυτές οι τράπεζες αυστηροποιούν τα πρότυπα δανεισμού τους, αυτό θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει κάτι της τάξης της μισής ποσοστιαίας μονάδας στην αύξηση του ΑΕΠ φέτος, και ισοδύναμο με αυξήσεις από τη Fed κατά περίπου 25 έως 50 μονάδες βάσης.

Οπότε είναι ουσιώδες, αλλά δεν είναι τόσο μεγάλος ο αντίκτυπος στην ανάπτυξη ώστε να πιστεύουμε ότι θα οδηγούσε την οικονομία σε ύφεση, ειδικά εάν τα πράγματα σταθεροποιηθούν τις επόμενες ημέρες.

Πώς τοποθετείτε ένα χαρτοφυλάκιο σε μια περίοδο σαν αυτήν που διανύουμε;

Ως επενδυτές δεν μας αρέσει η αβεβαιότητα και προτιμούμε περιβάλλοντα όπου μπορούμε να έχουμε υψηλή ασφάλεια για το αποτέλεσμα και επομένως να γνωρίζουμε ακριβώς πώς να βελτιστοποιήσουμε την τοποθέτηση του χαρτοφυλακίου μας. Αλλά ειλικρινά, δεν πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

Όπως ανέφερα προηγουμένως, βλέπουμε τα επιχειρήματα υπέρ μιας ύφεσης να είναι εξίσου επιτακτικά με εκείνα κατά της ύφεσης. Έτσι, αυτό που λέμε στους πελάτες μας, δεδομένης αυτής της σκιάς αβεβαιότητας, είναι ότι δεν πρέπει να τοποθετούν το χαρτοφυλάκιό τους αποκλειστικά για οποιοδήποτε από αυτά τα αποτελέσματα. Αντίθετα, η συμβουλή μας είναι να συνεχίσουν να επενδύουν με μια στρατηγική κατανομή περιουσιακών στοιχείων, η οποία διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό από το σχεδιασμό.

Όσον αφορά την αντίδραση της αγοράς, πιστεύετε ότι είναι περίπου σύμφωνη με το πώς θα την περιμένατε;

Είναι πάντα δύσκολο να γνωρίζουμε ποιες αγορές ρίχνουν την τιμή ανά πάσα στιγμή. Ως επενδυτές προσπαθούμε πάντα να το καταλάβουμε αυτό για να μάθουμε εάν υπάρχει η ευκαιρία να στηριχθούμε στο σημείο που βρίσκονται οι αγορές. Η γενική μας αίσθηση είναι ότι οι αλλαγές στην αγορά ήταν συνεπείς με τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων. Πιο διαισθητικά, οι τράπεζες έχουν υποστεί το μεγαλύτερο στρες, επειδή προφανώς βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης.

Στις ευρύτερες μετοχές, πιστεύουμε ότι η πτώση ήταν σχετικά ομαλή και μέτρια μέχρι στιγμής. Ο S&P 500, για παράδειγμα, υποχωρεί περίπου 2%-3% από λίγο πριν από την έναρξη της τραπεζικής αναταραχής, κάτι που φαίνεται να συνάδει με τη σχετικά μέτρια οπισθοδρόμηση στην εκτιμώμενη αύξηση του ΑΕΠ που ανέφερα προηγουμένως.

Τώρα, ορισμένοι έχουν διατυπώσει το επιχείρημα ότι οι ευρύτερες αγορές μετοχών θα έπρεπε να πέφτουν πολύ περισσότερο. Αλλά πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι ο S&P 500 ήταν ήδη σε διψήφια πτώση από την κορύφωση του περασμένου έτους όταν ξεκίνησε αυτή τραπεζική αναταραχή.

Ένας τρόπος με τον οποίο προσπαθούμε να σταθμίσουμε πού βρίσκεται η αγορά και εάν αυτό είναι λογικό είναι να θεωρήσουμε ότι σε μια τυπική ύφεση, η αγορά μετοχών μειώνεται περίπου 30% κατά μέσο όρο. Στο τρέχον επίπεδό του, ο S&P 500 υποχωρεί περίπου 17% από το υψηλό του. Αυτό είναι περίπου στα μέσα της ύφεσης, υποδεικνύοντας ότι οι αγορές μπορεί να δίνουν ίσες πιθανότητες για ύφεση. Αυτό είναι σύμφωνο με το εύρος που έχουμε για ύφεση γύρω στο 45% με 55%. Για εμάς, λοιπόν, η αγορά δίνει αυξημένες, αλλά όχι συντριπτικά μεγάλες, πιθανότητες για ύφεση.

Τι σας λένε τα μηνύματα εκτός χρηματιστηρίου;

Εκτός από τις μετοχές, υπάρχουν τομείς όπου βλέπουμε μεγαλύτερη απόκλιση σε αυτό που φαίνεται να τιμολογεί η αγορά, και νομίζω ότι ο πιο προφανής υποψήφιος είναι τα χαμηλά επιτόκια στις ΗΠΑ. Εδώ έχουμε δει την αγορά των ΗΠΑ να τιμολογεί από πρόσθετες αυξήσεις κατά σχεδόν 100 μονάδες βάσης μέχρι σχεδόν 100 μονάδες μείωσης μέχρι το τέλος του έτους. Όχι μόνο αυτή η ταλάντευση των 200 μονάδων βάσης σε μια εβδομάδα είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη για τα ιστορικά πρότυπα -είναι ένα πολύ μεγάλο εύρος- αλλά μείωση κατά σχεδόν 100 μονάδες βάσης μέχρι το τέλος του έτους φαίνεται επίσης να συνεπάγεται αναπτυξιακά αποτελέσματα που είναι πολύ χειρότερα από αυτά που προφανώς είναι ενσωματωμένα στις μετοχές.

Έτσι, το συμπέρασμα το μυαλό μας εξακολουθεί να εκκρεμεί αν οι επενδύσεις σταθερού εισοδήματος έχουν κινηθεί πολύ γρήγορα ή οι μετοχές έχουν κινηθεί πολύ αργά.

Ωστόσο, δεδομένου ότι οι μετοχές φαίνεται να αντανακλούν περισσότερο από ποτέ πιθανότητες ύφεσης και ότι οι τεχνικοί παράγοντες στην αγορά ομολόγων πιθανότατα ενίσχυσαν την κίνηση -είχαμε ακραία θέση βραχυπρόθεσμων ομολόγων μεταξύ των επενδυτών πριν ξεκινήσει το πρόσφατο τραπεζικό στρες- θα δίναμε το προβάδισμα στην ερμηνεία ότι οι αγορές σταθερού εισοδήματος μπορεί να έχουν προχωρήσει πέρα από αυτό που δικαιολογείται από τα θεμελιώδη στοιχεία. Η αύξηση των αποδόσεων από τα χαμηλά τους στην αρχή της εβδομάδας ενισχύει επίσης αυτή την άποψη.

Το τελευταίο σημείο που θα προσθέσω σε αυτήν τη διάσταση είναι ότι είναι προτεραιότητα για τη Fed να μειώσει τα επιτόκια εκτός ύφεσης. Για παράδειγμα, η Fed μείωσε τα επιτόκια ως απάντηση στους κραδασμούς της δεκαετίας του 1990, δηλαδή στην ταχεία άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων που είδαμε το 1994, και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της Ασιατικής Χρηματοπιστωτικής Κρίσης και της Κρίσης Μακροπρόθεσμης Διαχείρισης Κεφαλαίων το 1998.

Επομένως, αυτός θα μπορούσε να είναι ένας άλλος τρόπος για να διευθετηθεί η τιμολόγηση των περικοπών στην αγορά ομολόγων χωρίς απαραίτητα να συνεπάγεται ύφεση.