Αρχίσαμε τα σερί, πάλι

Η θετική απόδοση τόσο της σήμερον όσο και εν γένει, είναι η μια πλευρά του νομίσματος.

Η πλευρά που μας ενδιαφέρει άμεσα, εξάλλου, διότι έτσι γράφουμε τα κέρδη μας.

Ωστόσο η άλλη πλευρά έχει να κάνει με ποιοτικά χαρακτηριστικά. Όγκοι, ανθεκτικότητα στα δύσκολα (πτωτικά) σκέλη, ομαλή διαπραγμάτευση, ευαισθησία στην (αντιθέτου προσήμου) ειδησεογραφία, διάχυση στο ταμπλό κ.α.

Κι όλα αυτά, τα βλέπουμε μετά από πολλά χρόνια στο ταμπλό μας.

Εξ αυτού προκύπτει και ότι η τρέχουσα συγκυρία αποτελεί μια από τις καλύτερες χρηματιστηριακές περιόδους μας.

Και προφανώς, βαθιές παθογένειες του παρελθόντος δεν μπορούν εύκολα να σβηστούν. Και πάντα θα υπάρχουν παγίδες.

Όμως, είναι κοινός τόπος ότι μιλάμε εδώ και καιρό για ένα τελείως διαφορετικό χρηματιστήριο, τουλάχιστον εστιάζοντας σε μια βεντάλια εισηγμένων που αξίζουν τον κόπο.

Σημειωτέον, κάποιες εξ αυτών υπολείπονται μονάχα σε μέγεθος σε σχέση με τα παγκόσμια υπερατού, ενώ χρηματοοικονομικά είναι πολλές φορές καλύτερες.

Είναι εκείνες που μνημονεύουμε συχνά και στη στήλη, και χοντρικά εκείνες που υποστηρίζουν την άνοδο με στιβαρό τρόπο.

Μακροπρόθεσμα, ο ΓΔ παραμένει σε υπεραγορασμένη ζώνη μετά από το αλήστου μνήμης “στοπ” των αγοραστών στη ζώνη των 1000 μονάδων στην κατεβασιά του Μαρτίου.

Και πλέον, κοιτάμε τις 1250.

Κοντινές στηρίξεις οι 1103 και 1080, με τον τραπεζικό κλάδο να παραδίδει μαθήματα τεχνικής ανάλυσης και μετοχικής βάσης (ποιός θα το πίστευε..).

Τεράστιο ενδιαφέρον υπάρχει στα σχήματα ΜΕΖΖ, κυρίως στα ΣΑΝ και ΓΚ, υπενθυμίζοντας ότι το ΦΒ έκανε ήδη αυτό που έπρεπε τον Νοέμβριο με το μέρισμα από τα κουπόνια των ομολόγων τους, και μάλιστα πριν την αποπληρωμή των senior, όπως προβλέπεται.

Κι αυτό, προσθέτει πόντους στον τραπεζικό, κάτι που ούτως ή άλλως είχε δώσει αέρα στο μείζον ζήτημα των ΜΕΑ (βλ. σχέδιο Ηρακλής).

Τέλος, η αγορά εισηγμένων εταιρικών ομολόγων κινήθηκε αδιάφορα, με πολλές αξιοπρεπέστατες εκδόσεις να συνεχίζουν βαθιά υπό το άρτιο (ΕΛΧΑ, ΜΟΗ, ΟΠΑΠ κ.α) προσφέροντας ικανοποιητικές αποδόσεις πέριξ του 4-5% ετήσια.