Εφιάλτες στον δρόμο με τις… κάλπες [πίνακας]

Καθώς η χώρα πήρε ξανά τον δρόμο προς τις νέες κάλπες (για δέκατη έκτη φορά μετά τη Μεταπολίτευση), θυμήθηκα ότι στα «ΝΕΑ» και στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» είχα εγκαινιάσει μιαν έρευνα με τίτλο «Και μετά τις εκλογές, τι;», η οποία διαρκούσε έως την παραμονή των εκάστοτε εκλογών. Το συμπέρασμα της έρευνας αυτής, η οποία συνοδευόταν από πίνακες με διαχρονικά στοιχεία για τα «επιτεύγματα» των αντίστοιχων εκλογικών και κυβερνητικών κύκλων, ήταν μόνιμα απογοητευτικό ή, καλύτερα, εφιαλτικό: κάθε πέρσι και… καλύτερα!

Εκρινα ότι θα ήταν αρκούντως χρήσιμο να συνεχίσω αυτή την τακτική με ένα σημερινό σχετικό κείμενο και πίνακα στη στήλη αυτή, με την ελπίδα ότι ύστερα από 13 χρόνια από το «επάρατο», «εκτροχιασμένο» και δίκην «Τιτανικού» 2009, οι θυσίες θα είχαν πιάσει τόπο και ότι η χώρα θα είχε επανέλθει στην «κανονικότητα» του… 2009.

Δηλαδή, νόμιζα ότι με τις γλυκοκέλαηδες «Ζαππειάδες» και «Μαινάδες» στο Σύνταγμα θα έπιανε τόπο η πρωτοφανής εισροή στα δημόσια ταμεία με τη μορφή φόρων, δανείων από την τρόικα, κοινοτικών πόρων και αποκρατικοποιήσεων πάνω από ένα τρισ. ευρώ από το 2010 έως το 2022 (τόσα έσοδα εισέρρευσαν σε 28 χρόνια, από το 1981 έως το 2009!). Επίσης, νόμιζα ότι θα είχε γίνει χρηστή διαχείριση των πόρων αυτών με παραγωγικές δαπάνες για την ανάπτυξη, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και των δημόσιων υποδομών, οι οποίες, ως συνήθως, ξεπέρασαν τα έσοδα και ανήλθαν την ίδια περίοδο σε πάνω 1,1 τρισ. ευρώ! (το ίδιο περίπου ποσό σπαταλήθηκε σε 28 χρόνια, δηλαδή από το 1981 έως το 2009!).

Αμ δε! Οσο προχωρούσα στην κατάρτιση του παρατιθέμενου πίνακα με επεξεργασία επίσημων στοιχείων, τόσο ανέκραζα μεγαλοφώνως με απογοήτευση για τα εφιαλτικά ευρήματα που προέκυπταν!

Θα κωδικοποιήσω τα βασικά συμπεράσματα στις ακόλουθες ομάδες:

Πρώτον, παρά τις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις με πέντε κυβερνήσεις πλήρους σχεδόν συνταγματικής θητείας και τη λεηλασία της οικονομίας, των νοικοκυριών, των εργαζομένων, των επιχειρήσεων και των συνταξιούχων στο όνομα των «καταργούμενων» και «σχιζόμενων» Μνημονίων από τους μετέπειτα αντίστοιχους κυβερνήτες, κανένα, μα κανένα από τα βασικά οικονομικά μεγέθη όχι μόνο δεν άγγιξαν τα αντίστοιχα του 2009, αλλά πολλά, όπως το χρέος (πήγαν χαμένα και τα 51,8 δισ. ευρώ που διατέθηκαν από την αγριότερη ίσως επίθεση στην ιδιωτική περιουσία το 2012 από την οποία εισπράχθηκαν 137,8 δισ. ευρώ, τα οποία έγιναν… σκορποχώρι, όπως επισημαίνει η Τράπεζα της Ελλάδος!), πόρρω απέχουν απ’ αυτά!

Δεύτερον, η ίδια μελαγχολική διαπίστωση προκύπτει και για τα βασικά κοινωνικά μεγέθη, από τα οποία μερικά, όπως το ατομικό εισόδημα, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, η φορολογία, αλλά και ανεργία προκαλούν τρόμο!

Τρίτον, εφιαλτική είναι η εξέλιξη και της Διεθνούς Επενδυτικής Θέσης (ΔΕΘ), η οποία είναι μονίμως και ολοένα αυξανόμενη αρνητική και η οποία παρουσιάζει τις καθαρές υποχρεώσεις της χώρας έναντι μη κατοίκων (λαμβάνει υπόψη τις άμεσες επενδύσεις, τις επενδύσεις χαρτοφυλακίου, τις λοιπές επενδύσεις και το ύψος των συναλλαγματικών διαθεσίμων).

Τέταρτον, την ίδια περίοδο έκλεισαν 587 σχολεία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ ο δημογραφικός «Ηρώδης» έσφαξε πάνω από 18.000 μαθητές!!!