Δεν χρειαζόμαστε τις κατά καιρούς υποθέσεις «επωνύμων», που κυριαρχούν σε μια επικαιρότητα που τρέφεται από τα «σκάνδαλα», ως υπενθύμιση της αναπαραγωγής σεξιστικών στερεοτύπων, πατριαρχικών λογικών και κακοποιητικών συμπεριφορών μέσα στην κοινωνία.
Εκτός και εάν όντως πιστέψαμε ότι αρκούσαν μερικές καταδίκες, κάποιες αλλαγές που καθιστούν το νομικό πλαίσιο αυστηρότερο και ορισμένες «καμπάνιες» για να αναμετρηθούμε με ένα πρόβλημα που έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις και πολύ βαθύτερες ρίζες.
Δεν υποτιμώ ούτε τα βήματα προς την τυπική ισότητα (που οι στατιστικές δείχνουν ότι απέχει πολύ από την πραγματική ισότητα), ούτε την αποσαφήνιση ότι «σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός», ούτε τις προσπάθειες να κάνουμε τον δημόσιο λόγο πιο συμπεριληπτικό (και ας υπάρχουν ακόμη φωνές που λοιδορούν την «πολιτική ορθότητα»).
Ομως, οι κακοποιητικές συμπεριφορές και οι πραγματικές ανισότητες εξακολουθούν να αναπαράγονται ακριβώς επειδή υποστηρίζονται από ευρέως διαδεδομένα στερεότυπα και αντιλήψεις που ενίοτε βιώνονται από τα υποκείμενα ως η «φυσιολογική» πρόσληψη της πραγματικότητας.
Την ίδια ώρα δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι ο σεξισμός αναπαράγει μια σχέση άνιση και εξουσιαστική που βρίσκεται σε άμεση συνέργεια με άλλες εξουσίες και ιεραρχίες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές, ενισχύοντας και παγιώνοντάς τες.
Αυτό με τη σειρά του ορίζει και ένα φάσμα αναγκαίων μετασχηματισμών που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια κάποιων θεσμικών παρεμβάσεων ή εκστρατειών ευαισθητοποίησης. Πολύ περισσότερο παραπέμπει σε μια συνολικότερη διαδικασία κοινωνικής αλλαγής, τους τρόπους με τους οποίους θα σταματήσει η αναπαραγωγή στερεοτύπων αρρενωπότητας που εύκολα εκβάλλουν στη βία και την κακοποίηση, την εξασφάλιση ότι η πραγματική ανισότητα στους χώρους εργασίας δεν θα συγκαλύπτεται πίσω από την «ελευθερία της αγοράς και της επιχειρηματικότητας», τα βήματα ώστε η οικογένεια να μην αντιμετωπίζεται ως άβατο πίσω από το οποίο βασιλεύει η βία και η κακοποίηση.
Αυτές οι προτεραιότητες σημαίνουν ότι οι κρίσιμες συμμαχίες για την επίτευξη τέτοιων στόχων περιλαμβάνουν πρώτα και κύρια τα κινήματα που προτάσσουν τα κοινωνικά δικαιώματα και τη δικαιοσύνη.
Latest News
Το ερώτημα της χρονιάς
Ένα από τα βασικά ερωτήματα που απασχολούν τη χώρα εν όψει της νέας χρονιάς είναι πώς θα ξεκολλήσουν οι αμοιβές
Χωρίς εργαζομένους
Δεν πρόκειται για αστείο, ούτε για υπερβολή
Η νέα μεγάλη αλλαγή του ενεργειακού σκηνικού
Αυτό που θεωρούσαμε ως δεδομένο πριν από μερικά χρόνια, ότι η ενεργειακή αγορά θα μονοπωληθεί από πράσινα προϊόντα τα επόμενα χρόνια, έχει αλλάξει
Μια βοήθεια από το κράτος…
Η πολιτική αδράνεια είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα μετά τις ευρωεκλογές
Παγκόσμιο χρέος: Η θύελλα που έρχεται;
Αυτοί που σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στην πορεία του παγκόσμιου χρέους, είναι πολύ πιθανόν να βρεθούν μπροστά σε δραματικά αδιέξοδα...
Χωρίς κίνητρα
Στην Ελλάδα, κίνητρα για αποταμίευση, πέραν της απόδοσης σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, δεν υπάρχουν
Ξύνοντας ελβετικές πληγές
Για ένα μέσο δάνειο σε ευρώ με μια διάρκεια αποπληρωμής τα 20 χρόνια καταλήγει ο δανειολήπτης να καταβάλλει περίπου 1,5 φορά το ποσό που δανείστηκε
Το ξεχασμένο ιδιωτικό χρέος
Οι οφειλές παραμένουν οφειλές και βαραίνουν μια ολόκληρη οικονομία και κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε ρεαλιστικές λύσεις
Ευκαιρία ζωής
Υπάρχει ένα Ταμείο που έχει δημιουργήσει η σημερινή κυβέρνηση και φέρει το όνομα ΤΕΚΑ
Η οικονομία με τα μάτια των ξένων
Η Ελλάδα, είπε, άλλαξε, αλλά δεν ανθεί