
Δεν χρειαζόμαστε τις κατά καιρούς υποθέσεις «επωνύμων», που κυριαρχούν σε μια επικαιρότητα που τρέφεται από τα «σκάνδαλα», ως υπενθύμιση της αναπαραγωγής σεξιστικών στερεοτύπων, πατριαρχικών λογικών και κακοποιητικών συμπεριφορών μέσα στην κοινωνία.
Εκτός και εάν όντως πιστέψαμε ότι αρκούσαν μερικές καταδίκες, κάποιες αλλαγές που καθιστούν το νομικό πλαίσιο αυστηρότερο και ορισμένες «καμπάνιες» για να αναμετρηθούμε με ένα πρόβλημα που έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις και πολύ βαθύτερες ρίζες.
Δεν υποτιμώ ούτε τα βήματα προς την τυπική ισότητα (που οι στατιστικές δείχνουν ότι απέχει πολύ από την πραγματική ισότητα), ούτε την αποσαφήνιση ότι «σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός», ούτε τις προσπάθειες να κάνουμε τον δημόσιο λόγο πιο συμπεριληπτικό (και ας υπάρχουν ακόμη φωνές που λοιδορούν την «πολιτική ορθότητα»).
Ομως, οι κακοποιητικές συμπεριφορές και οι πραγματικές ανισότητες εξακολουθούν να αναπαράγονται ακριβώς επειδή υποστηρίζονται από ευρέως διαδεδομένα στερεότυπα και αντιλήψεις που ενίοτε βιώνονται από τα υποκείμενα ως η «φυσιολογική» πρόσληψη της πραγματικότητας.
Την ίδια ώρα δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι ο σεξισμός αναπαράγει μια σχέση άνιση και εξουσιαστική που βρίσκεται σε άμεση συνέργεια με άλλες εξουσίες και ιεραρχίες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές, ενισχύοντας και παγιώνοντάς τες.
Αυτό με τη σειρά του ορίζει και ένα φάσμα αναγκαίων μετασχηματισμών που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια κάποιων θεσμικών παρεμβάσεων ή εκστρατειών ευαισθητοποίησης. Πολύ περισσότερο παραπέμπει σε μια συνολικότερη διαδικασία κοινωνικής αλλαγής, τους τρόπους με τους οποίους θα σταματήσει η αναπαραγωγή στερεοτύπων αρρενωπότητας που εύκολα εκβάλλουν στη βία και την κακοποίηση, την εξασφάλιση ότι η πραγματική ανισότητα στους χώρους εργασίας δεν θα συγκαλύπτεται πίσω από την «ελευθερία της αγοράς και της επιχειρηματικότητας», τα βήματα ώστε η οικογένεια να μην αντιμετωπίζεται ως άβατο πίσω από το οποίο βασιλεύει η βία και η κακοποίηση.
Αυτές οι προτεραιότητες σημαίνουν ότι οι κρίσιμες συμμαχίες για την επίτευξη τέτοιων στόχων περιλαμβάνουν πρώτα και κύρια τα κινήματα που προτάσσουν τα κοινωνικά δικαιώματα και τη δικαιοσύνη.


Latest News

Το στοίχημα του ενός εκατομμυρίου επιπλέον γερμανών τουριστών
Τα μεγάλα γερμανικά τουριστικά γραφεία κινούνται με άνοδο από 12% έως 20% στις προκρατήσεις προς τη χώρα μας σε σχέση με πέρυσι

Η ευρωπαϊκή άμυνα και η μεγάλη ευρωπαϊκή ασθένεια
Οι σωστές διαγνώσεις του Μάριο Ντραγκι και του Εμμανουέλ Μακρόν, δεν θα πρέπει να οδήγησαν σε λάθος.... ιατρική

Οι ενθουσιώδεις και οι κυνικοί
«Θα πρέπει όλοι να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί – θα πρέπει να είμαστε ευέλικτοι για να ανταποκριθούμε στα δεδομένα» είπε η Κριστίν Λαγκάρντ

Γερμανική αναθέρμανση
Η Γερμανία βρίσκεται σε σοκ εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα

Η ελληνική κυβέρνηση και οι μισθολογικοί στόχοι για το 2027
Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επισπεύσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις ώστε οι μέσοι μισθοί να γίνουν υψηλότεροι για τους περισσότερους Έλληνες πολίτες

Δεν είμαστε και τόσο στριμωγμένοι
Ενας καλός συντονισμός θα χρειαστεί, ένα καλό σχέδιο και μια ισχυρή ηγεσία

Ο Ντόναλντ Τραμπ και η πίστη στη μαγική δύναμη των δασμών
Οι επιλογές του Ντόναλντ Τραμπ αποτυπώνουν μια υπερβολική εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα των δασμών

Ποιον κόσμο θέλει ο Τραμπ;
Η προσπάθεια του Τραμπ να συμβάλλει στην παγκοσμιοποίηση του “ειρηνικού” εθνικισμό του, δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα του εξασφαλίσει κάποιο... Νόμπελ ειρήνης

Όταν δεν κάνεις το προφανές
Δεν γίνεται να είσαι κάτι άλλο από την πολιτική που εφαρμόζεις. Δεν γίνεται να είσαι με όλους. Όσο και να το θέλεις

Ο φαύλος κύκλος των μισθών
Τα πρώτα χρόνια μετά την περίοδο των μνημονίων, βασικό ζητούμενο στην ασκούμενη οικονομική πολιτική της χώρας ήταν η ενίσχυση των κατώτερων εισοδημάτων. Να βρουν δουλειά οι χτυπημένοι από την κρίση, αλλά και να βελτιωθούν οι αποδοχές των νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας αλλά και των εγκλωβισμένων στον βασικό μισθό με προσόντα και χρόνια προϋπηρεσίας, που είχαν […]