Δεν χρειαζόμαστε τις κατά καιρούς υποθέσεις «επωνύμων», που κυριαρχούν σε μια επικαιρότητα που τρέφεται από τα «σκάνδαλα», ως υπενθύμιση της αναπαραγωγής σεξιστικών στερεοτύπων, πατριαρχικών λογικών και κακοποιητικών συμπεριφορών μέσα στην κοινωνία.
Εκτός και εάν όντως πιστέψαμε ότι αρκούσαν μερικές καταδίκες, κάποιες αλλαγές που καθιστούν το νομικό πλαίσιο αυστηρότερο και ορισμένες «καμπάνιες» για να αναμετρηθούμε με ένα πρόβλημα που έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις και πολύ βαθύτερες ρίζες.
Δεν υποτιμώ ούτε τα βήματα προς την τυπική ισότητα (που οι στατιστικές δείχνουν ότι απέχει πολύ από την πραγματική ισότητα), ούτε την αποσαφήνιση ότι «σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός», ούτε τις προσπάθειες να κάνουμε τον δημόσιο λόγο πιο συμπεριληπτικό (και ας υπάρχουν ακόμη φωνές που λοιδορούν την «πολιτική ορθότητα»).
Ομως, οι κακοποιητικές συμπεριφορές και οι πραγματικές ανισότητες εξακολουθούν να αναπαράγονται ακριβώς επειδή υποστηρίζονται από ευρέως διαδεδομένα στερεότυπα και αντιλήψεις που ενίοτε βιώνονται από τα υποκείμενα ως η «φυσιολογική» πρόσληψη της πραγματικότητας.
Την ίδια ώρα δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι ο σεξισμός αναπαράγει μια σχέση άνιση και εξουσιαστική που βρίσκεται σε άμεση συνέργεια με άλλες εξουσίες και ιεραρχίες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές, ενισχύοντας και παγιώνοντάς τες.
Αυτό με τη σειρά του ορίζει και ένα φάσμα αναγκαίων μετασχηματισμών που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια κάποιων θεσμικών παρεμβάσεων ή εκστρατειών ευαισθητοποίησης. Πολύ περισσότερο παραπέμπει σε μια συνολικότερη διαδικασία κοινωνικής αλλαγής, τους τρόπους με τους οποίους θα σταματήσει η αναπαραγωγή στερεοτύπων αρρενωπότητας που εύκολα εκβάλλουν στη βία και την κακοποίηση, την εξασφάλιση ότι η πραγματική ανισότητα στους χώρους εργασίας δεν θα συγκαλύπτεται πίσω από την «ελευθερία της αγοράς και της επιχειρηματικότητας», τα βήματα ώστε η οικογένεια να μην αντιμετωπίζεται ως άβατο πίσω από το οποίο βασιλεύει η βία και η κακοποίηση.
Αυτές οι προτεραιότητες σημαίνουν ότι οι κρίσιμες συμμαχίες για την επίτευξη τέτοιων στόχων περιλαμβάνουν πρώτα και κύρια τα κινήματα που προτάσσουν τα κοινωνικά δικαιώματα και τη δικαιοσύνη.
Latest News
Ευρωπαϊκές οικονομίες σε τροχιά αβεβαιότητας
Οι προειδοποιήσεις της ΕΚΤ αποκαλύπτουν τους λόγους της ανησυχίας για την κατάσταση των οικονομιών στις ευρωπαϊκές χώρες
Χωρίς τιμαριθμοποίηση
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση συνεχίζει να επιλέγει τον «αραμπά» του κοινωνικού αυτοματισμού
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Στις μέρες μας, το 2024 εδώ στην Ελλάδα, έχουν πάρει κεφάλι και πάλι οι απαισιόδοξοι και φοβούνται και τη σκιά τους
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Οι ίδιοι απαισιόδοξοι ανησυχούσαν πριν από τις εκλογές του 2019 για το δημόσιο χρέος και τις τράπεζες
Οι επιχειρήσεις στην εποχή των αναταράξεων
Οι περίοδοι της σταθερότητας και μιας υποτιθέμενης κανονικότητας θα γίνονται όλο και πιο σύντομες για τις επιχειρήσεις και τις οικονομίες
Το ελαιόλαδο ρίχνει τον πληθωρισμό
Σε όλες τις απότομες αλλαγές σε μια αγορά, έτσι και στο ελαιόλαδο υπάρχουν νικητές και ηττημένοι
Στην ασφάλεια των πλεονασμάτων
Το χθεσινό μήνυμα Χατζηδάκη αποτελεί μια ελάχιστη ανταπόδοση στους χτυπημένους από τη χρεοκοπία Έλληνες φορολογουμένους
Ευκαιρία εκσυγχρονισμού
Τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ έχουν υποχρέωση μεταφοράς, έως 15 Νοεμβρίου 2024, στο εθνικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς
Εκτός κυβερνητικού ραντάρ…
Ο τομέας μπορεί να προοδεύει την τελευταία τριετία, αλλά η παραγωγικότητά του μειώνεται
Απαγορευτικά ενοίκια
Γενικά το κόστος στέγασης αποτελεί έναν από τα σημαντικότερα πάγια έξοδα για μια επιχείρηση