
Λίγες ώρες πριν ο Πρωθυπουργός ανέβει στο πόντιουμ του Ελληνικού Κόσμου, για να παρουσιάσει το οικονομικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, η αφεντιά μου ανέβαζε στην ιστοσελίδα του Οικονομικού Ταχυδρόμου (ot.gr – Podcast ΒΑΒΕΛ) μια συνέντευξη με τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Σταθάκη. Επί της ουσίας τα αποκαλυπτήρια του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Το θετικό που αναδείχτηκε από τις παρουσιάσεις και των δύο προερχόμενων από τα Χανιά πολιτικών, είναι οι τεράστιες διαφορές αντιλήψεων και θέσεων των δύο κομμάτων. Δύο διαφορετικές προτάσεις. Δύο διαφορετικές κοσμοθεωρίες. Αλλοι κόσμοι. Τελευταία το ξεχνάμε και το υποτιμούμε στον δημόσιο διάλογο, αδικώντας με αυτό τον τρόπο και τα δύο μεγάλα κόμματα.
Πρώτο μέλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κρατικός έλεγχος. Το είπε ξεκάθαρα ο Γιώργος Σταθάκης: «Είμαι κρατιστής». Θέλουμε, είπε, και μια τράπεζα, την Εθνική, θέλουμε και μια ενεργειακή εταιρεία, τη ΔΕΗ. Το πώς θα τις αποκτήσουν είναι άλλη υπόθεση. Οπως άλλη υπόθεση είναι και τι αξία θα έχουν για τους μετόχους (τους φορολογούμενους) όταν θα τις αποκτήσουν. Το σημαντικό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να έχουν τον έλεγχο. Οχι απλά να βάζουν τους κανόνες και να ελέγχουν εάν εφαρμόζονται, αλλά να είναι αυτοί (η κυβέρνησή τους) που θα αποφασίζουν τα τιμολόγια του ηλεκτρικού, τα επιτόκια, τις προσλήψεις, ποιος θα παίρνει δάνεια, πιθανότατα και ποιος θα τα αποπληρώνει. Θέλουν απλά, να εξαρτώνται από αυτούς – καταναλωτές και δανειολήπτες – όσο γίνεται περισσότεροι πολίτες, ώστε να τους χρωστάνε…
Σε αντιδιαστολή ο Κυρ. Μητσοτάκης προτείνει κάτι παντελώς διαφορετικό. Στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας το κράτος βάζει τους κανόνες, προστατεύει τους αδύναμους, αλλά αφήνει την αγορά να λειτουργήσει. Μια οικονομία περισσότερο δυτική. Επιχειρήσεις που αναπτύσσονται και παράγουν κέρδη, προσλαμβάνουν κόσμο και αν πηγαίνουν καλά δίνουν και αυξήσεις, ενώ την ίδια στιγμή το κράτος όταν έχει τη δυνατότητα μειώνει το μερτικό του (ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις) από αυτές. Το πρόγραμμα Μητσοτάκη κινείται στη γραμμή της μεγιστοποίησης της πίτας στην οικονομία με στόχο να αυξάνει ο προς διανομή πλούτος. Προφανώς οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι σε αυτό το σχέδιο, αλλά και οι φτωχοί σηκώνουν κεφάλι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να πιστεύει σε ταξικούς διαχωρισμούς. «Εμείς και αυτοί». Ενας συντελεστής φόρου μερισμάτων για όσους έχουν κέρδη άνω των 50.000 ευρώ (10-15%), άλλος για όσους έχουν μικρότερα κέρδη (5%). Και ας λένε ότι έμαθαν από τη ζημιά που προκάλεσε η δική τους υπερφορολόγηση στη μεσαία τάξη. Δίνει μικρότερη σημασία στην ανάπτυξη και μεγαλύτερη σε αυτό που αυτός εννοεί ως μείωση των ανισοτήτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί ότι τα διαθέσιμα μιας εισηγμένης στο χρηματιστήριο εταιρείας όπως ο ΑΔΜΗΕ, είναι προτιμότερο να κατευθυνθούν στην κρατικοποίηση μιας άλλης εταιρείας (ΔΕΗ) παρά να κατευθυνθούν για την ανάπτυξη του δικτύου υψηλής τάσης. Που στο κάτω κάτω, μεγαλύτερο δίκτυο σημαίνει καλύτερους όρους πρόσβασης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, φτηνότερες τιμές ρεύματος στους πολίτες. Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει σε μια ενεργειακή αγορά ανταγωνιστική, όπου ιδιώτες θα κάνουν επενδύσεις, προς όφελος τόσο των μετόχων τους όσο και των καταναλωτών.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η δημιουργία της Αναπτυξιακής Τράπεζας που ζητούσαν επίμονα στη δική τους θητεία, δεν ήταν αρκετή. Θέλουν μια κανονική εμπορική τράπεζα (Εθνική) δική τους. Δικαίωμά τους. Απλά οι τράπεζες έχουν τόσο ισχυρή πλέον εποπτεία, που το πρώτο χαριστικό δάνειο που θα δοθεί χτυπάει καμπανάκι στη Φρανκφούρτη.
Το ποιο από τα δύο σχέδια που προτείνονται είναι ρεαλιστικά και υλοποιήσιμα, είναι εύκολα αντιληπτό στον καθένα. Το θέμα όμως είναι πώς μπορεί να προχωρήσει η χώρα


Latest News

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε

Ο μεγάλος αστερίσκος
Το θέμα του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, η κυβέρνηση το άφησε στα χέρια των επιχειρήσεων

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας

Το μίσος για τα Πανεπιστήμια
Γιατί η ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της… – μισεί τα πανεπιστήμια όταν κάνουν τη δουλειά τους