Ξηρασία: Η νέα μεγάλη απειλή για την Ευρώπη

Eίναι μόλις άνοιξη και η Ευρώπη στερεύει. Ένας βασικός αποταμιευτήρας που εξυπηρετεί εκατομμύρια Καταλανούς συρρικνώνεται. Μια σύγκρουση για το νερό προκάλεσε συγκρούσεις στη Γαλλία, όπου πολλά χωριά δεν μπορούν πλέον να παρέχουν στους κατοίκους τους πόσιμο νερό. Και η ροή στον μεγαλύτερο ποταμό της Ιταλίας έχει ήδη υποχωρήσει στα χαμηλά που ήταν τον περασμένο Ιούνιο.

Περισσότερο από το ένα τέταρτο της ηπείρου βρίσκεται σε ξηρασία από τον Απρίλιο και πολλές χώρες προετοιμάζονται για μια επανάληψη —ή χειρότερα— του περσινού καλοκαιριού.

Όπως γράφει το Politico, επικαλούμενο μελέτη που χρησιμοποιεί δορυφορικά δεδομένα, η Ευρώπη υποφέρει από σοβαρή ξηρασία από το 2018. Η άνοδος της θερμοκρασίας δυσκολεύει την κατάσταση, αφήνοντας την ήπειρο κολλημένη σε έναν επικίνδυνο κύκλο όπου το νερό γίνεται όλο και πιο επισφαλές.

«Πριν από μερικά χρόνια θα έλεγα ότι έχουμε αρκετό νερό στην Ευρώπη», δήλωσε ο Torsten Mayer-Gürr, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Τώρα φαίνεται ότι θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα».

Ποια είναι η νέα απειλή για τις τιμές ρεύματος – Συναγερμός και στην Ελλάδα [χάρτης]

Μια βροχή θα μας σώσει

Ενώ οι βροχοπτώσεις που αναμένονται τις επόμενες εβδομάδες θα μπορούσαν να δροσίσουν τα εδάφη και να βοηθήσουν τη γεωργία, αυτό δεν αρκεί για να καλύψει τις ελλείψεις στα υπόγεια ύδατα

Με το καλοκαίρι να πλησιάζει, οι κυβερνήσεις προσπαθούν τώρα να αντιμετωπίσουν τόσο τις τρέχουσες όσο και τις μελλοντικές ελλείψεις — ενώ διαχειρίζονται τις εντάσεις που προκύπτουν από τον αυξανόμενο ανταγωνισμό για το νερό.

Η ξηρασία, δήλωσε ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ την περασμένη εβδομάδα, «θα είναι μια από τις κεντρικές πολιτικές και εδαφικές συζητήσεις της χώρας μας τα επόμενα χρόνια».

Χειμερινή ξηρασία

Η ιστορική ξηρασία του περασμένου έτους εξάντλησε τις επιφανειακές και υπόγειες δεξαμενές της Ευρώπης.

Ο χειμώνας έπρεπε να φέρει ανακούφιση. Αλλά πολλές από τις περιοχές της ηπείρου που επλήγησαν περισσότερο είδαν λίγη βροχή ή χιόνι.

Η Γαλλία, όπου δεν έπεσε βροχή για περισσότερες από 30 συνεχόμενες ημέρες τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, γνώρισε τον πιο ξηρό χειμώνα της εδώ και 60 χρόνια.

Το ερευνητικό ίδρυμα CIMA της Ιταλίας διαπίστωσε μείωση 64% στις χιονοπτώσεις μέχρι τα μέσα Απριλίου. Η στάθμη του Πάδου είναι ήδη τόσο χαμηλά όσο το περασμένο καλοκαίρι. Η λίμνη Garda βρίσκεται σε λιγότερο από το μισό της μέσης στάθμης της.

Η δεξαμενή Sau βόρεια της Βαρκελώνης έχει πέσει τόσο χαμηλά που οι αρχές αποφάσισαν να αφαιρέσουν τα ψάρια ώστε να μην πεθάνουν και μολύνουν το νερό της περιοχής. Σε ολόκληρη την

Καταλονία, οι ταμιευτήρες ανέρχονται σε μόλις 27%. Και την επόμενη εβδομάδα, η Ισπανία αντιμετωπίζει πρώιμο κύμα καύσωνα.

Οι χειμερινές βροχοπτώσεις είναι ζωτικής σημασίας για τις μεσογειακές χώρες ιδιαίτερα, δήλωσε ο Φρεντ Χάτερμαν, υδρολόγος στο Ινστιτούτο Έρευνας Κλιματικών Επιπτώσεων του Πότσνταμ.

Φαύλος κύκλος

Για να ξεφύγει η Ευρώπη από τον φαύλο κύκλο του να ξεκινά κάθε χρόνο με ένα σημαντικό έλλειμμα υπόγειων υδάτων, «θα χρειαζόμασταν σχεδόν μια δεκαετία με έντονες βροχοπτώσεις», προειδοποίησε ο Χάτερμαν.

Ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής

Όπως επισημαίνει το Politico, η πρόβλεψη της βροχόπτωσης για τόσο μεγάλες περιόδους είναι δύσκολη, ειδικά με την κλιματική αλλαγή που μεταβάλλει τα πρότυπα βροχοπτώσεων.

Αλλά ακόμα κι αν τα επίπεδα βροχοπτώσεων παραμείνουν ίδια, η κλιματική αλλαγή θα μειώσει τη διαθεσιμότητα νερού σε όλες τις περιοχές της Ευρώπης.

Η ξηρασία είναι ένα περίπλοκο φαινόμενο και πολλοί παράγοντες — όπως η κακή διαχείριση ή η υπερκατανάλωση νερού — μπορούν να παίξουν ρόλο. Ωστόσο, η αύξηση της θερμοκρασίας είναι βέβαιο ότι θα ασκήσει περαιτέρω πίεση στην παροχή νερού της Ευρώπης.

Η Ευρώπη ξυπνά σιγά σιγά μπροστά στην απειλή.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Ιταλία εξέδωσε διάταγμα για την ξηρασία που μειώνει τη γραφειοκρατία για τις υποδομές νερού, συμπεριλαμβανομένων των μονάδων αφαλάτωσης. Η Ισπανία δημοσίευσε τον Ιανουάριο μια νέα σειρά σχεδίων διαχείρισης των υδάτων.

Η νέα εθνική στρατηγική διαχείρισης του νερού του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στοχεύει στη μείωση της συνολικής κατανάλωσης νερού κατά 10% μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Σύμφωνα με το σχέδιο, κάθε τομέας θα κληθεί να καταρτίσει προτάσεις για τη μείωση της χρήσης του νερού.

Η στρατηγική της Γερμανίας , που εγκρίθηκε τον Μάρτιο, περιλαμβάνει βήματα για να καταστεί «βιώσιμη» η χρήση του νερού σε 10 τομείς έως το 2050, καθώς και ένα πλάνο 78 μέτρων που θα εφαρμοστούν έως το 2030.

Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι χώρες κάνουν πολύ λίγα για να αντιμετωπίσουν την κακή διαχείριση των πόρων, η οποία εξακολουθεί να αφθονεί σε ολόκληρη την ήπειρο, επιδεινώνοντας τις επιπτώσεις της συρρίκνωσης της διαθεσιμότητας νερού. Το ένα τέταρτο του πόσιμου νερού της Ευρώπης εκτιμάται ότι χάνεται από διαρροές αγωγών, σύμφωνα με τη βιομηχανία .

Πόλεμοι του νερού

Εν τω μεταξύ, η διαχείριση του νερού – και η απόφαση ποιος έχει πρόσβαση σε αυτό – μετατρέπεται σε πολιτικό ζήτημα σε ολόκληρη την ήπειρο.

Το περασμένο καλοκαίρι, επιβλήθηκαν περιορισμοί στη χρήση νερού στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την ιεράρχηση της χρήσης νερού για τουριστικές υποδομές, μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις και γεωργία.

Ορισμένοι δήμοι αντιμετωπίζουν ήδη νέους περιορισμούς — σε άλλους, δεν άρθηκαν ποτέ. Η Καταλονία επέβαλε πρόσφατα όρια , συμπεριλαμβανομένης της υποχρεωτικής μείωσης κατά 40% στην κατανάλωση νερού για τη γεωργία.

Στη νότια Γερμανία, οι νομικές διαμάχες για το νερό έχουν διπλασιαστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Και στη Γαλλία, οι εντάσεις μεταξύ περιβαλλοντολόγων και αγροτών σχετικά με την κατασκευή δεξαμενών νερού τον περασμένο μήνα προκάλεσαν βίαιες συγκρούσεις