Την αρχή την έκανε η ΕΤΕ, που κατοχύρωσε (πρώτη από τις λοιπές τράπεζες) τα επίπεδα βραχυπρόθεσμης αντίστασης.
Τα δικά της ήταν στη ζώνη 4,93-4,95, και πλέον ο δρόμος είναι ανοιχτός, για τα 5,50 και γιατί όχι τα 6,20, και νέα πολυετή υψηλά. Με στήριξη την ίδια ζώνη.
Κοντά της και ΑΛΦΑ-ΕΥΡΩΒ.
Η ΠΕΙΡ ταλανίζεται από σύνδρομο MSCI, και μην πληρώντας τις προδιαγραφές, κινδυνεύει να μείνει εκτός σύνθεσης, με ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Η ΔΕΗ έχει ακόμα το 8,24 σαν εχθρό της, πάντως ακόμα και 9 να ήταν, μόνο “φθηνή” την λες. Και μακροπρόθεσμα, πρέπει να θυμηθούμε τα μεγέθη της, σε έναν κλάδο (ΑΠΕ) που δεν έχει γυρισμό για τουλάχιστον μια δεκαετία με τα σημερινά δεδομένα. Δείτε για παράδειγμα την Τέρνα.
Τα στασινόχαρτα είναι λίγο βαρύτερα μεν, αλλά πάντα ενδιαφέροντα. Η ΒΙΟ θα πολεμήσει για τα 4,94-5, με στόχο τα 6,3 σαν επίπεδο υποδοχής, και τα 5,7 η πρώτη στάση. Για CENER, το διάγραμμα τα λέει όλα, ενώ η ΕΛΧΑ μάλλον θα πάρει τον τίτλο της πιο υποτιμημένης από τον 25άρη, μαζί με τον ΟΤΕ.
Οι ΟΠΑΠ και ΜΥΤΙΛ δεν φοβούνται, ο πρώτος βλέπει τα 17 ως το άνω όριο της κίνησης. Για τον ΜΥΤΙΛ, κάποιοι μιλούν για 40+, και δεν είναι καθόλου άσχετοι..
Στη μικρομεσαία κατηγορία, υπάρχουν διαμάντια που δεν πρέπει να αμελούνται. Και διαμάντια για όλα τα πορτοφόλια και επενδυτικά γούστα. ΚΑΡΕΛ, ΚΡΙ, ΕΧΑΕ, η προαναφερθείσα CENER, η ΙΝΤΚΑ (v.2.0, εντελώς διαφορετική από την πάλαι ποτέ), ΜΟΤΟ, και ο κατάλογος μακραίνει.
Μην ξεχνάμε και τις μετοχές πληροφορικής, με αιχμή του δόρατος τις ΕΠΣΙΛ, ΚΟΥΕΣ, ΕΝΤΕΡ και ΠΕΡΦ.
Θα ξαναπούμε ότι Όλα κρίνονται από το εκλογικό αποτέλεσμα. Η πρώτη Κυριακή (και μάλλον όχι τελευταία) θα δείξει με μεγάλη σαφήνεια αν η δεύτερη θα δώσει νικητή. Αν δεν δώσει, θα πάμε πολλά χρόνια πίσω, διότι η επενδυτική ανασφάλεια λόγω πολιτικής ασάφειας είναι από τους χειρότερους εχθρούς στα Χρηματιστήρια. Ειδικά στην περίπτωσή μας, που είμαστε με το ένα πόδι εντός (ή εκτός) των μεγάλων σαλονιών.