Θα επιβεβαιωθεί η Barclays;

H παρακολούθηση των παγκόσμιων οικονομικών κύκλων δεν περιλαμβάνονταν ποτέ στα προσόντα της οικονομίας μας. Συνήθως ξεκινάμε μαζί με τις άλλες χώρες, αλλά έχουμε τη… συνήθεια να χανόμαστε στην πορεία. Η ανάλυση της Barclays της προηγούμενης εβδομάδας, με τη χρήσιμη αποστασιοποίηση των οικονομολόγων της, είδε με ξεκάθαρο τρόπο αυτό που σε όλους εμάς που κατοικούμε σε αυτό τον τόπο παραμένει θολό.

Ολες οι οικονομίες είχαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα πάνω τους και τα κάτω τους. Εμείς είχαμε δύο μεγάλες ανόδους και δύο αντίστοιχα μεγάλες καταστροφές. Η τελευταία στιγμάτισε τη γενιά μας την προηγούμενη δεκαετία. Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί πλέον είναι εάν η χώρα βρίσκεται στην εκκίνηση ενός νέου οικονομικού κύκλου ευημερίας και ανάπτυξης ή απλά σε μια ανάπαυλα μεταξύ της ίδια κρίσης.

Η Barclays εκτιμά ότι η Ελλάδα έχει την ευκαιρία για έναν τρίτο mega-κύκλο, με βασικό όπλο ότι ξεκινά από ένα χαμηλό επίπεδο δραστηριότητας, με πολύ λιγότερες ανισορροπίες από ό,τι στο παρελθόν, επωφελούμενη από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις σε υποδομές και λαμβάνει κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης τα οποία με τη σημερινή τους μορφή μπορεί να φτάσουν έως και τα 60 δισ. ευρώ – ποσό εξαιρετικά μεγάλο στο πλαίσιο του μεγέθους της ελληνικής οικονομίας (περίπου 200 δισ. ευρώ).

Προσέξτε η βρετανική τράπεζα δεν λέει ότι θα βρεθούμε ξαφνικά με αυτοκινητοβιομηχανίες, αλλά στους τομείς των υπηρεσιών που έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα (τουρισμός, ακίνητα, μεταφορές, πληροφορική, καθαρή ενέργεια, υγειονομική περίθαλψη), μπορούμε να στηρίξουμε τον νέο κύκλο ανάπτυξης.

Η Barclays λέει με λίγα λόγια ότι η ευκαιρία υπάρχει. Το θέμα είναι αν είμαστε έτοιμοι αυτή τη φορά να την πιάσουμε. Και αυτό από όσο φαίνεται θα κριθεί από τη σταθερότητα που μπορεί να φέρει το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά κυρίως από τη δυναμική που μπορεί να δημιουργήσει στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων, που τόσο λίγο συζητήσαμε στην προεκλογική περίοδο.

Σε αυτή την κατεύθυνση, η έκθεση Πισσαρίδη παραμένει ένα καλό εγχειρίδιο, μαζί με τις οφθαλμοφανείς ανάγκες για αλλαγές στο Δημόσιο και τη δικαιοσύνη.

Πολλά έχουν όμως να γίνουν ακόμα στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις. Οπως ανέφερε η έκθεση των διαπρεπών οικονομολόγων, η Ελλάδα πρέπει να πλησιάσει τον μέσο όρο των πάγιων εταιρικών επενδύσεων και των εξαγωγών ως προς ποσοστό του ΑΕΠ με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πρέπει επίσης να αυξηθεί ο αριθμός των μεγάλων και μεσαίων επιχειρήσεων. Και τα δύο αποτελούν προϋπόθεση για την αύξηση της παραγωγικότητας και την ενίσχυση των εξαγωγών. Παράλληλα, η ενδυνάμωση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που σε κάθε περίπτωση θα αποτελούν τη μεγάλη πλειονότητα, και η καλύτερη διασύνδεσή τους με αλυσίδες αξίας και με τις μεγάλες επιχειρήσεις, ώστε να ενισχυθεί έμμεσα και περαιτέρω η συνολική εξωστρέφεια της οικονομίας και η παραγωγικότητα.

Κλειδί στην προσπάθεια είναι και η αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, ιδίως από τους νέους και τις γυναίκες, από το 42% και 65% σήμερα προς τον μέσο όρο των άλλων μικρών ανοικτών οικονομιών της ΕΕ, που ανέρχεται στο 62% και 73% αντίστοιχα.

Τελευταίο, αλλά ίσως το πιο σημαντικό όλων, ειδικά αν θέλουμε να επιβεβαιωθεί στην εκτίμησή της η Barclays, είναι η προσέλκυση ανθρώπινου κεφαλαίου. Πολλών εργαζομένων κάθε ειδικότητας από εργάτες μέχρι εξειδικευμένους τεχνίτες και επιστήμονες, προκειμένου να καλύψουν τα τεράστια κενά απασχόλησης που εμφανίζει πλέον η ελληνική οικονομία.