Ακρίβεια: Το 16% των Γάλλων δεν χορταίνει την πείνα του

Σχεδόν ένας στους τέσσερις Γάλλους κάτω των 40 ετών υποσιτίζεται. Και συνολικά το 16% του πληθυσμού της χώρας. Έτσι συνοψίζεται το ανησυχητικό αλλά και παράδοξο εύρημα του γαλλικού Κέντρου Έρευνας για τη Μελέτη και Παρατήρηση των Συνθηκών Ζωής (Credoc). Παράδοξο επειδή η ανεργία στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης έχει υποχωρήσει στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας 40ετίας. Και επιπλέον επειδή η κυβέρνηση του Παρισιού αναπροσαρμόζει συστηματικά τους μισθούς των εργαζομένων ανάλογα με τον πληθωρισμό.

Δεν είναι η μόνη χώρα του G7 η Γαλλία που ένα ντροπιαστικό ποσοστό του πληθυσμού της δεν έχει τη δυνατότητα να τραφεί επαρκώς. Και στη Βρετανία προ μηνών ανακοινώθηκε ότι πολλοί πολίτες παραλείπουν για οικονομικούς λόγους ένα γεύμα της ημέρας. Αλλά η Βρετανία ζει το μετα-Brexit δράμα της. Προσπαθεί να βρει τα πατήματά της στην κατά μόνας πορεία που «υπερηφάνως» επέλεξε, θα έλεγε κανείς.

Γαλλία: «Ρίξτε τις τιμές αλλιώς θα σας καταγγείλουμε δημοσίως»

10 μονάδες πάνω από τον πληθωρισμό η ακρίβεια

Στη Γαλλία ο πληθωρισμός είχε υποχωρήσει στο 5,7% το Μάρτιο σε ετήσια βάση και ανέκαμψε στο 5,9% τον Απρίλιο – όπως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τον προηγούμενο μήνα «τσίμπησε» λίγο προς τα πάνω. Ο πληθωρισμός των τροφίμων όμως, η «ακρίβεια στην αγορά|, όπως συνηθίζεται να λέγεται, ήταν στο 15,9% στα τέλη του 2022, έχοντας εκτιναχθεί υψηλότερα κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες μόνο το πεντάμηνο Αυγούστου-Δεκεμβρίου της χρονιάς που πέρασε. Αυτό σε ετήσια βάση. Την τελευταία διετία, από τον Ιανουάριο του 2021 δηλαδή έως το Δεκέμβριο του 2022 οι τιμές των τροφίμων εκτινάχθηκαν κατά 20% υψηλότερα.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα που υπέφερε την προηγούμενη δεκαετία, στη Γαλλία η κατάσταση ήταν τελείως διαφορετική. Ανέκαθεν τα τρόφιμα ήταν ακριβά εκεί. Αλλά το έτος 2016, που φέρνει για παράδειγμα το ερευνητικό Κέντρο Credoc, ένας στους δύο Γάλλους καταναλωτές είχε τη δυνατότητα να αγοράσει όποιο τρόφιμο επιθυμούσε η ψυχή του. Ακόμα και φουαγκρά. Ακόμα και σαμπάνια του Μπερνάρ Αρνό. Και βέβαια ρώσικο χαβιάρι, που τότε ήταν ευλόγως πολύ φθηνότερο. Τώρα μόνο ένας στους τρεις έχει την οικονομική δυνατότητα να το κάνει.

«Κόβουν» από παντού

Εξυπακούεται ότι το πρόβλημα δεν έγκειται στην αδυναμία κατανάλωσης εξεζητημένων λιχουδιών, αλλά στη δυσκολία κάποιων πολιτών, ιδιαίτερα των νέων, να τραφούν ταπεινά μεν αλλά επαρκώς. Κατά το Credoc δεν υπάρχει αμφιβολία ότι «ο υψηλός πληθωρισμός, κυρίως στα προϊόντα διατροφής, εξηγεί τουλάχιστον εν μέρει την αύξηση των διακρίσεων αυτών που βιώνει η γαλλική κοινωνία. «Για τα τρία από τα τέσσερα άτομα που δεν δύνανται να τραφούν σωστά, η αιτία γι’ αυτό είναι η έλλειψη χρημάτων», σημειώνει το Κέντρο.

Το Credoc εξηγεί ότι προφανώς στην έλλειψη χρημάτων για φαγητό συνεισφέρει η γενικότερη ακρίβεια σε άλλα καταναλωτικά αγαθά πρώτης ανάγκης, όπως είναι τα καύσιμα και η ενέργεια εν γένει. Ο κόσμος «κόβει» δηλαδή από το φαγητό του για να μπορεί να συνεχίσει να μετακινείται για να πηγαίνει να δουλεύει, ας πούμε, και να κερδίζει χρήματα με τα οποία όλο και λιγότερα αγαθά και υπηρεσίες μπορεί να καταναλώνει.

Παραμελούν και την υγεία τους

Και ενώ οι πιέσεις προς τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους παραγωγής τροφίμων προκειμένου να ρίξουν τις τιμές τους (σ’ αυτούς εντοπίζεται ως επί το πλείστον το πρόβλημα της ακρίβειας) κλιμακώνονται τόσο από τη μεριά της γαλλικής κυβέρνησης όσο και από την πλευρά των σούπερ-μάρκετ, ο Μισέλ-Εντουάρ Λεκλέρ, πρόεδρος της αλυσίδας σούπερ-μάρκετ Leclerc, είχε δηλώσει στις 10 Μαΐου στην BFM TV ότι «το καλό κρέας σήμερα μένει στα απούλητο στα ράφια και τα ψυγεία διότι θεωρείται πολύ ακριβό».

Η έρευνα του Credoc, όμως, έδειξε και κάτι άλλο εξόχως ανησυχητικό, που δεν περιποιεί τιμή βέβαια για κάποια κυβέρνηση που έριξε τόσο πολύ την ανεργία και ενίσχυσε την απασχόληση: το 52% όσων δεν τρέφονται επαρκώς παραμελούν (για οικονομικούς λόγους φυσικά) και την ιατρική τους φροντίδα. Δεν πηγαίνουν τόσο συχνά όσο χρειάζεται στον οδοντογιατρό, αποφεύγουν όσο μπορούν να κάνουν ιατρικές εξετάσεις. Εν προκειμένω είναι οι νέοι Γάλλοι κάτω των 40 ετών οι περισσότεροι απ’ αυτούς που παραμελούν την υγεία τους – σε ποσοστό 24%. Το αντίστοιχο ποσοστό για τις ηλικίες 60 έως 69 ετών είναι 7%.

Δουλειές και αυξήσεις μισθών

Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στη Γαλλία! Όπου o κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 6,17% τους τελευταίους 15 μήνες σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, όσο δηλαδή περίπου και ο πληθωρισμός. Και ασφαλώς η πραγματική αγοραστική δύναμη των Γάλλων εργαζομένων και συνταξιούχων (και όλων των άλλων Ευρωπαίων, ακόμα και όσων βρέθηκαν στη μέγγενη μνημονίων πλην των Ελλήνων) δεν μειώθηκε ούτε κατ’ ελάχιστον καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας.

Μια ακόμη παραδοξότητα της συγκυρίας είναι ότι ένας στους τέσσερις Γάλλους κάτω των 40 ετών (και το 16% συνολικά) δεν πέφτει με γεμάτο στομάχι για ύπνο την ώρα που η ανεργία έχει υποχωρήσει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών. Για την ακρίβεια, εδώ και ένα εξάμηνο (Οκτώβριος 2022-Μάρτιος 2023) η ανεργία στη Γαλλία βρίσκεται σταθερή στο 7,1%. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί από το 1982 – ήταν η πρώτη χρονιά μετά την εκλογή του Φρανσουά Μιτεράν στο Μέγαρο των Ηλισίων, το Μάιο του 1981.

Η ανεργία των γυναικών, επίσης, στη Γαλλία είναι χαμηλότερη από εκείνη των ανδρών (6,8% έναντι 7,4%). Όσο για την ανεργία των νέων από 15 έως 24 ετών, είναι αισθητά υψηλότερη αλλά υποχώρησε στο 16,6%, που είναι το χαμηλότερο ποσοστό από το 1989.

Ένα ακόμα πολύ θετικό στοιχείο για τη γαλλική αγορά εργασίας έχει να κάνει με το γεγονός ότι το ποσοστό απασχόλησης των πολιτών από 15 έως 64 ετών έχει ενισχυθεί στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 50 ετών  (σημειωτέον ότι στα 62 παραμένει ακόμα το κατώτατο όριο συνταξιοδότησης, το φθινόπωρο θα εφαρμοστεί το επίμαχο διάταγμα Μακρόν).

Επίσης και το ποσοστό των υπο-απασχολουμένων (των εργαζομένων δηλαδή που θα επιθυμούσαν να δουλεύουν περισσότερο) έχει μειωθεί ελάχιστα, ενώ το ποσοστό των νέων που ούτε εργάζονταν, ούτε σπούδαζαν, ούτε μάθαιναν κάποια τέχνη, είχε περιοριστεί στα τέλη Μαρτίου στο 12,3%.