Οι απαγορεύσεις επικίνδυνων χημικών ουσιών που θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν τη βιομηχανία τσιπ

Όταν ο Μαρκ Νιούμαν μπήκε στο λόμπι ενός ξενοδοχείου στο Τόκιο για ένα συνέδριο πελατών στα τέλη του περασμένου έτους, ο διευθύνων σύμβουλος του αμερικανικού χημικού γίγαντα Chemours είχε τη σπάνια εμπειρία να περιστοιχισθεί από φαν.

«Ένιωθα σαν να ήμουν ροκ σταρ», θυμάται ο Newman. «Με σάρωσε ο κόσμος που έλεγε: χρειαζόμαστε περισσότερα».

Το «περισσότερο» είναι μια κατηγορία χημικών γνωστών ως PFAS (υπερφθοροαλκυλιωμένες χημικές ουσίες), κρίσιμης σημασίας για την παραγωγή των πάντων, από smartphone και στολές πυροσβεστών μέχρι αεροσκάφη και ηλεκτρικά οχήματα — αλλά κυρίως για μικροτσίπ. Όποιος προσπαθούσε να εξασφαλίσει προμήθεια για φέτος θα απογοητευόταν. Ένα βασικό PFAS, λέει ο Newman, «εξαντλήθηκε πλήρως».

Αλλά οι χημικές ουσίες που είναι τόσο σημαντικές για τους κατασκευαστές τσιπ και για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας που βασίζεται στα δεδομένα έχουν επίσης τη δυνατότητα για σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ανησυχούν όλο και περισσότερο για τους κινδύνους αυτών των «χημικών ουσιών για τα πάντα», που ονομάζονται έτσι επειδή δεν διασπώνται εύκολα στο περιβάλλον. Οι χημικές ουσίες έχουν συνδεθεί με προβλήματα γονιμότητας, μειωμένη ανάπτυξη εμβρύων, ηπατική νόσο και αυξημένο κίνδυνο καρκίνου στους ανθρώπους.

Τον Μάρτιο, η ΕΕ ξεκίνησε δημόσια διαβούλευση σχετικά με προτάσεις για την απαγόρευση ολόκληρης της κατηγορίας έως και 10.000 χημικών προϊόντων, με μια «μεταβατική» περίοδο 13,5 ετών για τη βιομηχανία τσιπ. Εάν εφαρμοστεί θα ήταν «ο ευρύτερος περιορισμός [χημικών]». . . στην ιστορία», σύμφωνα με την Φράουκε Άβερμπακ, η οποία ηγείται της πρότασης για τη Γερμανία, ένα από τα πέντε ευρωπαϊκά κράτη πίσω από την εκστρατεία για αυτή την απαγόρευση.

Ορισμένες εταιρείες χημικών δεν περιμένουν τη ρύθμιση. Τον Δεκέμβριο, η 3M ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει την παραγωγή PFAS έως το 2025, με το σκεπτικό ότι οι κίνδυνοι δεν αξίζουν το πιθανό κέρδος. Ήδη αντιμετώπιζε πολλαπλές αγωγές για ρύπανση κατά το παρελθόν.

Οι κινήσεις έχουν προκαλέσει συναγερμό στα κεντρικά γραφεία των κορυφαίων κατασκευαστών chip στον κόσμο και των προμηθευτών τους, σε μια μακρά λίστα κορυφαίων βιομηχανικών εταιρειών όπως η Intel, η Infineon, η TSMC, η STMicroelectronics, η BASF και πολλές άλλες.

Μετά την απόφαση της 3M, η Intel και η TSMC κάλεσαν προμηθευτές σε συναντήσεις. «Θέλουν να διασφαλίσουν ότι η παραγωγή τσιπ μπορεί να συνεχιστεί και ότι δεν θα επηρεαστεί λόγω της εξόδου της 3M», λέει ένας προμηθευτής εξοπλισμού τσιπ των ΗΠΑ στην TSMC και την Intel. Οι προμηθευτές ερωτήθηκαν επίσης σχετικά με τις επιπτώσεις μιας ευρωπαϊκής απαγόρευσης και των αυξανόμενων περιορισμών στις ΗΠΑ.

Ακόμη και με την προτεινόμενη μεταβατική περίοδο της ΕΕ, οι κατασκευαστές τσιπ και οι προμηθευτές τους θα χρειαστεί να αναπτύξουν μια εντελώς νέα κατηγορία χημικών προϊόντων και να ανασκευάσουν διαδικασίες παραγωγής σε πολλούς τομείς. Πολλοί γνώστες του κλάδου πιστεύουν ότι δεν είναι δυνατό σε ένα τέτοιο χρονικό πλαίσιο.

Ωστόσο, μια απαγόρευση χωρίς υποκατάστατα χημικών για να αντικαταστήσει τα PFAS θα μπορούσε να απειλήσει τη φιλοδοξία της Ευρώπης να αποσπάσει το 20% της παγκόσμιας αγοράς chip μέχρι το 2030 – και να προκαλέσει αναταράξεις σε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα βιομηχανιών, από τα αυτοκίνητα μέχρι την ενέργεια. Το δίλημμα καταδεικνύει τη δυσκολία να ανταποκριθεί κανείς στις απαιτήσεις της σύγχρονης τεχνολογίας χωρίς να καταστρέψει την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

«Χωρίς κάποιο PFAS, η κατασκευή ημιαγωγών απλά δεν είναι δυνατή», λέει ένα κορυφαίο στέλεχος τσιπ στην Ευρώπη. «Δεν υπάρχουν ακόμα εναλλακτικές στην αγορά».

«Θαυματουργά» υλικά.

Χτισμένα σε μια αλυσίδα συνδεδεμένων ατόμων άνθρακα και φθορίου, τα PFAS περιέχουν έναν από τους ισχυρότερους δεσμούς στην οργανική χημεία, καθιστώντας τα υλικά που προέρχονται από αυτά εξαιρετικά ανθεκτικά στο νερό, το πετρέλαιο και τη θερμότητα.

Εταιρείες όπως η Chemours, η Daikin της Ιαπωνίας και οι ευρωπαϊκές χημικές εταιρείες Arkema και Solvay είναι πρωτοπόροι στην παραγωγή αυτών των θαυματουργών υλικών.

Στην κατασκευή τσιπ, εξαρτήματα κατασκευασμένα από ή επικαλυμμένα με PFAS είναι εξαιρετικά ανθεκτικά στις διαβρωτικές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται, διασφαλίζοντας την καθαρότητα των διαδικασιών παραγωγής και υποστηρίζοντας την ποιότητα των τσιπ αιχμής.

Αλλά οι δεσμοί είναι τόσο ισχυροί που τα μόρια PFAS στα απορριπτόμενα υλικά δεν διασπώνται εύκολα, και αντίθετα συσσωρεύονται στο περιβάλλον και στα ανθρώπινα όργανα. Οι επιστήμονες ανησυχούν όλο και περισσότερο για σοβαρές συνέπειες για την υγεία. Μελέτες έχουν βρει PFAS στο αίμα του 99% των Αμερικανών και μη ασφαλή επίπεδα στο πόσιμο νερό και το έδαφος τόσο Αμερικανών όσο και Ευρωπαίων πολιτών. Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ έχει προειδοποιήσει ότι ακόμη και σχεδόν μηδενικά επίπεδα PFAS θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για την ανθρώπινη υγεία.

Σύμφωνα με το Σκανδιναβικό Συμβούλιο Υπουργών, οι ευρωπαϊκές δαπάνες υγείας που σχετίζονται με το PFAS θα μπορούσαν να φτάσουν έως και 84 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για τη θεραπεία ασθενειών που συνδέονται με την έκθεση σε αυτές τις ουσίες, όπως η ηπατική βλάβη, ο καρκίνος των νεφρών και η νόσος του θυρεοειδούς. Το κόστος της αντιστροφής της περιβαλλοντικής ζημίας και της υγείας μπορεί να φτάσει τα 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, λέει η Chemsec, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που χρηματοδοτείται εν μέρει από τη σουηδική κυβέρνηση. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει αποτελεσματικός τρόπος καθαρισμού του περιβάλλοντος από PFAS σε μεγάλη κλίμακα.

Αλλά η αντικατάσταση των PFAS δεν είναι απλή δουλειά. Τα φθοροπολυμερή, ο σκληρός πλαστικός τύπος PFAS, θεωρούνται από πολλά στελέχη τσιπ και χημικών ως τα πιο δύσκολα να αντικατασταθούν. Χρησιμοποιούνται για την κατασκευή κρίσιμων υλικών επίστρωσης και ανθεκτικών στα χημικά εξαρτημάτων στην αλυσίδα εφοδιασμού τσιπ, όπως σε σωλήνες εργοστασίων, αντλίες και στεγανοποιήσεις. Ο τομέας των ημιαγωγών καταναλώνει το 45 τοις εκατό των φθοριοπολυμερών που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία ηλεκτρονικών, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων.

Ένας κορυφαίος προμηθευτής χημικών πειραματίστηκε με την αντικατάσταση ορισμένων από τις 153.000 φλάντζες με βάση το PFAS που χρησιμοποιούνται στο γερμανικό εργοστάσιό του. «Δοκιμάσαμε πολλά διαφορετικά υλικά, συμπεριλαμβανομένων. . . των πλαστικών από τα οποία είναι κατασκευασμένα τα τουβλάκια Lego. Αλλά η διαρροή χημικών. . . ήταν 1.000 φορές υψηλότερες από αυτά που βασίζονται στο PFAS. Αυτό κάνει το εργοστάσιό μας να μην είναι καθόλου ασφαλές», είπε το στέλεχος.

Ορισμένοι παραγωγοί PFAS — Chemours, Daikin, 3M, AGC, Arkema, Solvay και Shandong Dongyue — ελέγχουν περίπου το 60 τοις εκατό της παγκόσμιας αγοράς φθοριοπολυμερών. Μόνο δύο – η Chemours και η ιαπωνική Daikin – παράγουν το συγκεκριμένο πλαστικό υψηλής ποιότητας που μπορεί να μετατραπεί στον εξοπλισμό που απαιτείται για την προηγμένη παραγωγή τσιπ, επιβεβαίωσαν οι έλεγχοι των FT.

Οι ρυθμιστικές αβεβαιότητες εμποδίζουν τα σχέδια για επέκταση παραγωγής για την κάλυψη της αυξανόμενης ζήτησης από τον τομέα των τσιπ, λέει ο Νιούμαν της Chemour. Η μελλοντική απαγόρευση της ΕΕ θα υπονομεύσει τα σχέδια ημιαγωγών της Ευρώπης, ωθώντας τις επενδύσεις έξω από το μπλοκ και, προσθέτει, θα ήταν «μη εφαρμόσιμη».

Πολλές από τις εταιρείες χημικών, όπως η Bayer, η Arkema και η Solvay, υποστηρίζουν ότι η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει μια «διαφοροποιημένη» προσέγγιση για τη ρύθμιση των PFAS. Θα πρέπει να επιτρέπονται εκείνα που δεν έχουν αποδειχθεί ανασφαλή και είναι κρίσιμα για βασικούς κλάδους, υποστηρίζουν αρκετά στελέχη.

Αλλά η Chemtrust, μια περιβαλλοντική φιλανθρωπική οργάνωση, εκτιμά ότι θα μπορούσαν να χρειαστούν χιλιάδες χρόνια για να καθοριστεί η ασφάλεια κάθε ένωσης, επειδή υπάρχουν τόσες πολλές από αυτές. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να επιτευχθεί παγκόσμια συμφωνία για την εξάλειψη μόνο δύο τύπων PFAS στο πλαίσιο της Σύμβασης της Στοκχόλμης για τους έμμονους οργανικούς ρύπους.

Το “διαφοροποιημένο” έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν. Όταν ορισμένες χημικές ουσίες είχαν περιοριστεί στο παρελθόν, λέει ο καθηγητής Ουίλιαμ Ντίχτελ, μέλος μιας ομάδας στο Πανεπιστήμιο Northwestern που έχει αναπτύξει μια μέθοδο για τη διάσπαση των PFAS, «απλώς τα αντικατέστησαν με άλλα PFAS που τώρα δείχνουν ότι είναι εξίσου κακά ή ακόμη και δυνητικά χειρότερα.

«Με τη ρύθμιση τους δημιουργείτε ένα τεράστιο οικονομικό κίνητρο. . . να παρέχουμε λύσεις που είναι πιο ασφαλείς».

Το ρολόι μετράει αντίστροφα

Ορισμένοι χημικοί και περιβαλλοντολόγοι πιστεύουν ότι η βιομηχανία ημιαγωγών απλώς δεν έχει προσπαθήσει αρκετά σκληρά για να βρει ασφαλέστερες λύσεις.

Ωστόσο, οι εταιρείες επιμένουν ότι προσπάθησαν να βρουν εναλλακτικές λύσεις. Η TSMC —η μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής τσιπ στον κόσμο με συμβάσεις με πελάτες όπως η Apple, η Nvidia και η Qualcomm— εργάζεται σε υποκατάστατα από το 2006 και λέει ότι έχει «σημειώσει πρόοδο» στη φωτολιθογραφία, η οποία τοποθετεί ολοκληρωμένα κυκλώματα ακριβείας σε γκοφρέτες πυριτίου.

Ενώ η TSMC λέει ότι θέλει να διακόψει τα PFAS στο μέλλον, δεν λέει πότε. «Θα χρειαστεί χρόνος για την επαλήθευση νέων χημικών και υλικών που χρησιμοποιούμε στις διαδικασίες παραγωγής», λέει.

Η γερμανική εταιρεία μηχανικής Bosch, που προμηθεύει τσιπ στην αυτοκινητοβιομηχανία, λέει επίσης ότι χρειάζεται περισσότερος χρόνος για αλλαγές, επαναλαμβάνοντας την άποψη ότι ένας νομικός κανόνας για την απαγόρευση του PFAS που θα τεθεί σε ισχύ «πολύ νωρίς» θα θέσει σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης.

Ο Κέβιν Γκόρμαν, ανώτερος αντιπρόεδρος του γερμανικού φαρμακευτικού κολοσσού Merck, βασικός προμηθευτής της βιομηχανίας τσιπ, λέει ότι οι επιστήμονες της εταιρείας εργάζονται πάνω σε εναλλακτικές λύσεις χωρίς PFAS από το 2020. «Απαιτείται περισσότερη δουλειά για να έρθουν στο επίπεδο που απαιτείται για εμπορική χρήση», τονίζει. «Απέχουμε αρκετά χρόνια ακόμη».

Αλλά είναι σαφές ότι το ρολόι χτυπάει αντίστροφα. Η Apple, ως ένας από τους μεγαλύτερους χρήστες χημικών ουσιών στον κλάδο της τεχνολογίας, στα τέλη του περασμένου έτους δεσμεύτηκε να τα καταργήσει μακροπρόθεσμα.

Τέτοιες δεσμεύσεις έχουν ανοίξει ευκαιρίες για πιθανούς «επαναστάτες». Η Impermea Materials με έδρα τη Μασαχουσέτη εργάζεται σε λύσεις χωρίς PFA για συσκευασίες τροφίμων και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τώρα δραστηριοποιείται στον τομέα της τεχνολογίας.

«Κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει τη μετάβαση σε υλικά που δεν ήταν PFAS, επειδή το επιχείρημά τους ήταν ότι το PFAS λειτουργεί εξαιρετικά καλύτερα από όλες τις εναλλακτικές λύσεις», λέει ο Ντέιβιντ Ζαμαρίν, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Impermea. «Αλλά τώρα με τόσους πολλούς κανονισμούς, τα πράγματα θα μπορούσαν να αλλάξουν».

Αλλά οι πελάτες θα πρέπει να αποδεχτούν ότι τα νεότερα προϊόντα αρχικά θα κοστίζουν περισσότερο. «Οι λύσεις μας, σε μία περίπτωση για μια επίστρωση ηλεκτρονικών, θα μπορούσαν να είναι τρεις φορές είναι πιο ακριβό από αυτό που αναζητούν οι πιθανοί πελάτες μας», λέει ο Ζαμαρίν.

Ακόμη και εκείνοι που πιστεύουν ότι τα PFAS θα πρέπει να απαγορευτούν συμφωνούν με τη βιομηχανία ότι εναλλακτικές λύσεις δεν θα είναι διαθέσιμες σύντομα. Ο Ζανιούν Γουάνγκ, ειδικός στο PFA και ερευνητής στα Ελβετικά Ομοσπονδιακά Εργαστήρια για Δοκιμές και Έρευνα Υλικών Empa, εκτιμά ότι θα χρειαστούν περισσότερα από 10 χρόνια για να υιοθετηθούν ευρέως τυχόν νέα χημικά.

«Σε ορισμένους τομείς χρήσης, όπως η βιομηχανία ημιαγωγών, θα χρειαστεί πολλή έρευνα για τη σταδιακή κατάργηση των PFAS. Είναι μια μεγάλη πρόκληση, αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε την έρευνα τώρα», λέει η Τζούλιαν Γκλίγκε, περιβαλλοντολόγος και ειδικός στα PFAS με την ελβετική ETH Zurich.

Τα επιχειρήματα για ρύθμιση

Οι FT επικοινώνησαν με περισσότερους από 20 προμηθευτές τσιπ στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ασία, για να ρωτήσει για τα σχέδιά τους σχετικά με τα PFAS.

Μόνο λίγοι, συμπεριλαμβανομένων των TSMC, Merck και Bosch, δήλωσαν ότι είχαν ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο μείωσης προς την εξάλειψη αυτών των χημικών ουσιών. Η Intel έχει δεσμευτεί να μην χρησιμοποιήσει «νέα» PFAS στην αλυσίδα εφοδιασμού της.

Εταιρείες όπως η Samsung, η Nvidia, η Qualcomm, η Broadcom, η Texas Instruments, η GlobalFoundries, η ADI, η ASML, η NXP, η Infineon, η STMicroelectronics, η Lam Research, η Applied Materials και η BASF αρνήθηκαν να απαντήσουν ή απηύθυναν ερωτήσεις σε ενώσεις του κλάδου και ομάδες λόμπι.

Μία από αυτές τις ενώσεις είναι το Sustainable PFAS Action Network, που εδρεύει λίγο έξω από την Ουάσιγκτον, το οποίο ισχυρίζεται ότι τυχόν περιορισμοί στο PFAS θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις βιομηχανίες των ΗΠΑ που υποστηρίζουν 6,2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και συνεισφέρουν περισσότερα από 1 τρις δολάρια στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν των ΗΠΑ.

Η βιομηχανία έχει επίσης επιστρατεύσει συμβούλους για να υποβάλει αναφορά στις Βρυξέλλες ελπίζοντας να καθυστερήσει την απαγόρευση ή να πετύχει εξαιρέσεις. Το ένα τέταρτο των εταιρειών που δαπανούν περισσότερα από 3 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για να ασκήσουν πίεση στην ΕΕ είναι κορυφαίοι παραγωγοί χημικών: η Bayer, η Dow Europe και η BASF.

Σύμφωνα με το LobbyFacts, ένα εργαλείο για τη διερεύνηση του λόμπι στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, ξόδεψαν συνολικά 12 εκατομμύρια ευρώ το 2022, είτε για το PFAS είτε για το πλαίσιο της ΕΕ για τη ρύθμιση των τοξικών χημικών, που ονομάζεται Reach, που αναφέρονται ως τομείς εστίασης.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Χημικής Βιομηχανίας δαπάνησε 10 εκατ. ευρώ πέρυσι για την άσκηση πίεσης στην ΕΕ γενικά και είχε τουλάχιστον πέντε συναντήσεις υψηλού επιπέδου με αξιωματούχους της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2022 σχετικά με το εξειδικευμένο πλαίσιο της ΕΕ για τα PFAS.

«Ο κλάδος ήταν σταθερά σε θέση να αποδυναμώσει ή να αναβάλει τη ρύθμιση που αποσκοπούσε στην προστασία της ανθρώπινης υγείας και στην πρόληψη της περιβαλλοντικής ρύπανσης», λέει η Βίκη Καν, ερευνήτρια του Παρατηρητηρίου της Εταιρικής Ευρώπης.

Απαιτείται ρύθμιση για την ισότητα των όρων ανταγωνισμού για τις εταιρείες που ανησυχούν για ανταγωνιστικά μειονεκτήματα, λέει ο Μίκαελ Καν, ειδικός στα PFAS στο Suez, μια από τις κορυφαίες ομάδες αποβλήτων και υδάτων στον κόσμο με έδρα το Παρίσι.

«Θα χρειαστούν δισεκατομμύρια δολάρια επενδύσεων από τη βιομηχανία τσιπ και ηλεκτρονικών ειδών κάθε χρόνο για την αντιμετώπιση της ρύπανσης από PFA», λέει ο Καν. Οι εταιρείες διώκονται στα δικαστήρια για τη ρύπανση που έχουν προκαλέσει. Όταν η βελγική κυβέρνηση μήνυσε την 3M το 2022, έπρεπε να πληρώσει 581 εκατομμύρια δολάρια για τα έξοδα καθαρισμού. Η Chemours αφιερώνει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για να καθαρίσει τη ρύπανση του παρελθόντος.

«Εάν δεν υπάρχουν ρυθμιστικές πιέσεις, κανένας κατασκευαστής τσιπ ή εταιρεία τεχνολογίας δεν θα ήθελε μια σημαντική αύξηση του κόστους ή να ξοδέψει πολλά χρήματα εάν είναι οι μόνοι που επωμίζονται το κόστος», προσθέτει ο Καν.

Ορισμένοι λομπίστες της χημικής βιομηχανίας παραδέχονται ότι οι εταιρείες θα πρέπει να αποδεχτούν το αναπόφευκτο των αυστηρότερων περιορισμών.

Αντί να καταπολεμηθεί η απαγόρευση, «η καλύτερη προσέγγιση θα μπορούσε να είναι η αναζήτηση απεριόριστου χρόνου για [εξαιρέσεις από την απαγόρευση] για ορισμένες ζωτικής σημασίας βιομηχανικές εφαρμογές μετά την ολοκλήρωση του περιορισμού», λέει ο Αντρέας Γκάιγκερ, διευθύνων εταίρος της Alber & Geiger, δικηγορικό γραφείο κυβερνητικών σχέσεων της ΕΕ με έδρα τις Βρυξέλλες..

Αυτό δεν σημαίνει ότι η βιομηχανία τσιπ πρέπει να συνεχίσει με το status quo, λένε οι επικριτές των PFAS.

Ο Μάρτιν Μουλβιχίλ, χημικός και ιδρυτής της Safer Made, μιας εταιρείας επιχειρηματικών κεφαλαίων καθαρής τεχνολογίας, πιστεύει ότι τα χημικά χρησιμοποιούνται υπερβολικά. Δεν απαιτεί κάθε εργασία τα υψηλά επίπεδα απόδοσης που προσφέρουν αυτά τα υλικά.

«Έχουμε ήδη δει σε ορισμένους τομείς όπως τα τρόφιμα και τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα ότι καταφέραμε να εξαλείψουμε τα PFAS», λέει ο Μουλβιχίλ. «Δεν λέω ότι μπορούμε να φτάσουμε στο 100% αποβολή (από τη βιομηχανία τσιπ), αλλά στοιχηματίζω ότι μπορούμε να απαλλαγούμε από το 70-80%».