
O όρος «πολιτικό κόστος» διαδόθηκε ευρέως τη δεκαετία του 1990. Τότε που άρχισε δειλά-δειλά να γίνεται αντιληπτό ότι χωρίς μεγάλες τομές η χώρα θα κατευθυνόταν ολοταχώς προς τα βράχια. Ενδόμυχα όλοι διαισθάνονταν ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει, αλλά την ίδια στιγμή ελάχιστοι ήταν πρόθυμοι να ξυπνήσουν από το όνειρο και να πάρουν στα χέρια τους την «ιδιοκτησία» των απαιτούμενων αλλαγών.
Μοιραία, οι πρώτες απόπειρες ξεβολέματος έπεσαν σε τοίχο. Η σύγκρουση των – μετρημένων στα δάχτυλα – θαρραλέων πολιτικών με κατεστημένα συμφέροντα και συντεχνίες ήταν άνιση και έληγε με συντριπτική ήττα των πρώτων. Υπουργοί που επιχείρησαν να «σπάσουν» αβγά δεν είχαν στήριξη ούτε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό τους και οδηγούνταν στην έξοδο με συνοπτικές διαδικασίες. Το πολιτικό κόστος της εναντίωσης στη βούληση της παντοδύναμης κοινής γνώμης ήταν αβάσταχτο.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Μεσολάβησαν κρίσεις, χρεοκοπίες και μνημόνια. Το πάρτι τελείωσε άδοξα. Αποδείχθηκε με επώδυνο τρόπο ότι εύκολες λύσεις και λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν. Η κοινωνία άρχισε να συνειδητοποιεί ότι το αίτημα για μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας δεν αποτελεί κούφιο τσιτάτο, αλλά αναγκαία προϋπόθεση προόδου.
Η μεταβολή που άρχισε να συντελείται πέρασε αρχικά κάτω από τα ραντάρ των πολιτικών με αποτέλεσμα το εξής παράδοξο: Ενώ η κοινωνία εμφανιζόταν δεκτική σε μεταρρυθμίσεις, οι πολιτικές ηγεσίες δίσταζαν να τις υλοποιήσουν εξαιτίας του αταβιστικού φόβου για το «πολιτικό κόστος».
Το ότι κάτι άλλαξε στην ελληνική κοινωνία το διέγνωσε πρώτη η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη και προσάρμοσε κατάλληλα ατζέντα και στρατηγική. Αν και σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζεται πιο διστακτική απ’ όσο το επιτρέπουν οι προεκλογικές της δεσμεύσεις και οι απαιτήσεις των καιρών, επιβραβεύθηκε εμφατικά από το εκλογικό σώμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως, αδυνατεί ή δεν θέλει να αντιληφθεί το νέο περιβάλλον, γι’ αυτό και οι εξελίξεις τον προσπερνούν. Στο εξής, το πολιτικό κόστος θα το υφίσταται όποιος επιδεικνύει αναβλητικότητα και ατολμία στις απαιτούμενες ρήξεις.


Latest News

Μα είναι κάτι πιο βαθύ…
Που τους «λερώνει» στα μάτια της κοινωνίας και ο άτολμος ανασχηματισμός ανακύκλωσης προσώπων δεν μπορεί να σβήσει το στίγμα. Είναι κάτι πιο βαθύ αυτό που συντελείται στη κοινωνία, η οποία απαιτεί ουσιαστικές αλλαγές και ριζικές τομές με το μέχρι τώρα.

Στρωμένο κόκκινο χαλί
O νέος υπουργός θα έχει την ευθύνη της μεγάλης διαπραγμάτευσης για το πώς θα λειτουργήσει η ρήτρα διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες, με το σκηνικό να μην είναι... στρωμένο με ροδοπέταλα

Πιο σημαντικές οι αυτονόητες
Γραφειοκρατία επί της γραφειοκρατίας και εγκρίσεις επί εγκρίσεων και για την παραμικρή προμήθεια και επί της ουσίας κανένας έλεγχος

Οταν κλέβεις στον καπιταλισμό
Οι μισές από τις ρευματοκλοπές που διαπιστώθηκαν αφορούσαν επιχειρήσεις (πιθανότατα franchise) γνωστών αλυσίδων εστίασης

Αναβάθμιση στα δύσκολα
Το ελληνικό δημόσιο χρέος, που μέσα στην πανδημία το 2020 εκτοξεύτηκε στο 209,4% του ΑΕΠ, το 2024 έχει μειωθεί στο 154% του ΑΕΠ, το χαμηλότερο επίπεδο από το 2010

Το στοίχημα του ενός εκατομμυρίου επιπλέον γερμανών τουριστών
Τα μεγάλα γερμανικά τουριστικά γραφεία κινούνται με άνοδο από 12% έως 20% στις προκρατήσεις προς τη χώρα μας σε σχέση με πέρυσι

Η ευρωπαϊκή άμυνα και η μεγάλη ευρωπαϊκή ασθένεια
Οι σωστές διαγνώσεις του Μάριο Ντραγκι και του Εμμανουέλ Μακρόν, δεν θα πρέπει να οδήγησαν σε λάθος.... ιατρική

Οι ενθουσιώδεις και οι κυνικοί
«Θα πρέπει όλοι να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί – θα πρέπει να είμαστε ευέλικτοι για να ανταποκριθούμε στα δεδομένα» είπε η Κριστίν Λαγκάρντ

Γερμανική αναθέρμανση
Η Γερμανία βρίσκεται σε σοκ εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα

Η ελληνική κυβέρνηση και οι μισθολογικοί στόχοι για το 2027
Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επισπεύσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις ώστε οι μέσοι μισθοί να γίνουν υψηλότεροι για τους περισσότερους Έλληνες πολίτες