Για κάποιον λόγο, αποκτήσαμε ..υψοφοβία.
Μέχρι και οι πιο αισιόδοξοι αγοραστές δεν θέλουν να πιστεέψουν τη δυναμική του ΧΑ, και με την πρώτη πίεση παρατούν τις θέσεις τους.
Η προβληματική εδράζεται επί του χρονισμού, καθώς η (χαμηλή) διακύμανση των ημερών οφείλεται ξεκάθαρα σε συναλλαγές βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα, δημιουργώντας τον παραδοσιακό “θόρυβο” στο ταμπλό.
Προσπαθώντας, όμως, να δούμε ξεκάθαρα μέσα από τη θολούρα των ημερών, προμηνύεται ανοδική συνέχιση.
Κάτι που επιδοκιμάζουν αφενός οι επιμέρους συμπεριφορές πολλών εισηγμένων, με μια ανθεκτικότητα άνευ προηγουμένου.
Αφετέρου, η εικόνα στην αγορά κρατικών (κυρίως, αλλά και εταιρικών) ομολόγων, καθώς η απόδοση στη λήξη των σειρών έως και τη δεκαετία προσιδιάζουν μετά από πολύ καιρό εκείνη άλλων, ανεπτυγμένων οικονομιών.
Παράλληλα, το spread έχει μειωθεί εμφανώς σε επίπεδα πέριξ των 140 μ.β., ένα μέγεθος απόλυτα αποδεκτό από τις αγορές εν γένει, ακόμα και προ ανάκτησης επενδυτικής βαθμίδας (εάν και εφόσον έρθει).
Εξάλλου, ο βασικός καταλύτης που οδήγησε τις τιμές των μετοχών έως εδώ, ήτοι η προεξοφλούμενη πολιτική σαφήνεια των επόμενων ετών, στέκει ακλόνητος χωρίς να έχουν αλλάξει τα πράγματα.
Επομένως, το ΧΑ έχει περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσει στο μεσοπρόθεσμο, με τον Δέικτη να κοιτάει αρχικά τις 1250 και σε δεύτερο χρόνο τις 1330.
Αντίστοιχα, οι κλάδοι που πρωτίστως απασχολούν είναι ο τραπεζικός, η πληροφορική, οι κατασκευές/υποδομές και η ενέργεια/ΑΠΕ.
Κάτι που επιβεβαιώνεται από τη συμπεριφορά των αντίστοιχων μετοχών.