
Οταν ο καρκινοπαθής πατέρας μου μπήκε στο νοσοκομείο για μια εγχείρηση, κυκλοφορούσε μια φήμη, κάτι σαν… αστικός μύθος. Αυτός ο μύθος έλεγε ότι σε ορισμένα νοσοκομεία οι φάκελοι για τους ηλικιωμένους που βρίσκονται και σε κάποια δύσκολη κατάσταση από πλευράς υγείας (καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς κ.λπ.) είχαν ένα μικρό σηματάκι.
Δηλαδή πάνω στους φακέλους οι γιατροί έβαζαν ένα «Θ» που δεν μπορούσαν να δουν πολλοί. Αυτό σήμαινε σε μια ενδονοσοκομειακή «γλώσσα» ότι αφού δεν είχαν πολλές ελπίδες δεν ήταν απαραίτητο να υπάρχει και μεγάλη προσοχή σ’ αυτούς. Στη λογική «έχουμε τόσους νέους να σώσουμε, δεν μπορούμε να ξοδεύουμε πόρους ή χρόνο για να σώσουμε κάποιον που δεν σώζεται».
«Θ», όπως θάνατος…
Επρόκειτο για αστικό μύθο που προσωπικά δεν θέλω να πιστέψω ότι υπάρχει. Δεν είδα δηλαδή κάποιον απάνθρωπο κυνισμό, κάποια άθλια συμπεριφορά ανθρώπων που έχουν πάρει τον όρκο του Ιπποκράτη, να περιθάλπουν κάποιο πολίτη που έχει ανάγκη. Ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, κοινωνική τάξη.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι στην Ελλάδα μπορεί να υπάρχουν τέτοιοι γιατροί ή άλλοι εργαζόμενοι στην υγεία που σκέφτονται με τέτοιο ντροπιαστικό τρόπο.
Η δήλωση του πρώην βουλευτή Εύβοιας της ΝΔ και γιατρού, Σπύρου Πνευματικού, προκαλεί ήδη έντονες αντιδράσεις.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο υποψήφιος στις εκλογές φέρεται να είπε ότι για να μη σπαταλώνται τόσα χρήματα στο ΕΣΥ, για να μειωθεί το κόστος πρέπει να γίνεται… διαλογή καρκινοπαθών.
Όπερ σημαίνει ότι κάποιος αξιολογεί τον καρκινοπαθή και αν κρίνει ότι θα πεθάνει σύντομα, τον αφήνει στην τύχη του.
Είπε συγκεκριμένα: ««ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων»
Και συνέχισε: «Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο, αν πάμε και του πούμε ότι ‘δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας’. Καταλήγει δε:
Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κλπ. Όταν είχαμε πάει στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη γυναίκα μου στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει ήταν πραγματικά πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα, θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν… Ακούγεται λίγο κυνικό – δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο».
Τι να πει κανείς; Πώς να τα χαρακτηρίσει όλα αυτά;
Γιατί λένε για τον Πνευματικό ότι πολλοί ασθενείς του «πίνουν νερό στο όνομά του» για την επιστημοσύνη του και τα καλά που έχει κάνει.
Αυτό όμως δεν μπορεί να εμποδίζει κάποιον να κρίνει όσα έχει πει. Διότι είναι πράγματι κυνισμός, όσο κι αν ο ίδιος πιστεύει ότι είναι ανθρώπινο να σκεφτόμαστε έτσι.
Γιατί αν κάποιος χρειάζεται μεγαλύτερη φροντίδα από όλους είναι ο καρκινοπαθής είτε είναι σε αρχικό είτε σε τελικό στάδιο. Αυτός που δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, που ακόμη και την ύστατη ώρα θέλει να πιαστεί από ένα σταθερό χέρι, του γιατρού, του νοσοκόμου, όποιου θα τον κοιτάξει στα μάτια και θα του δώσει την ελπίδα που χρειάζεται.
Ισως δεν υπάρχει πιο συγκλονιστική στιγμή από το να σε κοιτάζει ένας καρκινοπαθής στα μάτια. Αυτό το βλέμμα του φόβου για την επόμενη ημέρα αλλά και της ελπίδας που δεν πρέπει να χαθεί.
Πώς λοιπόν να κάνεις διαλογή ασθενών; Ποιον να κρατήσεις και ποιον να αφήσεις;
Και όλα αυτά να τα κάνεις για να μειώσεις έσοδα; Για να μην… χάνονται πόροι στην υγεία; Για να ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα βάζοντας ένα «Θ» του θανάτου στους φακέλους.
Συγγνώμη αλλά είναι τραγικό να συνδέει οποιοσδήποτε την ανθρώπινη ζωή με το κόστος. Δεν μπαίνει στη ζυγαριά κάτι τέτοιο. Δεν μπορείς… να τραβήξεις γραμμή και να χωρίσεις αυτούς για τους οποίους αξίζει να παλέψεις και αυτούς που μπορείς να τους αφήσεις να πεθάνουν.
Δεν έχουμε να κάνουμε με περιπτώσεις όπου ο θάνατος είναι απαλλαγή από τον πόνο και την ταλαιπωρία. Μιλάμε για ανθρώπους που δίνουν μάχη και αξίζει να τους βοηθήσουμε να παλέψουν.
Ο κ. Πνευματικός ζήτησε συγγνώμη και μπορεί αυτό να τον τιμά.
Όμως, η συγγνώμη δεν μπορεί να δίνεται επειδή κάποιοι τον πίεσαν από τη ΝΔ να ανακαλέσει κι επειδή δημιουργείται πολιτικό ζήτημα.
Αλλά πρέπει να είναι στάση ζωής και σεβασμού σε όλους τους ανθρώπους που αντικρύζουν το θάνατο με γενναιότητα την οποία δύσκολα συναντάς


Latest News

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας

Το μίσος για τα Πανεπιστήμια
Γιατί η ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της… – μισεί τα πανεπιστήμια όταν κάνουν τη δουλειά τους

Αναζητείται θετική έκπληξη
Ένα υπερατλαντικό ταξίδι για διακοπές στην Ελλάδα ενός Αμερικανού, που έκλεισε το πακέτο των διακοπών του τον χειμώνα, έχει ακριβύνει κατά 10% μόνο από την ισοτιμία

Εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα: τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τραμπ
Ο διαφαινόμενος εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα είναι κάτι πέρα από την «τέχνη της συμφωνίας» (art of the deal) του Τραμπ

Το ψυχολογικό πρόβλημα
Γενικώς συμβαίνουν περίεργα πράγματα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ολοι ζυγίζουν την κατάσταση και ψάχνουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους

Ριψοκίνδυνο χρέος
Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα

Adam Posen: Η Ρωσία είναι υποτελής στην Κίνα
Ο επικεφαλής του διεθνούς κύρους Ινστιτούτου Πήτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, αναλύει γιατί η Ρωσία του Πούτιν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει την Κίνα για την Αμερική.

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων
Οι λίγες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν, θα αναθεωρήσουν επιχειρηματικά σχέδια αλλά θα προσαρμοστούν και θα τα καταφέρουν

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας