
«Κάποιοι Γερμανοί αγαπούν το μάρκο περισσότερο κι από τη γυναίκα τους», έλεγε ο πρώην ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών Τέο Βάιγκελ το 1997, περιγράφοντας με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη στενή σχέση πολλών Γερμανών με το εθνικό τους νόμισμα. Το ευρώ μπήκε στην ζωή των Γερμανών εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Το μάρκο είναι όμως κάπως ακόμη παρόν στη σκέψη κυρίως των μεγαλύτερων. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που διερωτώνται, γιατί μια μπάλα παγωτό κοστίζει σήμερα περίπου 2 ευρώ, ενώ παλαιότερα μόλις 30 πφένιγκ. Το γερμανικό μάρκο έγινε σύμβολο του αποκαλούμενου «οικονομικού θαύματος» στην Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει μετατραπεί πλέον σε γερμανικό μύθο.
Όταν το γερμανικό μάρκο εισήχθη στη Γερμανία στις ζώνες κατοχής που ήλεγχαν Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι στις 21 Ιουνίου 1948, ένα περίπου χρόνο πριν ιδρυθεί η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, τα ράφια των καταστημάτων γέμισαν εν μία νυκτί. Εν αναμονή της αντικατάστασης του μάρκου του Ράιχ έκρυψαν τα προϊόντα τους στις αποθήκες. Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια το γερμανικό μάρκο καθιερώθηκε ως το δεύτερο πιο σημαντικό αποθεματικό και εμπορικό νόμισμα στον κόσμο μετά το αμερικανικό δολάριο.
Λαγκάρντ για τα 25 χρόνια της EKT: Το ευρώ είναι κάτι περισσότερο από ένα νόμισμα
Το μάρκο ως προάγγελος της γερμανικής Επανένωσης
Η νομισματική μεταρρύθμιση του 1948 ήταν αρχικά ένα σοκ για την γερμανική οικονομία, η οποία προσπαθούσε να ορθοποδήσει. Οι τραπεζικές αποταμιεύσεις συρρικνώθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη, μιας και η ανταλλαγή του μάρκου του Ράιχ με το γερμανικό μάρκο έγινε σε αναλογία 100 προς 6,50 μάρκα. Από την άλλη μισθοί, ενοίκια και φόροι μετατράπηκαν 1:1. Για να καλυφθούν πρώτες ανάγκες, κάθε πολίτης έλαβε 40 μάρκα και άλλα 20 μάρκα ένα μήνα αργότερα.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για το γερμανικό μάρκο ήρθε δεκαετίες αργότερα κα μάλιστα λίγο μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση του κράτους της Λαοκρατικής Δημοκρατία της Γερμανίας: «Αν έρθει το γερμανικό μάρκο μένουμε, αν δεν έρθει, θα πάμε να το βρούμε!», φώναζαν ανατολικογερμανοί διαδηλωτές το φθινόπωρο του 1989 ζητώντας στην ουσία την εισαγωγή του δυτικογερμανικού μάρκου και στην παραπαίουσα Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας. Πριν καν υλοποιηθεί η Επανένωση των δύο Γερμανιών, Ανατολικής και Δυτικής, την 1η Ιουλίου του 1990 το γερμανικό μάρκο αντικαθιστούσε το ανατολικογερμανικό μάρκο με ισοτιμία 1:1.
Ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ προώθησε την οικονομική και νομισματική ένωση των δύο Γερμανιών με συνοπτικές διαδικασίες παρά τις προειδοποιήσεις της αντιπολίτευσης, αλλά και της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας.
Ο χρησμός της Πυθίας για το πιο «σκληρό» νόμισμα
Την Πρωτοχρονιά του 2002, δώδεκα χρόνια αργότερα, το γερμανικό μάρκο έδωσε τη θέση του στο ευρώ. Την ευφορία για το ενιαίο νόμισμα σε πλήθος ευρωπαϊκές χώρες διαδέχθηκε η απογοήτευση. Παρά τα επιχειρήματα των οικονομολόγων και ειδικών περί του αντιθέτου οι καταναλωτών είχαν την αίσθηση ότι οι τιμές από μάρκο σε ευρώ άλλαξαν 1:1, κι ας είχε το ευρώ διπλάσια αξία από το μάρκο.
Επιπλέον, πολλοί ήταν εκείνοι που εξέφραζαν τότε φόβους μήπως το ευρώ αποδειχθεί «μαλακό νόμισμα» αν προσχωρούσαν σε αυτό χώρες με αδύναμα εθνικά νομίσματα, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.Ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ παραδέχονταν χρόνια αργότερα σε συνέντευξη ότι «αν είχαμε κάνει δημοψήφισμα για την εισαγωγή του ευρώ θα το είχαμε χάσει πιθανότατα».
Ποιο νόμισμα είναι τελικά πιο «σκληρό»: το γερμανικό μάρκο ή το ευρώ; Ο πρώην πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ Χανς Τίτμαϊερ, ο οποίος απεβίωσε το 2016, είχε πει χαριτολογώντας στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ότι απευθύνθηκε στο μαντείο των Δελφών ρωτώντας ποιο νόμισμα θα αποδεικνύονταν μακροπρόθεσμα πιο σταθερό. Η απάντηση ήταν «το γερμανικό μάρκο όχι το ευρώ». Η Πυθία ωστόσο δεν αποκάλυψε αν το κόμμα στη πρόταση μπαίνει πριν ή μετά το όχι.
Deutsche Welle
Γερν Μπέντερ, dpa
Eπιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος


Latest News

Πλούσιους νέους Αμερικανούς αναζητά η Μποτσουάνα για τα διαμάντια της
Για να πουλήσει διαμάντια, η Μποτσουάνα αξιοποιεί τα κοινωνικά δίκτυα οπως το Instagram και το TikTok

Η Ευρώπη αναζητά νέες διαστημικές συνεργασίες στην ταραχώδη εποχή Τραμπ
Η Ευρώπη θέλει να τονώσει την άμυνα της και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην άμυνα

Γιατί η Ευρώπη υστερεί στη δημιουργία υπερπλουσίων
Οι σημαντικές εμπορικές πρωτεύουσες στην Ευρώπη και οι επικερδείς τους βιομηχανίες, έδιναν την ευκαιρία για δημιουργία πλούτου αλλά τα «παλιά, καλά χρόνια» έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Πυρηνική ενέργεια: Amazon, Google και Meta υποστηρίζουν τον τριπλασιασμό της έως το 2050
Οι τεχνολογικοί γίγαντες ακολουθούν τις τράπεζες ζητώντας νέους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με πυρηνική ενέργεια για την κάλυψη των αυξανόμενων ενεργειακών απαιτήσεων και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής

Τα αφεντικά των Blackstone και Goldman Sachs βλέπουν με καλό μάτι τις πολιτικές Τραμπ
Δύο φωνές που εκπροσωπούν την αφρόκρεμα των CEO στις ΗΠΑ εκθειάζουν τις πολιτικές Τραμπ

LNG: Πως ο υγρός «χρυσός» αναβάθμισε τις ΗΠΑ [γράφημα]
Για τις ΗΠΑ η εξόρυξη LNG είναι το ιερό δισκοπότηρο - Που ποντάρει ο Τραμπ
![Γροιλανδία: Ο ορυκτός πλούτος του νησιού που θέλει διακαώς ο Τραμπ [γράφημα]](https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/01/greenland1-600x400.jpg)
Τι κρύβει το υπέδαφος της Γροιλανδίας; [γράφημα]
Η Γροιλανδία, είναι πλούσια σε σπάνιες γαίες αλλά τα αποθέματα που μπορούν να ανακτηθούν φτάνουν το 1,5 εκατ. τόνους

Συναγερμός για τον «τυφώνα» Τραμπ - Τα σχέδια για να σωθεί εμπόριο 1,4 τρισ. δολ.
Οι δασμοί Τραμπ έχει προκαλέσουν αναστάτωση στα επιτελεία των επιχειρήσεων που προσπαθούν να καταστρώσουν σχέδια για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις τους

Το αστρονομικό ποσό που έχασαν οι Αμερικανοί από επενδυτικές απάτες το 2024
Οι επενδυτικές απάτες περιλαμβάνουν γενικά ισχυρισμούς ότι ένας καταναλωτής θα έχει μεγάλες αποδόσεις επενδύοντας σε ένα νέο σύστημα κερδοφορίας

Το φλερτ της Κίνας με τους ξένους CEOs και η συνάντηση με τον Σι Τζινπίνγκ
Η Κίνα θέλει να φέρει πίσω μεγάλες ξένες επενδύσεις μετά από ένα κύμα φυγής