Πολιορκία στα αριστερά του εκλογικού χάρτη

Στην τελική προεκλογική ευθεία, το κεντροαριστερό κοινό δείχνει περισσότερο ευάλωτο και αποτελεί κεντρικό στόχο της καμπάνιας τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Σε Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη είναι προφανές ότι επιδιώκουν αφενός να φράξουν τις δεξαμενές αυτών των ψηφοφόρων που λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, αλλά και να αντλήσουν από αυτές.

Στην πρώτη περίπτωση θέλουν να αποτρέψουν πιθανές διαρροές, αναδεικνύοντας μια πολιτική υπεροπλία για πιο δυναμική αντιπολίτευση απέναντι στη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στη δεύτερη, εκατέρωθεν ο στόχος είναι η αύξηση των ποσοστών της 21ης Μαΐου, προκειμένου να επανασχεδιάσουν με νέους όρους την επόμενη μετεκλογική τους ημέρα.

Το ακροατήριο στα αριστερά της, εξάλλου, εν ολίγοις τους κεντρώους και πασοκογενείς ψηφοφόρους, κοιτάζει και η ΝΔ στην τελική ευθεία για την κάλπη, κρίνοντας ότι από τα δεξιότερα κόμματα έχει ήδη τραβήξει όσους ακραιφνείς συντηρητικούς ψηφοφόρους εμφανίζονταν πρόθυμοι να μετακινηθούν.

Το παιχνίδι στην αριστερά πλευρά του χάρτη, εξάλλου, είναι ζωτικής συμμαχίας για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αφενός καταγράφει μια ρευστή μάζα πρώην ψηφοφόρων να κινούνται μεταξύ ΜέΡΑ25 και Πλεύσης Ελευθερίας και θα μπορούσε να τους προσεγγίσει, αφετέρου, θέλει να αποτρέψει μια νέα δική του αποσυσπείρωση.

Νέα Δημοκρατία: Κλείνει ξανά το μάτι στους πασοκογενείς

της Ελένης Ευαγγελοδήμου

Στο θετικό «προσκλητήριο» σε ευρύτερες ομάδες, ακόμα σε όσους δεν τη στήριξαν στις εκλογές του Μαΐου, βασίζεται το… σπριντ της ΝΔ στην τελική ευθεία για την εκλογική αναμέτρηση. Οσο κι αν η παράταξη θα εξακολουθεί μέχρι την τελευταία στιγμή να φυλάει τα νώτα της στα δεξιά της, προς αποφυγή διαρροής χαλαρών δεξιών προς μικρότερους σχηματισμούς, οι τελικές προσπάθειες για τη διατήρηση των δυνάμεων του Μαΐου και κυρίως για τη διεκδίκηση εισροών αφορούν περισσότερο το Κέντρο και τα αριστερά του κόμματος, ειδικότερα τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.

Για την κεντροδεξιά παράταξη είναι αναγκαία προϋπόθεση να κρατήσει και ει δυνατόν να ενισχύσει την πασοκογενή ψήφο. Μόνο τις τελευταίες μέρες είναι ενδεικτικά τόσο το βάρος που ο Μητσοτάκης έριξε στην πραγματοποίηση έστω μια σύντομης προεκλογικής βόλτας στην Αχαΐα (μετά την ακύρωση λόγω του πένθους για το τραγικό ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου της ανοιχτής συγκέντρωσης που προγραμμάτιζε για την Πάτρα) όσο και το γεγονός ότι ο ίδιος υπογραμμίζει ως βασικές ατζέντες την οικονομία, το κοινωνικό κράτος, το ΕΣΥ και την Παιδεία, ζητώντας ισχυρή εντολή «μεγάλων αλλαγών».

Στην ίδια κατεύθυνση, ευθέως εκπέμπονται σινιάλα για νέο κύκλο κεντρώων «μεταγραφών» σε μια νέα θητεία της ΝΔ. «Καταφέραμε να διευρύνουμε την απήχηση της ΝΔ και, πιστεύω, να εκφράσουμε πολύ δυναμικά αυτούς τους συμπολίτες μας οι οποίοι ενδεχομένως να αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι» είπε χθες (Ionian TV) ο Μητσοτάκης μιλώντας για πολίτες «που μερικές φορές βλέπουν πέρα και πάνω από τις ιδεολογικές ταμπέλες του παρελθόντος» και «πιστεύουν στον προοδευτικό εκσυγχρονισμό αλλά και στον υπεύθυνο πατριωτισμό».

Συσπείρωση

Σε κάθε περίπτωση ο ίδιος κήρυξε την αντίστροφη μέτρηση με την αποστροφή «να μην αφήσουμε καμία δυνητική ψήφο να πάει χαμένη». Στη ΝΔ διαπιστώνουν ότι κινούνται με υψηλά ποσοστά συσπείρωσης, ωστόσο στοχεύουν στη μέγιστη διόρθωση προς τα πάνω των ποσοστών της σε συγκεκριμένες περιοχές, προσδοκώντας ένα φρένο στη δυναμική των κομμάτων δεξιά και αριστερά της.

Χαρακτηριστική η περίπτωση της Χαλκιδικής, όπου περιοδεύει σήμερα ο Μητσοτάκης. Εκεί η ΝΔ, παρότι πρώτη, έχασε δυνάμεις σε σχέση με το 2019 και, πέραν των υψηλών ποσοστών της Ελληνικής Λύσης και της ΝΙΚΗΣ, ενισχύθηκε το ΠΑΣΟΚ. Για την ακρίβεια η Χαριλάου Τρικούπη πέτυχε στον έναν από τους πέντε δήμους – στη Νέα Προποντίδα που εντάχθηκε και στο σημερινό πρόγραμμα του Μητσοτάκη – να κλέψει τη δεύτερη θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΑΣΟΚ: Αναζητεί νέο «ταξικό δίπολο» απέναντι στη ΝΔ

της Μυρτώς Λιαλιούτη

Η τακτική του ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες πριν από την κάλπη της 25ης Ιουνίου επιδιώκει να αναδείξει το κόμμα ως τον βασικό αντίπαλο της ΝΔ, σε πολιτικό, ιδεολογικό και προγραμματικό επίπεδο. Ωστόσο, με βάση και τα ποιοτικά στοιχεία των τελευταίων δημοσκοπήσεων, η Χαριλάου Τρικούπη δεν περιμένει μεγάλες επιστροφές από το κεντρώο ακροατήριο που μοιράζεται με τη ΝΔ – οι εισροές εκείνων που ψήφισαν με γνώμονα τη σταθερότητα στις προηγούμενες εκλογές είναι πολύ μικρές, τα κέρδη πολύ λίγα για τη Χαριλάου Τρικούπη.

Αντιθέτως, ξεκαθαρίζοντας πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα συνεργασίας με το πρώτο κόμμα, διεκδικεί ανοιχτά ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας από τους πολίτες που ψηφίζουν για αντιπολίτευση να εμπιστευτούν ξανά την ηλικιακή ανανέωση των στελεχών του, αλλά και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ώστε να σπάσει το «τοξικό» δίπολο ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.

Αυτή η προσέγγιση αφορά κυρίως ψηφοφόρους με πασοκικές αναφορές, οι οποίοι μετακόμισαν κάποια στιγμή τα τελευταία δέκα χρόνια στην αξιωματική αντιπολίτευση και ενδεχομένως σκέφτονται να επιστρέψουν στο πολιτικό τους σπίτι – οι οποίοι έχουν και αντιδεξιά αντανακλαστικά και δεν θα σκέφτονταν να αλλάξουν την ψήφο τους. Λόγω αυτού του ακροατηρίου, που διατηρεί ανοιχτούς τους διαύλους εκροών – εισροών μεταξύ των δύο κομμάτων, στο ΠΑΣΟΚ αξιοποιούν την ιστορική διαδρομή του κόμματος, αναδεικνύοντας πως αφενός η αντιπολίτευση που θα ασκήσουν θα είναι θεσμική και αφετέρου πως πρόκειται για ένα κόμμα σε άνοδο – που, με τα διαφορετικά δεδομένα της εποχής, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ το 1977.

Κέρδη

Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει επίσης από αντιπολιτευτικές δεξαμένες που δεν είναι απολύτως δεδομένες: από το ποσοστό της αποχής, καθώς με βάση τη βασική πασοκική εκτίμηση υπάρχει ένα μέρος προοδευτικών ψηφοφόρων που απέχουν από την εκλογική διαδικασία, αλλά και από την πλευρά του ΚΚΕ – γι’ αυτό πιθανόν εξηγείται και η επίθεση του Περισσού στις ηγεσίες τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ τις προηγούμενες ημέρες.

ΣΥΡΙΖΑ: Πιέζει με τη «χαμένη ψήφο»

του Δημήτρη Ν. Μανιάτη

Οσο οι ημέρες για την κάλπη της 25ης Ιουνίου τελειώνουν, οι πολιτικές δυνάμεις στοχεύουν σε πιο επίφοβες δεξαμενές. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν έχει παραιτηθεί από τη στρατηγική του Κέντρου, όμως οι εξελίξεις με Ροδόπη αλλά και με το ναυάγιο της Πύλου με τους πρόσφυγες, έχουν επιφέρει μια ολική επαναφορά σε γνώριμες δικές του ατζέντες – πολλοί τις επικρίνουν ως ατζέντες μειοψηφίας. Και μια «αριστερή» πλεύση στο πεδίο των δικαιωμάτων, του ταξικού λόγου και της «μεροληπτικής απεύθυνσης».

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχει μιλήσει, για παράδειγμα, με αφορμή το ναυάγιο για αξιακή στάση του κόμματός του και πως τα τραγικά γεγονότα σε καμία περίπτωση δεν του αφήνουν το περιθώριο να σχετικοποιήσει τη συζήτηση.

Εξάλλου, όπως έχει τονίσει, μπήκε στην πολιτική – και αυτό το λένε και πολλά κομματικά του στελέχη σήμερα – για να υπηρετήσει αξίες και να μη μετρά το πολιτικό κόστος. Σε ένα περιβάλλον συντηρητικής μετατόπισης της ελληνικής κοινωνίας, για τους επικριτές του, αυτή η στάση θα είναι και κοστοβόρος για την κάλπη της Κυριακής.

Πίεση

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και το κλειστό επιτελείο βλέπουν ένα μπετονάρισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ καταρχάς στο δικό της κλασικό κοινό αλλά και σε μέρος του Κέντρου, ενώ επίσης βλέπουν μια δυνητική αριστερόστροφη δεξαμενή που μπορούν έστω και τις τελευταίες ημέρες να απευθυνθούν με μεγαλύτερη επιτυχία και με το δίλημμα της παντοδύναμης Δεξιάς.

Μην ξεχνάμε την πίεση που ακόμη ασκείται εξ αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ, καταρχάς απ’ το ΚΚΕ αλλά και από μικρότερες δυνάμεις που φαίνεται να παίρνουν από την Κουμουνδούρου, όπως η Πλεύση Ελευθερίας (παρότι από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ δεν εγγράφουν το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου στις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς).

Η θεωρία της χαμένης ψήφου από μεριάς ΣΥΡΙΖΑ ή για την ακρίβεια όπως περιέγραψε το σκεπτικό του ο Αλέξης Τσίπρας στη διακαναλική συνέντευξή του, αποδίδοντας ευθύνες στις προοδευτικές δυνάμεις πως έκαψαν την ευκαιρία για την απλή αναλογική και τώρα το δίλημμα πια τίθεται εκ των πραγμάτων από το νέο εκλογικό σύστημα, είναι μια περαιτέρω πίεση  και σε αυτό τον κόσμο με το «κλίνατε επ’ αριστερά» να κυριαρχεί.

Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»