Μετά από 11 εναλλαγές προσήμου, ο Γενικός Δείκτης κατέληξε στο ..πουθενά, κινούμενος αφενός εντός στενού εύρους, αφετέρου με μέτρια συναλλακτική δραστηριότητα.
Τα μικτά πρόσημα σε μεγάλη και μεσαία κεφαλαιοποίηση επιβεβαιώνουν την έλλειψη κατεύθυνσης, με την αγορά να προσπαθεί να απορροφήσει το χθεσινό πτωτικό κρεσέντο.
Είναι προφανές ότι η διόρθωση ήρθε τεχνικά, απότοκο της προσπάθειας κατοχύρωσης κερδών από τους βραχυπρόθεσμους.
Το κυρίαρχο σενάριο είναι εκέινο που θέλει το Χρηματιστήριο να περιμένει λίγες συνεδριάσεις, ώστε να αποτυπωθεί καθαρά ένα επίπεδο στηρίξεων, με τη ζώνη των 1170 να φαίνεται η πιο συμπαγής.
Δεν αμφισβητείται σε καμία περίπτωση ο έντονα ανοδικός χαρακτήρας, καθώς υπάρχει στόρυ (η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας) και πρότερη άριστη συμπεριφορά από την πλειονότητα των τίτλων.
Εξάλλου, οποιαδήποτε ανακούφιση από τα υψηλά 9ετίας συνδεέεται ξεκάθαρα με νέες ευκαιρίες εισόδου, τουλάχιστον όσο κοντεύουμε σε μια επίσημη ετυμηγορία από τους Οίκους.
Να υπενθυμίσουμε ότι τα πρώτα δέιγματα γραφής θα τα πάρουμε μέσα στον Σεπτέμβριο (όχι από S&P), με το καλοκαίρι να είναι παραδοσιακά περίοδος μετριότητας.
Ωστόσο, δεν αποκλείεται κάποια έκτακτη ανακοίνωση, που φυσικά θα στείλει το ΧΑ σε άλλα επίπεδα.
Επομένως, το ερώτημα δεν είναι το “πού” θα πάμε, αλλά το “πότε” θα πάμε.
Ως προς το πρώτο, ο δρόμος δείχνει ακόμα στις υψηλότερες αποτιμήσεις, και ειδικότερα μια βεντάλια μετοχών που συνεχώς αναγνωρίζουμε στο ταμπλό.
Ως προς το δεύτερο, το επικρατέστερο σενάριο είναι να συνεχίσουμε -αρχικά- προεξοφλητικά μόλις η αγορά “μυρίσει” αναβάθμιση, με το πρόβλημα πάντα να βρίσκεται στο ακριβές σημείο (επαν)εισόδου.