Να τες και οι 1300 μονάδες του Γενικού Δείκτη. Βγαίνουν εφεδρείες από τα “δεύτερα” χαρτιά του 25άρη.

Και παρά την αδιάφορη κίνηση των τραπεζικών μετοχών, υπήρξε ενδιαφέρον σε πολλά άλλα χαρτιά, ώστε τελικά να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα.

Η κόπωση είναι παρούσα, καθώς δεν υπάρχει η ένταση των περασμένων εβδομάδων, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στενεύουν τα περιθώρια περαιτέρω κίνησης προς τις 1330 μονάδες.

Εξάλλου, και η πολύ καλή εικόνα από τον κατασκευαστικό και τον κλάδο πληροφορικής προδιαθέτουν θετικά, μετά και τη δήλωση της Epsilon για διπλασιασμό των μεγεθών της στο εγγύς μέλλον.

Θεωρούμε ότι μάλλον είναι και το μετριοπαθές σενάριο.

Αυτό που σίγουρα υφίσταται είναι ότι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί κεφάλαια που θεωρούντο εγκλωβισμένα σε τιμές κτήσης είτε πιο παλιές, είτε πιο υψηλές.

Έτσι, η άνοδος συντελείται πολύ πιο εύκολα, καθώς δεν υπάρχουν μεγάλα “μπλοκ” πωλητών να πιέζουν κατά διαστήματα.

Οι ρευστοποιήσεις που κατά καιρούς εμφανίζονται, αφενός προέρχονται από κερδοφόρες θέσεις, αφετέρου δεν έχουν το κρίσιμο μέγεθος για να ανακόψουν, πολλώ δε μάλλον να αντιστρέψουν την ανοδική τάση.

Αν συνυπολογίσει κανείς ότι δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποιος σημαντικός καταλύτης που θα επιδράσει αρνητικά, συνάγεται ευχερώς το συμπέρασμα ότι η ανοδική συνέχιση έχει καλές πιθανότητες.

Οίκοθεν νοείται πως και σε περιπτώσεις πτωτικών κομματιών, η επανατοποθέτηση φαντάζει λογικότερη από την έξοδο από την αγορά.

Τουλάχιστον στο πλαίσιο μιας πιο μεσο-μακροπρόθεσμης προσέγγισης, και ανάλογα πάντα το επενδυτικό προφίλ του καθενός.

Πάντως, η Ελλάς παραμένει ένας από τους πιο ελκυστικούς επενδυτικούς προορισμούς για πλείονες λόγους, συγκριτικά με τα μεγάλα χρηματιστήρια ανά τον κόσμο.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον φαίνεται να προσελκύουν, εκτός από τους προαναφερθέντες κλάδους πληροφορικής και κατασκευών, ο χρηματοοικονομικός και η ενέργεια με έμφαση στις ΑΠΕ.

Εξάλλου, και η ππορεία των μετοχών αυτών των κλάδων επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.