Πώς η UBS μπορεί να κρατήσει το ελβετικό τμήμα της Credit Suisse

Ο Σέρτζιο Ερμότι αντιμετωπίζει το δύσκολο έργο της ενοποίησης δύο παγκόσμιων συστημικών τραπεζών. Η πρώτη μεγάλη απόφαση του επιστρέφοντος αφεντικού της UBS, ωστόσο, έχει μια πιο εσωτερική εστίαση. Η ελβετική τράπεζα πιέζεται να ξεφορτωθεί την τοπική επιχείρηση της Credit Suisse για να αμβλύνει τις πολιτικές αντιδράσεις στην Ελβετία. Αποφεύγοντας τις άμεσες απολύσεις και υποστηρίζοντας ότι το τμήμα μπορεί να μην είναι βιώσιμο από μόνο του, ίσως μπορέσει να τα καταφέρει και να το διατηρήσει.

Η UBS εξαγόρασε τη θυγατρική που είναι γνωστή ως Credit Suisse (Schweiz) AG ως μέρος της διάσωσής της προβληματικής τράπεζας τον Μάρτιο. Η λογιστική αξία της ελβετικής μονάδας στο τέλος του περασμένου έτους ήταν λίγο λιγότερο από 14 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες διαπραγματεύονται κατά μέσο όρο στα τρία τέταρτα της καθαρής αξίας του ενεργητικού τους, υποδηλώνοντας ότι το τμήμα Credit Suisse θα άξιζε περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια εάν η UBS το πούλαγε.

Η πίεση για πώληση είναι ισχυρή. Ο γάμος «με το ζόρι» της UBS με την Credit Suisse δημιουργεί ένα τοπικό μεγαθήριο που θα ελέγχει το ένα τέταρτο των δανείων και των καταθέσεων στη χώρα, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας. Πολλοί νομοθέτες και ψηφοφόροι αντιπαθούν την ένωση, εν μέρει επειδή οι φορολογούμενοι παρείχαν ασφάλιση 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων έναντι πιθανών απωλειών σε περιουσιακά στοιχεία της Credit Suisse. Πολιτικοί από το δεύτερο και τρίτο δημοφιλέστερο κόμμα της Ελβετίας έχουν υποστηρίξει ότι η UBS πρέπει να προστατεύσει τις θέσεις εργασίας αποσπώντας την τοπική μονάδα της Credit Suisse και προειδοποίησαν για ρυθμιστικές πιέσεις εάν ο Ερμότι αντισταθεί.

Μέχρι στιγμής, η UBS αφήνει όλους να μαντεύουν. Ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος Ραλφ Χάμερς απέρριψε αρχικά το ενδεχόμενο πώλησης, αλλά ο αντιπρόεδρος Λούκας Γκαχβίλερ είπε στη συνέχεια ότι όλες οι επιλογές ήταν στο τραπέζι. Ο Ερμότι, ο οποίος διηύθυνε την UBS μεταξύ 2011 και 2020, τώρα τάσσεται υπέρ της διατήρησης της επιχείρησης, σύμφωνα με δημοσιεύματα ελβετικών μέσων ενημέρωσης.

Έξω η Schweiz

Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Η Credit Suisse Schweiz είναι κάτι περισσότερο από απλή τράπεζα λιανικής. Τα έσοδα από τόκους φέρνουν μόλις τα δύο πέμπτα των εσόδων της. Αυτό συμβαίνει επειδή η μονάδα συνδυάζει την καταναλωτική τραπεζική με μεγάλα ποσά διαχείρισης περιουσίας, εταιρικών και επενδυτικών τραπεζικών δραστηριοτήτων.

Στα τέλη Δεκεμβρίου είχε υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία 680 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι ρυθμιστικές αναφορές δεν προσδιορίζουν με ποιους επιχειρηματικούς τομείς σχετίζονται αυτά τα χρήματα. Αλλά το γεγονός ότι ήταν το ήμισυ του συνόλου των υπό διαχείριση περιουσιακών στοιχείων της Credit Suisse εκείνη την εποχή υποδηλώνει ότι ένα μεγάλο μέρος της βασικής πλουτοπα;ραγωγικής βάσης της τράπεζας υπαγόταν στην ελβετική νομική οντότητα. Άτομο που γνωρίζει το θέμα είπε στο Breakingviews ότι το τμήμα εξαιρετικά υψηλής καθαρής αξίας της Credit Suisse, το οποίο εξυπηρετεί πελάτες με καθαρά περιουσιακά στοιχεία αξίας άνω των 30 εκατομμυρίων δολαρίων, ήταν μέρος της τοπικής επιχείρησης. Ως εκ τούτου, ο Ερμότι δεν μπορεί να εγκαταλείψει την οντότητα χωρίς να υπονομεύσει ένα βασικό σκεπτικό της συμφωνίας: τη διόγκωση του βραχίονα διαχείρισης περιουσίας της UBS.

Θα μπορούσε ο Ερμότι να επιλέξει τα κομμάτια που θέλει και μετά να ξεφορτωθεί τα τμήματα που εξυπηρετούν λιγότερο πλούσιους Ελβετούς και μικρές επιχειρήσεις; Όχι εύκολα. Ο πιο πρόσφατος ισολογισμός της Credit Suisse Schweiz δείχνει μια τράπεζα εν μέσω χρηματοδοτικής κρίσης. Η μονάδα έχασε περισσότερο από το ένα τέταρτο των καταθέσεων της πέρυσι καθώς οι πελάτες τράπηκαν σε φυγή, συρρικνώνοντας τα κεφάλαια των πελατών σε λιγότερο από την υφιστάμενη αξία των στεγαστικών δανείων, τα οποία στα 150 δισεκατομμύρια δολάρια αποτελούν το 60% του ενεργητικού. Η κατάσταση φαίνεται πιθανώς ακόμη χειρότερη μετά την φυγή καταθέσεων του Μαρτίου που βούλιαξε την Credit Suisse. Εάν ο Ερμότι σταχυολογούσε, επέλεγε δηλαδή να κρατήσει τους πλούσιους και τους εταιρικούς πελάτες, το έλλειμμα των καταθέσεων θα γινόταν ακόμη μεγαλύτερο. Με άλλα λόγια, μια αυτόνομη τράπεζα λιανικής Credit Suisse στην Ελβετία μπορεί να μην είναι βιώσιμη.

Η σωτηρία

Εν τω μεταξύ, η UBS έχει έναν καλό λόγο να κρατήσει την Credit Suisse Schweiz: τεράστια εξοικονόμηση κόστους. Οι συγχωνεύσεις μεταξύ τραπεζών στην ίδια χώρα επιτρέπουν συνήθως μεγάλες μειώσεις δαπανών. Μια ανάλυση του Breakingviews των πρόσφατων συμφωνιών στην Ευρώπη δείχνει ότι αυτές θα μπορούσαν να είναι ισοδύναμες με το ένα τρίτο έως τα δύο τρίτα της βάσης κόστους της μικρότερης τράπεζας.

Εφαρμόζοντας αυτούς τους δείκτες στην εγχώρια μονάδα της Credit Suisse ο Ερμότι θα μπορούσε πιθανώς να μειώσει τα έξοδα κατά 1,1 έως 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτές οι συνέργειες αξίζουν 8 δισεκατομμύρια έως 15 δισεκατομμύρια δολάρια σε σημερινά χρήματα, αφού αφαιρεθεί φόρος 25%, εφαρμόζοντας προεξοφλητικό επιτόκιο 10% και πριν συνυπολογιστούν τα έξοδα αναδιάρθρωσης. Αυτό θα ισοδυναμούσε με το ένα τέταρτο της τρέχουσας αγοραίας αξίας της UBS. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να εγκαταλειφθεί.

Ένας τρόπος ώστε ο Ερμότι να τετραγωνίσει τον κύκλο θα ήταν να αποφύγει τις πολιτικά τοξικές απολύσεις στην Ελβετία αφήνοντας τη φυσική φθορά να πάρει τον δρόμο της. Σχεδόν το ένα δέκατο του εγχώριου προσωπικού της Credit Suisse αποχώρησε οικειοθελώς πέρυσι, σύμφωνα με αναλυτές της JPMorgan. Εάν συνεχίσουν να παραιτούνται με το ήμισυ αυτού του ποσοστού, το εργατικό δυναμικό των 7.300 ατόμων της Credit Suisse Schweiz θα μπορούσε να συρρικνωθεί κατά περίπου το ένα πέμπτο μέχρι το τέλος του 2028 χωρίς αναγκαστικές απολύσεις. Εν τω μεταξύ, η UBS θα μπορούσε να περικόψει το κόστος τεχνολογίας και ακίνητης περιουσίας της μονάδας. Αυτά τα γενικά έξοδα, γνωστά ως γενικά και διοικητικά έξοδα, υπερέβησαν τα έξοδα που σχετίζονται με το προσωπικό πέρυσι.

Ένας άλλος τρόπος για να καθησυχάσουν τους πολιτικούς θα ήταν να αποφύγουν την αξιοποίηση του ασφαλιστικού αναχώματος της κυβέρνησης. Η κρατική εγγύηση καλύπτει περιουσιακά στοιχεία 48 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία αποτελούνται κυρίως από παράγωγα, δομημένα προϊόντα και δάνεια που η Credit Suisse ήδη προσπαθούσε να ξεφορτωθεί. Η UBS θα μπορούσε να διατηρήσει ζημιογόνες δραστηριότητες, αντί να στείλει το λογαριασμό στους φορολογούμενους.

Η UBS εξακολουθεί να αντιμετωπίζει έντονο έλεγχο στο εσωτερικό, ειδικά με τις ομοσπονδιακές εκλογές που θα γίνουν τον Οκτώβριο. Ωστόσο, οι Ελβετοί πολιτικοί και ρυθμιστικές αρχές μπορεί επίσης να έχουν αμφιβολίες σχετικά με την εξαναγκαστική δημιουργία μιας εγχώριας Credit Suisse, εάν η τράπεζα αποδειχθεί τόσο προβληματική όσο η πρώην μητρική της. Εάν ο Ερμότι μπορέσει να αποφύγει μεγάλης κλίμακας απώλειες θέσεων εργασίας τα επόμενα χρόνια, μπορεί να είναι σε θέση να διατηρήσει την τράπεζα που απέκτησε στην Ελβετία.

REUTERS BREAKINGVIEWS