Οι «δύσκολοι» φάκελοι

Στην πρώτη θητεία του ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινήθηκε σε μεγάλο βαθμό με τη λογική της «κατάλληλης στιγμής». Μεθοδικά έφερνε μπροστά ή έσπρωχνε παραπέρα τα σχέδια επί χάρτου ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας τους. Η νέα τετραετία βρίσκει τη ΝΔ να αγωνιά για το «κοινωνικό πρόσωπο» – ενδεικτικά τα δύο πρώτα νομοσχέδια για την οικονομία και για την ψήφο των αποδήμων -,αλλά και να παλεύει με τα πρώτα κρούσματα ασυνεννοησίας και επικοινωνιακών τριγμών.

Οι πιο «δύσκολοι» φάκελοι έχουν πρώτο ορίζοντα από το φθινόπωρο ή τον ερχόμενο χειμώνα – για τη Δικαιοσύνη, την υγεία, την παιδεία, το Δημόσιο. Εστω από τη στιγμή που η ίδια η κυβέρνηση θέλει να μιλά για μια θητεία «συνέχεια της προηγούμενης» ώστε να διορθώσει στρεβλώσεις και να αντιμετωπίσει νέες προσκλήσεις και δεδομένης της πεποίθησης του Μητσοτάκη ότι για να αλλάξει η Ελλάδα «χρειάζονται δύο τετραετίες», ο οδικός χάρτης των μεταρρυθμίσεων πρέπει να ανοίξει με λεπτομέρειες μπροστά στους πολίτες.

Οι ηγεσίες στα υπουργεία ανοιγοκλείνουν το συρτάρι με τους μπλε φακέλους, στους οποίους ζητείται από τα κεντρικά απόλυτη προσήλωση χωρίς… αυτοσχεδιασμούς, ενώ οι συσκέψεις ενημέρωσης κυρίως για τις βραχυπρόθεσμες πρωτοβουλίες είναι σχεδόν καθημερινές.

Ζητήματα που περνούν από το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ξανά στη λίστα των άμεσων προτεραιοτήτων, όπως και η αποτελεσματική διαχείριση «έκτακτων» καταστάσεων. Το πληροφοριακό σύστημα «ΜΑΖΙ», εκείνο το εργαλείο παρακολούθησης και συντονισμού του κυβερνητικού έργου που πρωτολειτούργησε το καλοκαίρι του 2019, έχει επιστρέψει ως «ΜΑΖΙ 2».

Επέστρεψαν άρα και τα… λαμπάκια του – τα πορτοκαλί και τα κόκκινα -, που στην πραγματικότητα (θα) αποκαλύπτουν παραβίαση των επιτελικών χρονοδιαγραμμάτων ή δισταγμούς στην υλοποίηση προκαθορισμένων δράσεων.

«Δεν είναι «βαθμολόγιο» υπουργείων…» λένε μάλιστα ξανά πρωθυπουργικοί συνεργάτες.

Και οι ίδιοι ωστόσο παραδέχονται ότι η φάση του συντονισμού δεν μπορεί να παραταθεί για μήνες. Ξέρουν ότι τώρα που ο «εκσυγχρονισμός» έγινε διά στόματος του πρωθυπουργού λέξη – κλειδί της τετραετίας, η κυβέρνηση συνολικά και μεμονωμένα οι υπουργοί θα κριθούν αυστηρά από το μεταρρυθμιστικό πρόσημό τους. Και ότι οι πολίτες, χωρίς να χρειάζονται καν τα λαμπάκια του «ΜΑΖΙ», μπορούν να κρίνουν αν, πώς και τι εφαρμόζεται στην πράξη. Και τελικά να διαπιστώσουν αν η κυβέρνηση ξέχασε το «τολμηρά» που είχε εντάξει εμφατικά στα προεκλογικά της συνθήματα.