
Η κλιματική αλλαγή έχει πάψει εδώ και καιρό να είναι μια αρνητική πρόβλεψη για το μέλλον, μια ανησυχητική προειδοποίηση ή μια μελλοντική δυστοπία. Στην πραγματικότητα, είναι ήδη η καθημερινότητα των όλο και πιο συχνών ακραίων φαινομένων που δύσκολα μπορούμε να τα ξορκίσουμε με φράσεις «μα και άλλοτε έκανε ζέστη». Και οι δασικές πυρκαγιές, όλο και πιο συχνές, όλο και πιο καταστροφικές, είναι κομμάτι αυτής της καθημερινότητας, σε πλανητική κλίμακα.
Σε αυτό το φόντο, η επίκληση των πάγιων και διαχρονικών προβλημάτων που γεννά ένα στρεβλό χωροταξικό μοντέλο, που στον πυρήνα του είχε μια αντίληψη του δάσους (συχνά ιδίως του καμένου δάσους) ως πεδίου επένδυσης, είναι σημαντική αλλά δεν καλύπτει όλες τις διαστάσεις του προβλήματος.
Το ίδιο ισχύει για τα υπαρκτά και μεγάλα ελλείμματα τόσο στην προμήθεια εξοπλισμού κατάσβεσης (και την πρόσληψη του ανάλογου προσωπικού που δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως «δημοσιονομικό κόστος), όσο και στα αναγκαία προληπτικά μέτρα αντιπυρικής προστασίας που οφείλουν να λαμβάνονται έγκαιρα.
Και αυτό γιατί πρέπει να δούμε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος παραμένει η συλλογική – και σε πλανητική κλίμακα – απρονοησία και η αδυναμία να ξεκινήσουν τώρα οι μεγάλοι μετασχηματισμοί, στην τεχνολογία, τα καταναλωτικά πρότυπα, στο αναπτυξιακό μοντέλο, στην ανακατεύθυνση πόρων και δυναμικού που είναι ο μόνος δρόμος για να μην υπάρξει μεγαλύτερη επιδείνωση της κατάστασης και να αρχίσει η σταδιακή αντιστροφή της τάσης.
Γιατί αυτό που απαιτείται είναι μια πραγματική επανάσταση, συγκρινόμενη στο βάθος των αλλαγών με τη βιομηχανική επανάσταση, με τη διαφορά, όμως, ότι αυτή τη φορά δεν θα μπορούν να είναι οι «δυνάμεις της αγοράς» αυτές που θα δώσουν την αποφασιστική ώθηση, άλλωστε η αποτυχία της τρέχουσας εκδοχής «Πράσινης Μετάβασης» προσφέρει αρκετά επιχειρήματα επ’ αυτού, αλλά η συνειδητή και συλλογική απόφαση για την κατανομή των πόρων, τις παραγωγικές προτεραιότητες, την αναζήτηση βιώσιμων λύσεων, την ιεράρχηση των συλλογικών αναγκών έναντι των ιδιωτικών παρορμήσεων, την πλανητική συνεργασία και δικαιοσύνη.


Latest News

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε

Ο μεγάλος αστερίσκος
Το θέμα του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, η κυβέρνηση το άφησε στα χέρια των επιχειρήσεων

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας

Το μίσος για τα Πανεπιστήμια
Γιατί η ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της… – μισεί τα πανεπιστήμια όταν κάνουν τη δουλειά τους

Αναζητείται θετική έκπληξη
Ένα υπερατλαντικό ταξίδι για διακοπές στην Ελλάδα ενός Αμερικανού, που έκλεισε το πακέτο των διακοπών του τον χειμώνα, έχει ακριβύνει κατά 10% μόνο από την ισοτιμία

Εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα: τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τραμπ
Ο διαφαινόμενος εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα είναι κάτι πέρα από την «τέχνη της συμφωνίας» (art of the deal) του Τραμπ