
Πριν από μερικά χρόνια ήταν η Καλιφόρνια. Μεγάλες φωτιές, πιο μεγάλες από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια και πιο καταστροφικές.
Μετά ήταν η Αυστραλία, πάλι με φωτιές μεγαλύτερες από το συνηθισμένο.
Ύστερα είδαμε τον Καναδά να καίγεται και όλη η Βόρεια Αμερική να σκεπάζεται από καπνό και η ποιότητα του αέρα στις αμερικανικές μεγαλουπόλεις να επιδεινώνεται σε επικίνδυνο βαθμό.
Είδαμε την Πορτογαλία να καίγεται.
Και εμείς αφού ζήσαμε την τραγωδία στο Μάτι είμαστε αντιμέτωποι φέτος με τεράστιο κύμα πυρκαγιών, που έχει ήδη χτυπήσει αρκετές περιοχές με αποκορύφωμα την καταστροφική πυρκαγιά στη Ρόδο.
Είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα δεν είχαμε θύματα. Αυτό είναι σίγουρα πολύ σημαντικό.
Όμως, οι ζημιές είναι μεγάλες. Ας αναλογιστούμε ότι από τουριστικός προορισμός η Ρόδος έγινε συνώνυμη με τη μαζική διάσωση τουριστών.
Και όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε τέτοιες καταστροφές.
Αρκεί να σκεφτούμε ότι ήδη ζήσαμε παγκοσμίως μερικές από τις πιο ζεστές μέρες στην πρόσφατη ιστορία και ότι είναι πιθανό ο τρέχων καύσωνας να είναι ο μεγαλύτερος εδώ και πολλά χρόνια.
Σίγουρα μπορούμε να πούμε πολλά για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη νέα συνθήκη: να πάρουμε περισσότερα μέσα πυρόσβεσης, περισσότερο προσωπικό, καλύτερα σχέδια εκκένωσης, σαφέστερη εκπαίδευση.
Μόνο που εάν μείνουμε σε αυτά, είναι σαν να λέμε ότι οι καταστροφές θα είναι η νέα «κανονικότητα».
Θα είναι σαν να έχουμε διαλέξει μια μοιρολατρική τοποθέτηση.
Σαν να θεωρούμε ότι τα πράγματα θα γίνονται διαρκώς χειρότερα και απλώς θα είμαστε πιο προετοιμασμένοι.
Μόνο που αυτό σημαίνει ότι σε μερικές δεκαετίες ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη θα είναι μια αβίωτη ζώνη καταστροφής.
Αυτό το μέλλον θέλουμε;
Αυτό το μέλλον υποσχόμαστε στα παιδιά μας;
Γι’ αυτό το λόγο εάν είναι κάτι που πρέπει να συζητήσουμε τώρα είναι ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι «θεωρία συνωμοσίας», ούτε «κόλπο», αλλά πραγματικότητα που για να αντιστραφεί απαιτεί τεράστια προσπάθεια, πόρους, αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στην καθημερινότητά μας.
Η «Πράσινη Μετάβαση» δεν είναι «επιχειρηματικό κόλπο», ανάγκη είναι ζωτική, για μια μεγάλη ανατροπή στο πώς παράγουμε, το πώς καταναλώνουμε, το πώς ζούμε.
Από το πώς θα αναμετρηθούμε με αυτή την πρόκληση θα κριθεί το μέλλον. Κυριολεκτικά.


Latest News

Ζώντας με 743 ευρώ το μήνα
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Παραβλέποντας ότι αυτός αποτυπώνει ακόμη μια πολύ δύσκολη συνθήκη.

Βάζουν πλάτη οι επιχειρήσεις
Η αύξηση της τάξεως του 6% του κατώτατου μισθού, που ενέκρινε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν είναι διόλου αμελητέα ως ποσοστό

Ο καθρέφτης του χρηματιστηρίου
Σημαντική αύξηση των συναλλαγών, επιχειρηματικές εξελίξεις, νέες συμφωνίες και μεγάλη κινητικότητα σε πολλούς κλάδους είναι ξεκάθαρο σημάδι μιας οικονομίας σε ανάπτυξη

Κλείνει υποθέσεις με το παρελθόν
Το επίσημο ελληνικό κράτος οφείλει να «ξεψαχνίσει» και να φέρει στα ταμεία και το παραμικρό από τα χρωστούμενα, πριν αποφασίσει να προχωρήσουμε ως χώρα

Από τα μπλοκάκια στις εταιρείες για να αποφύγουν την κλίμακα των μισθωτών
Η «μαύρη» εργασία σε μεγάλο βαθμό περιορίστηκε με τη χρήση της κάρτας εργασίας, αλλά και εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης εργαζομένων στην περίοδο που διαδέχτηκε τα μνημόνια

Ανισότητες: Μύθοι και πραγματικότητες
Σε αντίθεση με τις λαϊκές πεποιθήσεις τα στατικά στοιχεία δείχνουν ότι η παγκόσμια ανισότητα φθίνει και βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο των 220 τελευταίων ετών.

Επενδυτική τοξικότητα
Οι ευκαιρίες στην εποχή μας, που τα πάντα είναι ρευστά και απρόβλεπτα, είναι για αυτούς που διαθέτουν ισχυρά αντανακλαστικά και πολίτες ενημερωμένους

Μισθολογική στρέβλωση
Οι νέοι αυτοί μισθοί μαζί με όλες τις υποχρεώσεις που τους συνοδεύουν θα πρέπει να πληρωθούν από τις επιχειρήσεις

Ο Ερντογάν υπενθυμίζει ότι είναι κυρίαρχος
Ο Ερντογάν με τη σύλληψη Ιμάμογλου απλώς υπενθυμίζει το βάθος της κυριαρχίας του

Τα εξοπλιστικά επανεκκίνησαν
Τώρα υπάρχει η ευκαιρία να αναζωογονηθεί συνολικά ο κλάδος, με ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους