O Λεβεντέρης ξαναχτυπά

Είναι προφανές ότι το τελευτάιο διάστημα, η μικρή μας κεφ/ση υπεραποδίδει αισθητά.

Τούτο διαφαίνεται και από τη συμπεριφορά πολλών “μικρών” μετοχών, που μετα βίας βλέπουν 30-40 εκατ. ευρώ (κάποιες και κάτω από 10).

Οίκοθεν νοείται πως η πολύ κακή εμπορευσιμότητά τους οδηγεί σε πολύ μεγάλες ποσοστιαίες μεταβολές, ακόμα και με λίγα κατοστάρικα (καλή ώρα ο λεγάμενος).

Οδηγεί, συνάμα, και σε εγκλωβισμό..

Το φαινόμενο αυτό είναι πολύ συχνό σε μεγάλες και παρατεταμένες ανοδικές τάσεις, όπως η τρέχουσα.

Κι αυτό, διότι τα κερδισμένα (από τη μεγάλη-μεσαία κεφ/ση) χαρτοφυλάκια αποκτούν και ρευστότητα, και καλή ψυχολογία, ώστε να ανοίξουν την ανοχή στον κίνδυνο.

Κι έτσι, το παιχνίδι ξεκινά.

Η άλλη μετάφραση είναι, βεβαια, ότι αυτό οφείλεται στο ότι οι “παίκτες” βγήκαν νωρίς από τα χαρτιά που έτρεχαν (ή δεν μπήκαν καν), ώστε να κοιτούν λάγνα τα “ξεχασμένα” χαρτιά.

Δύο παρατηρήσεις: Α) τα “ξεχασμένα” χαρτιά όλο αυτό το διάστημα είχαν κάποιον λόγο να μείνουν ξεχασμένα. Β) συνήθως, εκείνοι που δυσκολεύονται να μπουν κατά την άνοδο στα “υψηλά” επίπεδα μιας κερδισμένης μετοχής είναι και εκείνοι που δυσκολεύονται να βγουν κατά την πτώση από τα “χαμηλά” επίπεδα μιας χαμένης.

Κατά τα λοιπά, οφείλουμε να παρατηρήσουμε την υποαπόδοσή μας σε σχέση τόσο με τις ευρωαγορές (ο eurostoxx50 έβλεπε +1,9% έως το κλείσιμο του ΧΑ) όσο και με τις ΗΠΑ (στο premarket, τα ΣΜΕ του S&P500 έβλεπαν +0,8% και του Nasdaq100 +1,4%).

Αντισταθμιστικά, κρατάμε τη δική μας ανθεκτικότητα στις πωλήσεις, ενώ υπενθυμίζουμε ότι πάμε για την 34η ανοδική εβδομάδα στις τελευταίες 43, έχοντας μπροστά μας σημαντικά γεγονότα όπως την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας.