Επενδυτική βαθμίδα και … κράτος δικαίου

Αρκετά είναι τα φαινόμενα λειτουργίας της δικαιοσύνης στην Ελλάδα που απασχολούν σοβαρά όχι τόσο τις διεθνείς εταιρείες συμβούλων που διαπρέπουν στις καιροσκοπικές επενδύσεις, όσο αυτές που αξιολογούν σοβαρές μεσοπρόθεσμες παραγωγικές τοποθετήσεις, πέραν μακροοικονομικών μεγεθών και δημόσιων χρεών.Αυτοί οι Οίκοι εξετάζουν πολύ σχολαστικά εσχάτως και θεσμούς στις χώρες που τους ενδιαφέρουν. Και μια από αυτές είναι σίγουρα η Ελλάδα για ποικίλους λόγους….

Σίγουρα έτσι μπορεί η κυβέρνηση να εκφράζει αισιοδοξία αναφορικά με την επενδυτική βαθμίδα, υπάρχουν όμως κάποια ψιλά γράμματα στα οποία δεν δίνει τη σημασία που πρέπει. Και αυτό το τελευταίο γεγονός, άπτεται του κράτους δικαίου και της λειτουργίας της δικαιοσύνης στους κόλπους του.

ΥΠΕΘΟ: Ενισχύονται οι προβλέψεις για αναβάθμιση και από αναγνωρισμένο οίκο της ΕΚΤ

Κλασσική πλέον από την άποψη αυτή, είναι η περίπτωση του πρώην υπουργού Εθνικής Οικονομίας, την περίοδο της εισόδου μας στην ευρωζώνη κ.Γιάννου Παπαντωνίου (1995-2003), ο οποίος στη βάση κατασκευασμένων στοιχείων προφυλακίστηκε 17 μήνες ο ίδιος και 5 μήνες η σύζυγός του, αλλά ακόμα δεν γνωρίζει αν είναι ένοχος ή όχι!!!.

Διότι, μετά από εξαετή κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Δικαστικό Συμβούλιο τους παρέπεμψε σε δίκη, με το υπ’ αριθ. 4348/19-12-2022 Βούλευμα.

Για τον σκοπό αυτόν, το Δικαστικό Συμβούλιο, όπως υποστηρίζουν ο κ.Γ. Παπαντωνίου και διαπρεπείς νομικοί, ανέσυρε το αρχικό, διάτρητο γεμάτο ψέματα και υβριστικές αναφορές, κατηγορητήριο – παρακάμπτοντας την Εισαγγελική Πρόταση που είναι πρόσφατη και αναλύει επιμελώς όλα τα στοιχεία όπως προέκυψαν από την ανακριτική διαδικασία. Η Πρόταση 4045/24-11-2022 (Εισαγγελέας: Ευαγγελία Σπυριδωνίδου) είναι απαλλακτική γιατί «….δεν προέκυψαν σε βάρος των κατηγορουμένων, Ιω. Παπαντωνίου και Στ. Κουράκου, σοβαρές ενδείξεις ενοχής για την παραπομπή τους στο ακροατήριο για τις πράξεις της απιστίας, της ενεργητικής και παθητικής δωροδοκίας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες…». Προτείνει, ρητά, «να μη γίνει κατηγορία κατά των κατηγορουμένων».

Συγκεκριμένα, στην Εισαγγελική Πρόταση αναφέρονται τα εξής: «…Αναφορικά για τον Ιωάννη Παπαντωνίου, δεν προκύπτει εγκληματικό προϊόν που να χρειάζεται να αποκτήσει νομιμοφανή υπόσταση και δεν μπορεί να γίνει κατηγορία για νομιμοποίηση εσόδων με βασικό αδίκημα την πράξη αυτή όπως αποδίδεται.

Ο Ιωάννης Παπαντωνίου κατηγορείται ότι έλαβε ως “δώρο” το χρηματικό ποσό, τουλάχιστον 2.437.962,00 ευρώ. Το ποσό αυτό δεν προέκυψε από πουθενά ότι διακινήθηκε από τον Σπυρίδωνα Μπεκατώρο ή εταιρεία συμφερόντων του προς τον Ιωάννη Παπαντωνίου. Οι χρηματικές ροές του Μπεκατώρου ή της αντισυμβαλλόμενης εταιρείας “THALES NEDERLAND

BV” δεν συνδέονται με τον Ιωάννη Παπαντωνίου έτερο συγκατηγορούμενό του….».

Εξάλλου, «….τα ποσά αυτά (δηλ. του “δώρου”) δεν ταυτίζονται ούτε ποσοτικά αλλά ούτε και όσον αφορά το χρόνο που διακινήθηκαν. Επιπλέον, όσον αφορά το χρόνο τέλεσης του αδικήματος, αυτός δεν προσδιορίζεται επακριβώς, ούτως ώστε έτσι να μπορεί και με βάση τα πραγματικά περιστατικά να προκύψουν σοβαρές ενδείξεις αναφορικά με την κατηγορία που αποδίδεται. Πέραν αυτών, το χρηματικό ποσό που περιγράφεται στο κατηγορητήριο ότι έλαβε ως δώρο ο Ιωάννης Παπαντωνίου δεν προκύπτει με ποιο τρόπο ήλθε στην κατοχή του, από ποιον, με ποιον συγκεκριμένο τρόπο απαιτήθηκε, και πως εν τέλει έλαβε το ποσό αυτό στη σφαίρα κατοχής του…».

Η Εισαγγελική Πρόταση συμπεραίνει ότι «…από κανένα αποδεικτικό στοιχεία δεν ενισχύονται τα περιστατικά που αποδίδονται στο κατηγορητήριο της πράξης της παθητικής δωροδοκίας, δεν υπήρξε καμία χρηματική ροή από τον Μπεκατώρο προς τον Ιωάννη Παπαντωνίου που να αποδείχθηκε…».

«Ο πρώην Υπουργός «πληρώνει» τη θητεία του στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ – και μάλιστα κυρίως τη θητεία του στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και την καθοριστική συμβουλή του στην είσοδο της χώρας μας στην ΟΝΕ. Πληρώνει με την τιμή και την υπόληψή του, αλλά και με μια προσωπική και οικογενειακή οδύσσεια (την περιγράφει χωρίς μελοδραματισμούς στο βιβλίο του «Προσωπική Μαρτυρία», 2021). Πληρώνει το μένος των πολιτικών του αντιπάλων. Αλλά και πληρώνει την ασέβεια της Ελληνικής Δικαιοσύνης έναντι του εαυτού της. Δεν ζητά επιείκεια, ζητά δίκαιη κρίση βάσει στοιχείων, αποδείξεων και γεγονότων. Το αίτημα αυτό οφείλει να το συμμερίζεται, όχι υπέρ προσώπων αλλά υπέρ θεσμών, κάθε Έλληνας πολίτης.» Αυτά αναφέρει σε άρθρο του ο έγκριτος συνταγματολόγος και συνεργάτης «Νέων» και «ΟΤ» κ.Κώστας Μποτόπουλος, πρώην ευρωβουλευτής και τέως πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς, ο οποίος προφανώς και τα λόγια του γνωρίζει να μετρά και τις γνωστικές ικανότητες να ζυγίζει. Χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο;

Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτές οι «λεπτομέρειες» παίρνουν απαρατήρητες από τους Οίκους Αξιολόγησης;Υπογραμμίζουμε ότι ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει…