Ρόδος: Το εμβληματικό Elafos Hotel ξαναγράφει… ιστορία

Μπορεί οι πρόσφατες φωτιές στη Ρόδο να κατέστρεψαν στρέμματα φυσικής ομορφιάς, ωστόσο ανέδειξαν την αποφασιστικότητα των Ροδιτών να «ξαναπρασινίσουν» το νησί και να κρατήσουν ζωντανό το τουριστικό success story που γράφουν αρκετοί επιχειρηματίες του νησιού.

Μια τέτοια επιτυχημένη ιστορία είναι και αυτή του εμβληματικού ξενοδοχείο Elafos, το οποίο έχει συνδέσει το όνομά του με την τουριστική ιστορία της Ρόδου. Και σήμερα, παρά τις δυσκολίες, επιχειρεί να παίξει και το χαρτί του χειμερινού τουρισμού.

Το ξενοδοχειακό συγκρότημα «Έλαφος και Ελαφίνα» βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Προφήτης Ηλίας. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 730μ. κοντά στο βυζαντινό μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, κοντά στο χωριό Σάλακος, 40 περίπου χιλιόμετρα Νότια της πόλης της Ρόδου. Αποτελείται από δύο ξεχωριστά κτίρια. Το πρώτο που ονομάζεται «Έλαφος» είναι ένα κτίριο τριών ορόφων με υπόγειο και το δεύτερο, η «Ελαφίνα» είναι ένα κτίριο δύο ορόφων, επίσης με υπόγειο.

Μιλώντας στον OT ο ιδιοκτήτης και διευθυντής του ξενοδοχείου, Ανδρέας Μιχαηλίδης, αναφέρει ότι η νέα διαχείριση με τις ενέργειες της, αποσκοπεί στην ανάδειξη του συγκροτήματος σε κέντρο διάδοσης ιστορίας και πολιτισμού του τόπου, καθώς και στην προώθηση της ιδέας για την ανάδειξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού και περιήγησης στην πλούσια φύση της περιοχής.

«Αυτό γίνεται μέσω διοργάνωσης σεμιναρίων και εκδηλώσεων πολιτιστικών, ιστορικών και τεχνικών διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος. Επίσης γίνονται προσκλήσεις σχολείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Ανδρέας Μιχαηλίδης, προσθέτοντας ότι με ενέργειες της διαχείρισης «το 2017 η περιοχή χαρακτηρίστηκε ιστορικός τόπος και τα κτίρια ιστορικά μνημεία».

Επένδυση με σεβασμό στην ιστορία

«Η επένδυση αφορά στη συντήρηση και διατήρηση του χαρακτήρα των κτιρίων και έχει να κάνει και με την διατήρηση των τεχνοτροπιών και της τεχνολογίας τους. Επίσης στόχος είναι η ομαλή προσαρμογή του συγκροτήματος στις σύγχρονες ανάγκες».

Το δύσκολο στοίχημα του χειμώνα

Ερωτηθείς για το στοίχημα του χειμερινού τουρισμού, ο κ. Μιχαηλίδης αναφέρει ότι ο «χειμερινός είναι ένας στόχος δύσκολος, αν λάβει κανείς υπόψη, ότι η μετακίνηση προς και από το νησί, κοστίζει έως και δέκα φορές ακριβότερα από τις τιμές τσάρτερ του καλοκαιριού».

Ωστόσο, το ορεινό τοπίο με την απαράμιλλη ομορφιά του έχει όλη τη δυναμική για να προσφέρει στην Ρόδο μία ελκυστική πρόταση στις προσπάθειες του νησιού να αποτελέσουν 12μηνο τουριστικό προορισμό.

Ο Προφήτης Ηλίας καλύπτεται ολόκληρος από πεύκα και κυπαρίσσια, από σπάνια είδη θάμνων και φυτών, όπως είναι η Παιωνία Ροδία, και ορχιδέες (10 είδη φύονται μόνο στη Ρόδο).

Η περιοχή που ξεκινάει από την Κάμειρο και περιλαμβάνει τον Προφήτη Ηλία, τον Αττάβυρο, τον Ακραμύτη, την Κυμισάλα, τον Βασιλικό, τους Φούρνους έως και το Πρασονήσι προστατεύεται από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα NATURA 2000, για το φυσικό της κάλος.

Η φωτιά

Αναφερόμενος στις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές, ο κ. Μιχαηλίδης ανέφερε ότι «φάνηκε καθαρά η έλλειψη σχεδιασμού και υποδομών για την προστασία των δασών μας. Οι απλοί εθελοντές πολίτες με αυταπάρνηση πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, τις κρίσιμες ώρες, και έτσι σώθηκε το βουνό του προφήτη Ηλία».

«Η φωτιά κατέκαψε όμως εκτός από την πολύτιμη φύση, και άλλες περιοχές τουριστικών περιοχών του νησιού, με συνέπεια την απομάκρυνση των επισκεπτών, για λόγους ασφαλείας, προς άλλους προορισμούς. Αυτό το γεγονός έριξε σημαντικά τους τζίρους (-70%) σε μια περίοδο πλήρους λειτουργίας του τουριστικού μηχανισμού, που χρειάζεται έσοδα για να ανταπεξέλθει στις απαιτούμενες υποχρεωτικές ροές του. Η οικονομική ανάκαμψη θα είναι δύσκολη και διότι οι τιμές έχουν πέσει με προσφορές, για να γίνει προσέλκυση» τονίζει χαρακτηριστικά.

Σπεύδει ωστόσο να τονίσει ότι το πνεύμα της διαχείρισης του ξενοδοχείου είναι «μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πατρίδα για σένα, αλλά δες τι μπορείς εσύ να κάνεις για την πατρίδα».

Μια ιστορία σαν…. παραμύθι

Μεταξύ του 1927 και 1928, ο ιταλός κυβερνήτης Mario Lago θέτει ως σκοπό να εκμεταλλευτεί σε τουριστικό επίπεδο τις φυσικές έλξεις του ορεινού τοπίου του βουνού του Προφήτη Ηλία, παράλληλα με την προώθηση του νησιού ως προορισμό για… λουτρά.

Οι αρχιτέκτονες Florestano di Fausto και Rodolfo Petracco σχεδίασαν το ξενοδοχείο Έλαφος κοντά σε δύο οικισμούς (Απόλλωνα και Ελεούσα), αναδεικνύοντας μια θέση πανοραμική και εύκολα προσβάσιμη, από ένα οδικό δρόμο κατασκευασμένο γι` αυτό το σκοπό. Ονομάστηκε Albergo Del Cervo (κατάλυμα του Ελαφιού), από το σπάνιο είδος ελαφιού Dama Dama, που ζει αποκλειστικά στα βουνά του νησιού. Το πρώτο κτίριο διαχειριζόταν ο Giovanni Calmieri και περιλάμβανε δεκαοχτώ δωμάτια με είκοσι οχτώ κλίνες, μπάνια, ηλεκτρικό φως, τρεχούμενο νερό και τηλέφωνο. Ο περιβάλλων χώρος ήταν διαμορφωμένος και εξοπλισμένος με γήπεδο τένις, ροτόντα για χορούς και αυλή στεγασμένη με πέργκολα, ενώ λίγο πιο ψηλά βρισκόταν χώρος στάθμευσης. Στις αρχές του 1930 ο νέος κυβερνήτης των Δωδεκανήσων, Cesare De Vecchi, ένα από τα τέσσερα πιο σημαντικά πρόσωπα της κυβέρνησης Mousolini, προχωρά στην ανέγερση 2ου ξενοδοχειακού συγκροτήματος σε απόσταση μόλις 100μ από τον Έλαφο.

Το νέο κτίριο, η Ελαφίνα (Cervina), περιλάμβανε 24 δωμάτια, εγκαταστάσεις υγιεινής και σαλόνι. Ύστερα από μερικά χρόνια, το 1936, στο υπάρχον κτίριο του Έλαφου πραγματοποιείται μια επιπλέον επέκταση, κατά την οποία το αρχικό κτίσμα αποτελεί πλέον το κεντρικό τμήμα ανάμεσα σε δύο νέες χαμηλότερες πτέρυγες. Οι επεκτάσεις ολοκληρώθηκαν το 1937, με σαράντα δωμάτια, συνολικής δυναμικότητας εβδομήντα κλινών. Το ίδιο έτος η διεύθυνση του ξενοδοχείου, περνάει στην εταιρία Savia, η οποία διαχειριζόταν όλες τις τουριστικές εγκαταστάσεις του νησιού. Το κτίριο με χαρακτήρα αλπικό, αποστασιοποιείται κατά πολύ από άλλα αρχιτεκτονικά δείγματα της περιόδου στα Δωδεκάνησα, αφού γεννήθηκε μαζί την ιδέα να συνδέσει την ορεινή τοποθεσία του Προφήτη Ηλία με το Trentino – Alto Adige. Ένα ανεξάρτητο Αυστρο-ουγκρικό κρατίδιο της Βόρειας Ιταλίας, εξαιρετικά δημοφιλές, το οποίο ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα και προσαρτήθηκε στην Ιταλία το 1919.