Η ευκαιρία της αξιοποίησης σπάνιων πρώτων υλών

Το άγνωστο γάλλιο είναι ένα σπάνιο, μαλακό, εύτηκτο, αργυρόλευκο μέταλλο με στιλπνή μεταλλική όψη. Δεν υπάρχει σε ελεύθερη μορφή στη φύση. Παράγεται ως παραπροϊόν κατά την επεξεργασία της αλουμίνας που προέρχεται από τον βωξίτη. Ανακαλύφθηκε το 1875 από τον γάλλο χημικό Πολ-Εμίλ (Φρανσουά) Λεκόκ ντε Μπουαμποντράν. Ανεπιβεβαίωτες φήμες εκείνης της εποχής λένε ότι το όνομα γάλλιο μπορεί να προέρχεται από το όνομά του Λε Κοκ (Le Coq) που στα λατινικά (γκάλιουμ) σημαίνει πετεινός, αρσενική γαλοπούλα, γάλος.

Σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη αντιμετωπίζει μεγάλη έλλειψη αυτού του μετάλλου, τις τελευταίες ημέρες. Από την 1η Αυγούστου η βασικός παραγωγός χώρα, η Κίνα, αποφάσισε μονομερώς ότι θα το εντάξει σε μια λίστα προϊόντων στα οποία η εξαγωγή τους θα γίνεται με το σταγονόμετρο.

Το πρόβλημα είναι ότι από αυτόν τον «πετεινό» εξαρτάται η κατασκευή ημιαγωγών, που χρησιμοποιούνται στα μικροτσίπ, στα φωτοβολταϊκά και στις οπτικές ίνες. Επηρεάζονται δηλαδή όλες οι επενδύσεις αιχμής, σε τηλεπικοινωνίες, ενέργεια και προφανώς στις αυτοκινητοβιομηχανίες.

Με το «έτσι θέλω», η Κίνα, σε συνέχεια της στάσης εμπορίου στους ημιαγωγούς που προκάλεσε μέσα στην πανδημία, συνεχίζει και μεταπανδημικά τα ίδια παιχνίδια με τις αγορές. Αυτή τη φορά δεν σταματάει την εξαγωγή εξαρτημάτων, αλλά πλέον και πρώτων υλών, όσο διαπιστώνει ότι μεγάλο μέρος της παραγωγής επιστρέφει στον δυτικό κόσμο.

Η εξέλιξη έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στην Ευρώπη. Οι τιμές του γάλλιου εκτοξεύτηκαν κατά 50% στο χρηματιστήριο εμπορευμάτων του Ρότερνταμ. Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε επίδειξη πρωτοφανών για τα δεδομένα της αντανακλαστικών, έσπευσε μέσα στον Ιούλιο να επικοινωνήσει με μία από τις μεγάλες εταιρείες αλουμίνας της Ευρώπης, την εταιρεία Μυτιληναίος, και της ζήτησε την εσπευσμένη παραγωγή γαλλίου στις εγκαταστάσεις της στη Βοιωτία. Η ελληνική εταιρεία απάντησε άμεσα ότι μπορεί να καλύψει το σύνολο των ευρωπαϊκών αναγκών στο πολύτιμο πλέον μέταλλο.

Η ευκαιρία για τη χώρα είναι εδώ και για άλλα μέταλλα. Προφανώς διαθέσιμη, για αυτόν που έχει τα αντανακλαστικά και είναι διατεθειμένος να τη δει. Η χώρα, δεν είναι κρυφό και δεν εντάσσεται σε τίποτα συνωμοσιολογικά σενάρια, έχει μπροστά της μια τεράστια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τα εγχώρια κοιτάσματα σπάνιων γαιών και άλλων κρίσιμων πρώτων υλών. Οσο προχωράει η εθνικοποίηση ή πιο σωστά η συγκέντρωση βασικών κομματιών της ευρωπαϊκής παραγωγής στην Ευρώπη, τόσο η ευκαιρία αυτή θα μεγαλώνει.

Οι μελέτες υπάρχουν. Οι περιοχές είναι γνωστές. Υπάρχουν, για παράδειγμα, σημαντικές ενδείξεις για την ύπαρξη σπάνιων γαιών κυρίως σε περιοχές της Β. Ελλάδας, από τις έρευνες που έχει πραγματοποιήσει το ΙΓΜΕ (νυν ΕΑΓΜΕ) σε συνεργασία με το ΕΛΚΕΘΕ. Σπάνιες γαίες, και μάλιστα σε υψηλή περιεκτικότητα, ανιχνεύονται επίσης στο παράκτιο και υποθαλάσσιο περιβάλλον μεταξύ Χαλκιδικής και Αλεξανδρούπολης, κυρίως στις εκβολές των ποταμών Στρυμόνα, Νέστου και Εβρου. Από το πόσο γρήγορα θα κινηθούμε προκειμένου να ξεκινήσουν οι απαραίτητες ερευνητικές γεωτρήσεις θα εξαρτηθεί και η εκμετάλλευση ή όχι της ευκαιρίας.